با یك دعا درخت خشك میوه داد
اشارهای به كرامات امام حسن مجتبی علیه السلام
روزی امام حسن علیه السلام برای عمره به سوی مكه عظیمت كردند. در این سفر، فرزند زبیر ایشان را همراهی میكرد. در طول مسیر، در مكانی; زیر یك درختخرمای خشكیده به استراحت پرداختند. ابن زبیر به امام علیه السلام عرض كرد: «لو كان فی هذا النخل رطب اكلناه; ای كاش این درخت، خرمای تازه داشت و از آن میخوردیم.» امام علیه السلام فرمودند: «اَوَ انت تشتهی الرطب; خرمای تازه هوس كردهای؟» او گفت: آری. امام حسن علیه السلام سر را به سوی آسمان بلند نمودند و دعایی خواندند. در این هنگام درخت، سبز شد و پر از برگ گردید و دارای خرمای فراوانی شد و یاران ایشان از آن درختبالا رفتند و خرمای زیادی چیدند.
مدینةالمعاجز، چاپ قدیم، ص207; مناقب ابن شهر آشوب، همان، ج3، ص173.