ماه پر فروغ

چو اشک دیده ‏ى عشاق حق، دلهامصفاشد

قلوب شیعیان از روشنى چون طور سیناشد

اگر بینى فضاى آفرینش گشته عطر آگین

گل روى امام موسى کاظم شکوفا شد

به روز هفتم ماه صفر در شهر پیغمبر

جمال دیگرى از ذات پاک حق،هویدا شد

قدم زد در جهان مولاى عالم موسى جعفر

که از یمن قدومش، غرق زیور، عرش اعلاشد

چه خورشیدى زمین و آسمان را کرده نورانى

چه ماه پر فروغى در سپهر مجد،پیداشد

ز چرخ چارمین با موکب عزّو شرف امشب

پى عرض ادب سوى زمین نازل مسیحا شد

نه تنها دیده ى آل محمّد شد به او روشن

که چشم چرخ پیر از دیدن آن ماه، بینا شد

در این فرخنده میلاد وصى هفتم طاها

نزول رحمت بى منتها ذات یکتا شد

نه تنها آشنایانش،که در سر تا سر گیتى

هر آن کس واقف از اوصاف او گردیدشیدا شد

حمیده مادر والامقام و ارجمنداو

بنازد زان که او هم مادر فرزند زهراشد

به پاس مقدمش از جانب ربّ غفور امشب

براى دوستدارانش، برات عفو،امضاءشد

به آن باب الحوائج (ملتجى) شد هر گرفتارى