فرشته‌ای كه برای زینب گریست

روایت شده است كه پس از ولادت حضرت زینب علیها السلام حسین علیه السلام كه در آن هنگام كودك سه چهار ساله بود، به محضر رسول خدا صلوات الله علیه آمد و عرض كرد: "خداوند به من خواهرى عطا كرده است". پیامبر با شنیدن این سخن ، منقلب و اندوهگین شد و اشك از دیده فرو ریخت.

حسین پرسید: براى چه اندوهگین و گریان شدى ؟

پیامبر فرمود: اى نور چشمم ، راز آن به زودى برایت آشكار شود.

تا اینكه روزى جبرئیل نزد رسول خدا (ص ) آمد، در حالى كه گریه مى كرد، رسول خدا از علت گریه او پرسید.

جبرئیل عرض ‍ كرد: "این دختر (زینب ) از آغاز زندگى تا پایان عمر همواره با بلا و رنج و اندوه دست به گریبان خواهد بود؛ زمانی به درد مصیبت فراق تو مبتلا شود، زمانى دستخوش ماتم مادرش و سپس ماتم مصیبت جانسوز برادرش امام حسن (ع ) گردد. و از این مصایب دردناك‌تر و افزون‌تر اینكه به مصایب جانسوز كربلا گرفتار شود، به طورى كه قامتش خمیده‌ شود و موى سرش سفید گردد".

پیامبر (ص ) گریان شد و صورت پر اشكش را بر صورت زینب (س) نهاد و گریه سختى كرد، زهرا (س ) از علت آن پرسید. پیامبر بخشى از بلاها و مصایبى را كه بر زینب وارد مى شود را، براى دخترش زهرا بیان كرد.

حضرت زهرا (س ) پرسید: "اى پدر! پاداش كسى كه بر مصایب دخترم زینب گریه كند چیست؟

پیامبر اكرم فرمود:

"پاداش او همچون پاداش كسى است كه براى مصایب حسن و حسین (ع ) گریه مى كند".