خورشید بیا

روز اســت ولــی بــه نــور مـهـتـابـی‎هـا

خـورشـیـد بـیـا، مـیـان شب‎تابی‎ها

مــا جـمـلــه فـقـیر بی تو بودن هستیم

یـک بـار بـیـا بـه عـشـق کم‎یابی‎ها

چشمان همه دریا شده، جان‎ها چو کویر

یک جـرعه بـیا به مشک بی آبی‎ها

در خــواب و خـیـالـیــم و بـه غـفـلت امـا

یک چرت بیا به چشم بی خوابی‎ها

مــرداب دگــر رســیــده تــا گــردنــمــان

بـشـتـاب و بـیـا به جـنگ مردابی‎ها

در قــحـط حـیـا و خـشــکـسـالـی صـفـا

نـاخـوانـده بـیـا امـیـــد نــایــابــی‎ها