وقتی یک عاشق وب2، دیابت می‌گیرد!
گرچه بسیاری از اطلاعات موجود در وب فاقد پشتوانه علمی هستند. اما به کمک همین شبکه می‌توان در مورد مسائل مختلف اطلاعات ارزشمندی کسب کرد. چرا که در هر گوشه از جهان، افرادی وجود دارند که به دلایل مختلف با موضوع مورد شما نظر ارتباط دارند.
فکر می‌کنید یک عاشق وب 2.0 و کسی که در وبلاگش همواره تحلیل‌های متفاوت و دقیقی از تحولات وب دارد، وقتی می‌شنود مبتلا به دیابت است چه عکس‌العملی نشان می‌دهد؟!
آقای ریچارد مک‌مانوس(وبلاگ نویس)، اهل ولینگتون نیوزیلند است. او قبل از به راه انداختن وبلاگش، پژوهشگر، تحلیل‌گر و توسعه دهنده محصولات شرکت‌های «سیلیکون ولی» بوده است.
به تازگی پزشکان آقای مک‌مانوس تشخیص دادند که وب مبتلا به دیابت شده است و به احتمال زیاد دیابت نوع یک دارد.
سابقه دیابت در افراد خانواده مک‌مانوس وجود نداشت، به علاوه علایم دیابت تیپ یک غالبا در سنین پایین‌تری تظاهر پیدا می‌کند و این نوع دیابت در سن پایین‌تری از سن و سال آقای مک‌مانوس که ظاهر سی سالگی را پشت سر گذاشته، تشخیص داده می‌شود. پس طبیعی است که او تا حدی غافلگیر شود.
اما پس از این مرحله بدیهی است که شروع می‌کند به جستجوهای همه جانبه در اینترنت:
- اول او کشف می‌کند که 240 میلیون نفر در سراسر جهان مبتلا به دیابت هستند. پس باید اطلاعات، شبکه‌های اجتماعی و حتی سرویس‌های اینترنتی زیادی در مورد دیابت وجود داشته باشند.
- مک‌مانوس سپس به مفهوم سلامت 2.0 یا health 2.0 علاقمند می‌شود. مانند وب 2.0 حرف و حدیث‌های زیادی درباره مفهوم سلامت 2.0 وجود دارد و ابعاد مختلفی مثل جستجوی جوامع اینترنتی و ابزارهای اینترنتی را فرامی‌گیرد.
جستجو
پزشک آقای مک‌مانوس به اندازه کافی درباره دیابت به او توضیح داده بود، مثلا به او گفته بود که شخصی که دیابت نوع یک دارد باید روزانه چند بار قند خونش را اندازه بگیرد، چند بار انسولین تزریق کند، میزان دریافت قند را از غذاها و نوشیدنی‌ها کنترل کند و مرتب ورزش کند. فعلا درمانی برای دیابت وجود ندارد و او بایستی تحت نظر پزشک باشد.
اما او ترجیح می‌دهد خودش در وب در مورد بیماری‌اش جستجو کند:
- نخست، اطلاعاتی را در سایت ویکی پدیا در مورد بیماری‌اش پیدا کرد. او می‌بیند که گرچه برخی در مورد اعتبار مقالات ویکی‌پیدا شک و تردید دارند ولی این مقاله که از اطلاعات بیش از 50 منبع برای نوشتنش استفاده شده، حاوی اطلاعات ارزشمندی است.
- سپس او ترجیح داد که از جستجوگرهای تخصصی پزشکی هم استفاده کند. او از Helia استفاده کرد. Helia یک جستجوگر تخصصی پزشکی است که به کاربرانش امکانات خوبی می‌دهد. مثلا بعد از جستجوی هر بیماری، گزینه‌هایی برای جستجوی درمان، پیشگیری، عوامل خطر و راه‌های تشخیص بیماری به کاربر ارائه می‌شود که کاربر با کلیک بر روی آنها می تواند جستجویش را بر جنبه خاصی از بیماری متمرکز کند.
- اطلاعات سایت WebMD هم بد نیستند!
- سپس او از موتور جستجوی «عمودی» Kosmix استفاده کرد. با جستجوی کلیدواژه «دیابت» ، او به صورت یک جا عکس‌ها، ویدئوها، اخبار ، پرسش و پاسخ‌ها و منابع معتبری را در مورد دیابت دید.
وبلاگ‌ها:
- جستجوهای مک‌مانوس منجر به پیدا کردن وبلاگ‌هایی شد که نویسندگان آنها مشکل مشابهی داشتند و در مورد بیماری و تجربیاتشان مطالبی نوشته بودند.
dlife یک پورتال خوب در مورد دیابت است.
ابزارهای اینترنتی
شخصی به نام مارستون آلفرد، که از 15 سال پیش دیابت نوع یک دارد، سایتی به نام Sugar Stats درست کرده است، این سایت که نسخه موبایل و حتی توییتری هم دارد! به کاربرانش اجازه می‌دهد سطح قند خون خود را وارد سایت کنند و آن را در قالب نمودارهای گرافیکی جالب ببینند و این اعداد را با بقیه به اشتراک بگذارند.
نتیجه‌گیری
پست آقای مک‌مانوس نشان‌دهنده اهمیت وب به عنوان یک منبع اطلاعاتی و یاری‌رساننده بیماران و خانواده آنها است. کافی است شخصی آشنایی مقدماتی با اینترنت داشته باشد تا بتواند از اطلاعات وب استفاده کند.
اما در ایران استفاده از اینترنت برای پیدا کردن اطلاعات پزشکی با چالش‌های زیادی روبرو است:
- نبود سایت‌های استاندارد و معتبر پزشکی درباره بیماری‌ها و سلامت به فارسی.
- کیفیت بد اتصال به اینترنت.
- آشنایی کم کاربران با زیان انگلیسی و یا دست کم واژه‌های مربوط به پزشکی و بیماری‌ها
- نبود روح جستجوگری و اتکا به شیوه‌های سنتی کسب اطلاعات
شما به عنوان یک بیمار، یکی از اعضای خانواده بیمار، یک علاقمند مطالب حوزه پزشکی و سلامت و یا یک پزشک چگونه از اینترنت استفاده می‌کنید؟ در مورد حوزه‌های دیگر چطور؟
منبع: وبلاگ یک پزشک
