دو غدیریه ابن حمادعبدی

ابن حماد عبدی یکی از شاعران متعهد شیعه در قرن چهارم است که شعرش را تنها برای دینش به دینش بکار برد . در باره او بیشتر بدانید .

غدیریه اول:

یوم الغدیر لاشرف الایام               و اجلها قدرا على الاسلام ¹

یوم اقام الله فیه امامنا                 اعنى الوصى امام كل امام ²

قال النبی بدوح خم رافعا             كف الوصى یقول للاقوام ³

من كنت مولاه فذا مولى له          بالوحى من ذى العزة العلام ⁴

هذا وزیرى فى الحیاة علیكم       فاذا قضیت فذا یقوم مقامى ⁵

یا رب والى  من اقر له الولا          و انزل بمن عاداه سوء حمام ⁶

فتهافتت ایدى الرجال لبیعة         فیها كمال الدین و الانعام ⁷

1- حقا كه روز غدیر شریف‏ترین روزها، و گرانقدرترین روزها، در عالم اسلام است.

2- روزى است كه در آن، خداوند امام ما را كه وصى رسول خدا و امام هر امامى است‏به ولایت نصب كرد.

3- پیغمبر خدا در كنار سایبان درختان خم كه دست وصى خود را بلند كرده بود، به تمام گروه و جماعت مردم گفت:

4- هر كس من بر او ولایت دارم، این على بر او ولایت دارد، و این وحیى است كه از خداوند عزیز و علام رسیده است. - این على در زمان حیات من، وزیر من بر شماست، و چون بدرود حیات گفتم جانشین من خواهد شد.

6- اى خداى من! تو ولى آن كس باش كه ولایت او را اقرار كند! و بر دشمن او مرگ بد را فرود آر!

7- پس بنابر این گفتار، دست‏هاى مردمان براى بیعت كردن با على از یكدیگر پیشى مى‏گرفت، و براى بیعت هجوم آورده و سبقت مى‏گرفتند، آن بیعتى كه در آن كمال دین خدا و نعمت او منطوى بود

غدیریه دوم:

یا سائلى عن حیدر اعییتنى            انا لست فى هذا الجواب خلیقا ¹

الله سماه علیا باسمه                    فسما علوا فى العلا و سموقا ²

و اختاره دون الورى و اقامه             علما الى سبل الهدى و طریقا ³

اخذ الاله على البریة كلها              عهدا له یوم الغدیر وثیقا ⁴

و غداة وافى المصطفى اصحابه     جعل الوصى له اخا و شقیقا ⁵

فرق الضلال عن الهدى فرقى الى     ان جاوز الجوزاء و العیوقا ⁶

و دعاه املاك السماء بامر من          اوحى الیهم حیدر الفاروقا ⁷

و اجاب احمد سابقا و مصدقا           ما جاء فیه فسمى الصدیقا ⁸

فاذا ادعى هذه الاسامى غیره         فلیاتنا فى شاهد توثیقا ⁹

1- «اى كسى كه از حیدر و شناخت او از من پرسش مى‏كنى، تو مرا خسته و فرسوده ساختى! زیرا كه من به هیچوجه در خور بیان این واقعیت نیستم، و شایستگى كشف این حقیقت را ندارم!

2- خداوند طبق نام خودش، او را على نامید، فلهذا در مراتب مجد و علو و بلندى و رفعت، بالا رفت.

3- خداوند او را اختیار و انتخاب كرد از میان تمام مردم جهان، و همه را كنار زد، و او را راه و طریق و نشانه به سوى راههاى هدایت‏برافراشت و معین كرد.

4- خداوند در روز غدیر، از همه خلایق عهد و پیمان استوارى براى ولایت و تمكین و پیروى از او گرفت.

5- و در صبحگاه روشن و درخشان روزى كه مصطفى بین اصحاب خود عقد برادرى و اخوت بست، على وصى را براى خود برادر و همتا قرار داد.

6- و بنابراین با این عمل، بین ضلالت و هدایت جدائى افكند، و على با این برادرى پیامبر گرامى، آنقدر بالا رفت كه از برج جوزآء و از ستاره عیوق گذشت.

7- و فرشتگان سماوى به دستور و فرمان خداوندى كه به آنها وحى مى‏فرستد، همگى على را حیدر و فاروق نامیده، و بدین اسم نام نهادند.

8- او از همه زودتر پیشى گرفته و سبقت جسته، و دعوت احمد را لبیك گفت، و آنچه درباره احمد نازل شده بود را تصدیق كرد، فلهذا به صدیق امت نامیده شد.

9- و بنابراین، غیر از على هر كس ادعاى این القاب و اسامى كند، باید براى توثیق مدعاى خود براى ما شاهد و دلیل آورد».