بوی گل نرگس
امـشـب رسد از سامره بوی گل نر گس |
گـلـها هـمـــه چـــشماند به سوی گل نرگس |
بگــرفـتـه هـمه خوی به خوی گل نرگس |
نــرگــس زده لـبـخـنـد بـه روی گـل نــرگــــس |
گـمـگـشـتـه در انـوار الـهـی کـرهی خاک |
صـوت صلـوات است کــه ســــر برده زافــلاک |
تـا دوسـت زنـد خنده و تا خصم شود کور |
گــردیــده زمـــــــیـن بـر سـر گـردون طـبق نور |
هـم سـامره سینا شده هم بیت ولا طور |
ریـزد عــوض گــل بــه زمـیـن بـال و پـر حــــــور |
خورشـیـدِ رخ مـهـدی سـر زد شـب نیمه |
بــــر چــهــره گــل انــــداخــتــه لـبخند حکیمه |
رویـد گـل تــوحیـد ز کـوه و چـمـن امشب |
یـــوســف شــده از مـصـــر مقیم وطن امشب |
یعقوب شنیده است بـوی پیرهن امشب |
مــهــدی زده لــبــخند بـــه روی حـسن امشب |
خـیـزیــد و بـبـیـنـیـد گـلـسـتـان حـسن را |
در دســت حـــســــن لــــالــ? بـستـان حسن را |
خـیــزیــد کـــه از پــار? دل گــل بـفـشانید |
وز کـــوثـر نـــور آتـــش دل را بــنـــشــــانـــیــــد |
بـر مـنـتـظـران ایـن خبــر خـوش بـرسانید |
کــامــشـب شـب قــدر اســت هـمـه قدر بدانید |
بـا نــور نــوشتـنـد بــه پـیـشانی خورشید |
مــاهــی کــه جــهــان مـنـتـظـرش بود درخشید |
ایــن صـــورت تــوحــــید و یـا آی? نور است |
ایــن قــامـــت طــوبــاست و یـا نـخـلـ? طور است |
داود نـبـــی را بـه لـب آیـات زبــور اســــت |
یــا بـــر لــب مــهـدی سـخـن از روز ظهــور است |
گـوش همـه بــر زمـزمـ? یارب مهدی است |
ای مـنـتظران مژده که امشب شب مهدی است |
ای مـنـتـظــران یـافـتـه غـم خـاتمه امشب |
تــبــریــک کــه روشـن شـده چشم همه امشب |
بشکفت به شوق و شعف و زمزمه امشب |
گــــل از گــــل لــبــخــنـد بـنـــی فــاطمه امشب |
مـرغــان بـــهـشـتـــی شـده آوار? مـهدی |
گــــردنـــد بـــه دور و بـــــرِِ گــهــــوار? مــهــــدی |
مهدی است که احیاگر قانون حسین است |
مهدی است که شمشیرش مدیِِون حسین است |
او وارث پـیـراهــن گــلـگـون حسین است |
والله قــــســـم مـنـتـقــم خـــون حـــسین است |
بر پرچمش این نقش عیان با خط نور است |
ای مــنــتــظــران مــژده کــه هنـگام ظهـور است |
ایـن یـوسف زهراست که سوی وطــن آید |
ایــن مــاه دل آراست کــه در انــجــــــــمن آیـــــد |
ایــن جــان جهـان است که اینک به تـن آید |
بــر مــنــتــظــران پــاســخ یــابـن الــحـسن آیــد |
خـیــزیــد حــضـــور پــسـر فـاطمه امشب |
لــبــیــک بــگــویــیــد بــه مــهـدی هـمه امشب |
بـــوی نــفــس حــجـــت ثـــانـی عشر آید |
ای شــب حـــرکــت کــن کــه بـه زودی سحر آید |
ای صــبــح بـیـا تـا شب هجرا ن به سر آید |
خـورشــیـــد بــنــی فــاطـمـه از کــعــبــه بـر آید |
عــیــسی ز فــلــک بـــازآ مــا صـبر نداریم |
تــا پــشــت ســر یــار نـمــازی بـــگـــذاریـــــــم |
ای احــمـــد ثـــانــی ز حــرا جـلوهگری کن |
ای وارث پــیــغــمــبــر پــیـــغـــامــبـــری کــــن |
تـنـهــا پــســر زهـــرا مـــا را پـــدری کـــن |
ایـــن قـــافــلــ? گـــمـــشـــده را راهــبــری کن |
در هجر شبان اشک فشان این رمه تا کی؟ |
دوران فـــراق پـــســـر فــــاطــــمــــه تـــا کی؟ |
ای غـصّه اسـلام هـم آغـوش تــو مــهدی |
ای نـــالـــ? خـــامــــوشـــان در گــوش تو مهدی |
ای پـــرچــم ثــارالله بــر دوش تـو مـهــدی |
ای خــون دل و اشــک بــصــر نــوش تــو مهدی |
ای مـوسـی عمران چه شود تا به مصافی |
چــون ســیــنــ? دریــا دل فــرعــون بــشــکافی |
ای نــام تـو ذکـر خـوش شــام و سـحــر ما |
ای خـــــاک رهـــت مـــادر مــــا و پـــــــدر مــــا |
ای بــــاغ تـــو را لالــه ز خــون جــــگـــر ما |
مـــــا مــنــتـــظــــر هـستیم و تـویی منتظَر ما |
بــازآ کـــه چـــراغ هــمـه رخـسار تـو باشد |
مــیـثـم صلــهی شــعــرش دیـــدار تـــو بــاشد |
"حاج غلامرضا سازگار"
گروه دین و اندیشه تبیان، هدهدی