سیمای انسانی قرآن در قیامت
حضرت امام محمد باقر ـ علیه السّلام ـ فرمود: «قرآن را بیاموزید زیرا قرآن در بهترین صورتها كه مردم دیدهاند روز قیامت بیاید و مردم در یكصد و بیست هزار صف هستند، كه هشتاد هزار آن صفها از امت محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ است و چهل هزار صف از امتهای دیگر، پس به صورت مردی در برابر صف مسلمانان در آید و آنها به وی نظر كنند و گویند:
«معبودی جز خدای بردبار و كریم نیست، همانا این مردی از مسلمانان است كه به سیما و صفت، او را بشناسیم جز اینكه او دربارة قرآن كوشاتر از ما بوده و از این رو درخشندگی و زیبایی و روشنی بیشتری به او داده شده كه به ما داده نشده و سپس از آنها بگذرد تا در صف شهیدان قرار بگیرد، شهداء به او نظر كنند و گویند: معبودی جز خدای پروردگار مهربان نیست، این مرد از شهیدان است كه ما او را به سیما و صفت شناسیم، جز اینكه او از شهیدان در دریاست و از اینجا به او زیبایی و برتری دادهاند و به ما ندادهاند، فرمود: بگذرد تا به صورت شهیدی در برابر صف شهیدان دریا برسد، پس آنان به او نگاه كنند و شگفت آنها بسیار گردد و گویند: این از شهیدان در دریاست كه ما او را به علامت و صفت بشناسیم جز اینكه آن جزیره كه این مرد در آن شهید شده هولناكتر از جزیرهای است كه ما در آن گرفتار شدیم.
روی این جهت است كه به او درخشندگی و زیبایی و روشنی بیشتری از ما دادهاند، پس از آنان بگذرد تا به صف پیامبران و مرسلین برسد، در صورت یك پیامبر مرسل، پس پیامبران به او نگاه كنند و تعجبشان بیشتر گردد.
و گویند: براستی این پیامبر مرسلی است كه ما او را به نشانی و وصفش میشناسم جز اینكه به او برتری بسیاری داده شده است. پس همگی پیامبران گرد آیند و خدمت رسول خدا آیند و از او پرسند و گویند: ای محمد ـ صلّی الله علیه و آله ـ این كیست؟!
فرماید: آیا او را نمیشناسید؟ گویند: ما او را نشناسیم، او از آنهایی است كه خدا بر او خشم نكرده است.
پس رسول خدا ـ صلّی الله علیه و آله ـ میفرماید: «این حجت خدا بر مردم است. پس سلام كند و بگذرد تا به صف فرشتگان برسد به صورت فرشتهای، پس فرشتگان به او نظر كنند و سخت در شگفت روند و چون برتری او را ببینند بر آنها گران آید و گویند: پروردگار ما، این بندهای از فرشتگان است كه او را به نشانی و وصفش بشناسیم جز اینكه او از نظر مقام و مرتبه نزدیكترین فرشتگان است نزد خدای ـ عزّوجل ـ و از این نظر نور و جمالی دارد كه ما نداریم.
پس بگذرد تا به درگاه ربّ ـ تبارك و تعالی ـ رسد و پای عرش به سجده افتد، خدای او را ندا كند: ای حجت من در زمین و ای سخن راست و گویایم! سر بردار و بخواه تا به تو داده شود و شفاعت كن، تا شفاعتت پذیرفته شود، پس سر بردارد و خدای به او فرماید: بندگان مرا چگونه دیدی؟
عرض كند: بار پروردگارا، برخی از ایشان مرا نگهداری كردند و محفوظ داشتند و چیزی از مرا ضایع نكردند و برخی از ایشان مرا ضایع كردند و حق مرا سبك شمردند و مرا تكذیب كردند، با اینكه من حجت تو بر تمامی بندگانت بودم.
پس خدای ـ تبارك و تعالی ـ فرماید: به عزت و جلال خودم و مكانت والایم سوگند! امروز بهترین ثواب را به تو بدهم و دردناكترین كیفر را به خاطر تو بدهم. قرآن به صورت مردی رنگ پریده و متغیر كه اهل محشر او را ببینند درآمده و به مردی از شیعیان كه او را میشناخته میگوید: ای بنده خدا من تو را میشناسم پس بدان منم كه تو را به شب بیداری كشیدم و در زندگیت تو را به تعب میافكندم، دربارة من ناهنجار شنیدی و رانده در گفتار شدی، آگاه باش كه همانا هر تاجری سود خود را دریافت كند و من امروز پشتیبان و پشت سر تو هستم و گوید: پروردگارا بنده توست و تو به او داناتری كه رنجش دربارة من بود و مواظب بر من، به خاطر من با دشمنانم دشمنی میكرد و دوستی و خشمش دربارة من بود.
پس خدای ـ عزّوجلّ ـ فرماید: بندهام را وارد بهشتم كنید و از جامههای بهشتی به او بپوشانید و تاج بر سرش نهید و چون با او چنین كنند او را به قرآن نشان دهند و گویند: آیا به آن چه دربارة دوستت رفتار شده خشنود شدی؟ گوید: بار پروردگارا! من اینان را كم شمرم، خیر را دربارهاشاره افزون كن!
خداوند فرماید: به عزت و جلال و ارتفاع مقامم سوگند امروز به او و هر كه در پایه اوست پنج چیز دهم. آگاه باش! كه ایشان جوانانی باشند كه پیر نشوند، تندرستانی باشند كه بیمار نگردند و توانگرانی باشند كه ندار نشوند و خرسندانی باشند كه غمگین نشوند و زندههایی باشند كه نمیمیرند.»*
______________
نوشته ی: عباس ملاتقی
*اصول كافی، ص 394 ـ 397، 400، 401
تنظیم برای تبیان: گروه دین واندیشه_شکوری