باده بده ساقیا، ولى ز خُم غدیر
چنگ بزن مطربا، ولى به یاد امیر
تو نیز اى چرخ پیر، بیا ز بالا به زیر
داد مسرت ستان، ساغر عشرت بگیر
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
تاریخ : سه شنبه 1387/09/26
شاهد غدیر
| باده بده ساقیا، ولى ز خُم غدیر |
| چنگ بزن مطربا، ولى به یاد امیر |
| تو نیز اى چرخ پیر، بیا ز بالا به زیر |
| داد مسرت ستان، ساغر عشرت بگیر |
| بلبل نطقم چنان، قافیه پرداز شد |
| كه زهره در آسمان، به نغمه دمساز شد |
| محیط كون و مكان، دایره ساز شد |
| سرور روحانیون هو العلى الكبیر |
| نسیم رحمت وزید، دهر كهن شد جوان |
| نهال حكمت دمید، پر ز گل و ارغوان |
| مسند حشمت رسید، به خسرو خسروان |
| حجاب ظلمت درید، ز آفتاب منیر |
| فاتح اقلیم جود، به جاى خاتم نشست |
| یا به سپهر وجود، نیر اعظم نشست |
| یا به محیط شهود، مركز عالم نشست |
| روى حسود عنود، سیاه شد مثل قیر |
| صاحب دیوان عشق، زیب و شرافت گرفت |
| گلشن خندان عشق، حُسن و لطافت گرفت |
| نغمه دستان عشق، رفت به اوج اثیر |
| به هر كه مولا منم، على است مولاى او |
| نسخه اسما منم، على ست طغراى او |
| یوسف كنعان عشق، بنده رخسار اوست |
| خضر بیابان عشق، تشنه گفتار اوست |
| كیست سلیمان عشق، بردر جاهش فقیر |
| اى به فروغ جمال، آینه ذو الجلال |
| «مفتقر» خوش مقال، مانده به وصف تو لال |
| گر چه بُراق خیال، در تو ندارد مجال |
| ولى ز آب زلال، تشنه بود ناگزیر |
آیة الله محمدحسین اصفهانی (كمپانى)
