صفحه کلید قاتل
«دستخط» در گذشته، محکی برای سنجش ذوق و هنر افراد بود، اما با ورود فناوری‌های نوین به زندگی بشر، این نشانه فرهنگی ـ تمدنی، جای خود را به حروف از پیش طراحی شده می‌دهد.
دستخط، همواره با موقعیت و منزلت انسان‌ها عجین بوده و گاهی یک نوشته کوتاه، می‌توانسته یک مجرم محکوم به مرگ را از چوبه دار نجات دهد یا برعکس، دستخطی از حکام و پادشاهان می‌توانسته یک فاجعه بزرگ اجتماعی ـ سیاسی به بار آورد.
هرچند دستخط با صاحبش ارزش و اعتبار می‌یابد، اما این نشانه در ملل و جوامع گوناگون همیشه به عنوان یک سند معتبر یا میراثی گرانبها مورد استفاده قرار می‌گرفته است. به گونه‌ای که این سند، حتی پس از مرگ انسان‌ها به عنوان یادگاری از آنها به فروش می‌رفته است. توجه کنید که رمان‌های دستنویس تولستوی، سال‌ها پس از درگذشت این نویسنده روسی به چه بهایی در اروپا به فروش رفت.
اما «دستخط»، روزی برای همه ما، نشانه‌ای از استمرار در نوشتن و تلاش برای زیبانویسی بوده و این نشانه، شاخص نسبتاً کاملی برای معرفی افراد به شمار می‌آمده است. بیشتر ما معتقدیم که خط نازیبا معمولاً به افرادی تعلق داشت که با نوشتن بیگانه بودند یا روح ناآرامی داشتند و خط خوش متعلق به افرادی است که عموماً با نوشتن سروکار دارند یا دست کم در کودکی، بیش از سایرین، نوشتن را تمرین کرده‌اند.
این در حالی است که در سال‌های اخیر می‌گویند دستخط‌شناسی می‌تواند به عنوان شیوه‌ای برای بیان میزان فشار خون یا استرس هم به کار رود و خط‌شناسان می‌توانند با به‌کارگیری شیوه‌های خاص و بررسی دستخط افراد، میزان فشار خون، استرس یا تعداد ضربان قلب را محاسبه کنند. هرچند در برخی موارد نیز این شیوه‌ها نمی‌توانند کاملاً دقیق باشند.
خط‌شناسان معتقدند حتی با طرح پرسش‌هایی خاص و بررسی دستخط پاسخ‌هایی که نوشته می‌شود، می‌توان فهمید آیا افراد دروغ می‌گویند یا خیر. سازمان‌هایی مانند پلیس فدرال آمریکا و سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا نیز به تازگی حتی یادگیری علم خط شناسی را به کارشناسان خود سفارش می‌‌کنند.
اما خوب بنگرید که از «دستخط» چه مانده است؟ دستخط، جایش را به صفحه کلیدهای پر سروصدا داده است تا همه از دستخط یکسان لذت ببرند!
این در حالی است که با استفاده از یک نرم‌افزار جدید شما قادر خواهید بود دستخط خود را تبدیل به فونت شخصی کرده و از آن برای تایپ در برنامه‌های مختلف استفاده کنید. برای این کار کافی است شش نامه با دستخط خود نوشته و سپس آن را اسکن کرده و با برنامه ویرایشگر فونت آن را ویرایش کنید.
بنابراین، می‌بینید که صفحه کلید، سال‌هاست که مرگ آشکار، اما تدریجی یک نشانه را رقم زده است تا در شلوغی و همهمه دنیا، بشود پنهان ماند و از دیده‌ها گریخت؛ سندی دست کسی نداد و میراثی از خود باقی نگذاشت که نشانه فرهنگی ـ تمدنی ما محسوب شود.
حمید محمدی
تهیه و تنظیم : بخش ادبیات تبیان
