تبیان، دستیار زندگی
حدّ و مرز سفره غذا آن است كه چون خواستى شروع نمائى ، به نام خدا شروع كنى ، و چون سفره را جمع كنند، شكرش را به جا آورى و آنچه از غذاها اطراف آن ریخته باشد، جمع كنى و تناول نمائى .
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

این طور غذا بخور!

امام باقر

ابولبید بحرانى نقل می کند: در مكّه معظّمه حضور امام محمّد باقر علیه السلام نشسته بودم كه شخصى وارد شد و عرض كرد: اى محمّد بن علىّ! تو آن كسى هستى كه براى هر چیزى حدّ و شرایطى مى دانى و براى هر كارى مقرّراتى را وضع فرموده اى ؟

حضرت فرمود: بلى، من مى گویم براى هر چیزى خواه كوچك و حقیر باشد یا بزرگ و عظیم، خداوند حكیم براى آن شرایط و حدودى را تعیین كرده است .

و هر كسى از آن تجاوز كند، از حدّ و مرز خداى بزرگ بیرون رفته و كفران كرده است .

آن شخص سؤال كرد: سفره غذا كه كنار آن مى نشنیم، داراى چه حدود و شرایطى است ؟

امام علیه السلام فرمود: حدّ و مرز سفره غذا آن است كه چون خواستى شروع نمائى ، به نام خدا شروع كنى ، و چون سفره را جمع كنند، شكرش را به جا آورى و آنچه از غذاها اطراف آن ریخته باشد، جمع كنى و تناول نمائى .

آن شخص عرض كرد: حدود ظرف آب چیست ؟

فرمود: این كه اگر لبه ظرف آب شكسته باشد، از آن آب نیاشامى زیرا آن قسمت، محلّ تجمّع میكروبهاست؛ و هنگامیکه خواستى ظرف آب را بر دهان بگذارى و بیاشامى، اوّل نام خداى مهربان را بر زبان جارى نما، و پس از آن كه آب را آشامیدى ، شكر و سپاس خدا را انجام ده .

و همچنین سعى نمائى آب را یك نفس و یك دفعه نیاشامى ، بلكه سه دفعه ؛ و با سه نفس آب را بیاشام ، كه این گونه گواراتر و سودمندتر خواهد بود. (1)

چنانچه در بیابان غذا خوردى ، اضافات آن را جمع نكن و آن ها را در گوشه اى رها نما - تا مورد استفاده جانوران و حیوانات قرار گیرد - ولى اگر در منزل غذا خوردى، آنچه را كه اطراف سفره و یا اطراف ظرف غذا مى ریزد، تمام آن را جمع كن و تناول نما، چون كه رضایت خداوند متعال در چنین كارى است؛ و نیز سبب توسعه روزى و مانع از فقر و بیچارگى مى باشد، و همچنین شفاى هر دردى در آن ریزه هاى غذا خواهد بود

محمّد بن ولید كه یكى از دوستان و اصحاب امام محمّد باقر علیه السلام است ، نقل می می کند که روزى به قصد زیارت آن حضرت حركت كردم. آن روز هوا بسیار گرم بود؛ در بین راه خسته و تشنه و گرسنه شده بودم، مقدارى آب كه همراه داشتم آشامیدم و در گوشه اى نشستم .

پس از لحظاتى ، غلامى آمد و طَبَقى ، كه در آن غذاهاى متنوّع وجود داشت، به همراه آفتابه اى برایم آورد.

و هنگامى كه طَبَق غذا را جلوى من گذاشت، گفت : سرور و مولایم فرموده: پیش از غذا دست هایت را بشوى - و با نام خدا - غذایت را تناول كن .

پس چون مشغول خوردن غذا بودم ، مولایم امام باقر علیه السلام تشریف آورد و من به احترام حضرت، از جاى برخاستم و ایستادم، حضرت فرمود: سر سفره حركت نكن، بنشین و غذایت را میل نما. به همین جهت نشستم و غذایم را خوردم .

پس از آن ، غلام مشغول جمع آورى ریزه هاى غذا شد كه اطراف ظرف غذا ریخته شده بود.

حضرت فرمود: چنانچه در بیابان غذا خوردى ، اضافات آن را جمع نكن و آن ها را در گوشه اى رها نما - تا مورد استفاده جانوران و حیوانات قرار گیرد - ولى اگر در منزل غذا خوردى، آنچه را كه اطراف سفره و یا اطراف ظرف غذا مى ریزد، تمام آن را جمع كن و تناول نما، چون كه رضایت خداوند متعال در چنین كارى است؛ و نیز سبب توسعه روزى و مانع از فقر و بیچارگى مى باشد، و همچنین شفاى هر دردى در آن ریزه هاى غذا خواهد بود (2)

همچنین مرحوم شیخ صدوق روایت را نقل می کند که روزى امام باقر علیه السلام وارد خلی (مستراح) شد، در کنار آنجا لقمه نانى را دید، آن را برداشت و آن را تمیز كرد و به غلام خود داد و فرمود: آن را نگه دار تا بعد آن را بخورم. پس از آن كه حضرت خارج شد و آن لقمه ی نان را از غلام خواست، غلام گفت: یابن رسول الله! من آن را خوردم .

حضرت فرمود: چنانچه كسى تكّه نانى پیدا كند و آن را تمیز نماید و بخورد، بهشت بر او واجب می شود. سپس به آن غلام فرمود: تو آزادی، زیرا من دوست ندارم که مردی از اهل بهشت را در خدمت بگیرم. (3)

همچنین از امام صادق علیه السلام نقل شده است كه فرمود:

جمع كردن و تناول نمودن خورده ها و ریزه هاى نان و غذائى كه اطراف سفره یا اطراف ظرف مى ریزد موجب جلوگیرى از درد خاصره (استخوان لگن) مى شود. (4)

پی نوشتها:

1. ناسخ التّواریخ، ج 5، ص 100.

2. مستدرك الوسائل، ج 16، ص 288.

3. من لا یحضره الفقیه، ج‏1، ص 27.

4. بحارالانوار، ج 59، ص 170.

فرآوری: امین

بخش تاریخ و سیره معصومین تبیان

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.