دموکراسی در خدمت نژادپرستی
اعلام وفاداری به یک دولت و قوانین آن در چهارچوب قالبی که برای حفظ حقوق شهروندی باشد منطقی است. اما وفاداری به یک دولت صهیونیستی؟ صهیونیست نوعی ایدئولوژی است و در جامعه‌ای دموکراتیک ایدئولوژی می‌تواند در بازی زمان تغییر کند. این درست مانند اعلام وفاداری به راستگرایی دولت ایتالیا و یا چپگرایی اسپانیا است.
ما چقدر خوشبختیم که راستگراهای افراطی را مأمور حفاظت از دموکراسی خود کرده‌ایم؟ این هفته پارلمان اسرائیل یا همان کنست با چهل و هفت رأی موافق و سی‌و‌چهار رأی مخالف رأیی را به تصویب رساند که بر‌اساس آن حبس در انتظار فردی خواهد بود که جرأت کرده ذات یهودی و دموکراتیک بودن اسرائیل را زیر سؤال ببرد.
این طرح که وزیر امور خارجه اسرائیل آویگدور لیبرمن جرأت پیدا کرده و در زمان رقابت‌های انتخاباتی از آن سخن گفت حالا قید لازم الاجرا را هم به دنبال خود یدک می‌کشد. بر‌اساس این طرح هر فردی که موجودیت اسرائیل را به عنوان کشوری یهودی زیر سؤال ببرد و یا آن را دولتی غیردموکراتیک بخواند مستحق مجازات حبس است.
حالا دیگر پیش‌بینی گام بعدی چندان سخت نیست. یک‌میلیون و نیم عرب اسرائیلی مقیم اسرائیل هرگز زیر بار یهودی خواندن اسرائیل و البته دموکراتیک خواندن دولت آن نخواهند رفت. آنها اسرائیل را می‌خواهند برای آنکه سرزمین همه شهروندان باشد از یهودی تا عرب و تا مسیحی. در چنین شرایطی اعراب اسرائیلی می‌توانند ادعا کنند که اسرائیل با طرح چنین مسئله‌ای حقوق آنها را زیر‌سؤال برده و در حقیقت دیگر اسرائیل کشوری دموکرات نیست. همزمان اما هستند یهودی‌هایی که نمی‌خواهند نام اسرائیل به عنوان دولتی یهودی مطرح شود. در چنین شرایطی غیریهودی‌ها به نوعی اقلیت محسوب می‌شوند، خارجی‌هایی که تنها باید تحمل شوند.
اعلام وفاداری به یک دولت و قوانین آن در چهارچوب قالبی که برای حفظ حقوق شهروندی باشد منطقی است. اما وفاداری به یک دولت صهیونیستی؟
تبعات این حادثه اجتناب ناپذیر هستند. زندان ظرفیت کافی برای نگهداری این همه جنایتکار را ندارد. در چنین شرایطی کمپ‌هایی باید ایجاد شود که تمامی منکران دموکراسی اسرائیل را در خود جا دهد. پلیس هم توانایی مقابله با این حجم از جنایتکاران را ندارد. بدین ترتیب باید واحد تازه‌ای برای مقابله با متخلفان تشکیل شود. چیزی شبیه همان نیروی امنیتی ویژه معروف به اس‌اس. باید امیدوار باشیم که این اقدامات بتواند دموکراسی ما را تأمین کند. اگر این اتفاق نیفتد نوبت به گام‌های جدی‌تر می‌رسد. به عنوان مثال راه‌هایی مانند سلب حق شهروندی منکران دموکراسی و البته اخراج کردن آنها از اسرائیل. در این میانه اگر بازی در دست یهودیان دو‌آتشه و راستگرا باشد چپ‌های اسرائیلی هم باید از خاک این سرزمین خارج شوند. همه کسانی که از نگاه راست‌های اسرائیلی دشمن دموکراسی هستند باید اسرائیل را ترک کنند.
این طرح ابتدا به کمیته قانونی کنست ارجاع داده می‌شود. در این کمیته نمایندگان سه بار طرح را مورد بازبینی قرار می‌دهند. پس از تأیید در هر سه مرحله این طرح شکل قانون اسرائیل را به خود خواهد گرفت. البته ناگفته پیداست که این طرح تنها اعراب اسرائیلی را شامل نمی‌شود. همه کسانی که به این لایحه رأی دادند هم به خوبی بر این حقیقت واقف هستند. بر‌اساس این طرح یهودی‌ها نیز حق ندارند در کلیات سرزمینی به نام اسرائیل تغییر یا خللی ایجاد کنند.
دولت تازه‌نفس اسرائیل به رهبری بنیامین نتانیاهو طرحی را به کنست فرستاده است که بر‌اساس آن هر فردی که نسبت به بیرون راندن فلسطینی‌ها از سرزمین‌شان در سال 1948 ابراز ناراحتی کند به سه سال حبس محکوم خواهد شد. راستگراهای اسرائیلی اعتقاد دارند که شهروندان عرب هم باید از این حادثه خشنود باشند. به باور این افراد فلسطینی‌ها برای اسرائیلی‌ها دردسر ساز شدند. البته یک اسرائیلی اگر چنین ادعایی را مطرح نکند چگونه می‌تواند حرکت‌های خود در نیم قرن گذشته را توجیه کند؟ در روز استقلال یهودی‌ها همه باید شاد باشند. هر فردی که این شادی را بروز ندهد زندانی خواهد شد. البته ممکن است سه سال هم برای چنین مجازاتی کم باشد.
لیبرمن رهبر حزب بیتنا از اعراب اسرائیلی می‌خواهد که در روز نکبت در خیابان‌ها برقصند و فریاد شادی سردهند. ساکنان 600 روستای در اختیار اعراب باید پرچم اسرائیل را بر فراز خانه‌هایشان آویزان کنند. همه باید در مسجد نماز بخوانند و از خدا برای حادثه‌ای که در این روز رخ داد قدردانی کنند.
اقلیت عرب در اسرائیل در روز نکبت شاید تنها دویست نفر بودند، حالا آنها اعتماد به نفس خود را به دست آورده‌اند. نسل‌های دوم و سوم حالا در همان سرزمین زندگی می‌کنند. حالا آن دویست هزار نفر جای خود را به یک و نیم میلیون نفری داده‌اند که جمعیت عرب اسرائیل را تشکیل می‌دهند. نسل‌ها آمده‌اند و رفته‌اند اما هنوز خاطره بد یهودی‌ها باقی است.
این روزها روابط میان واشنگتن و تل‌آویو به اندازه کافی متشنج است. حالا این حس نژادپرستی یهودی‌ها هم در شرایطی گل کرده است که تب این نژادپرستی همه را بیمار خواهد کرد. اینجاست که اسرائیلی‌ها باید لرز پس از خوردن خربزه را تجربه کنند. رأی‌دهندگانی که با آرای خود راست‌های افراطی را روی کار آوردند حالا چندان نباید از این قوانین عجیب و غریب تعجب کنند.
