تبیان، دستیار زندگی
چرا بعضى اوقات با دعا و یا توسّل به ائمه علیهم السلام جواب مثبت نمى‏گیریم؟
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

لبیکم نمی آید جواب ؟!

استجابت

چرا بعضى اوقات با دعا و یا توسّل به ائمه علیهم السلام جواب مثبت نمى‏گیریم؟

توسّل به امامان معصوم علیهم السلام و دعا و درخواست از درگاه خداوند، هر چند سبب مى‏شود كه انسان به بعضى از خواسته‏هاى خود نایل شود؛ امّا به معناى آن نیست كه هر خواسته‏اى با دعا و توسّل برآورده گردد؛ بلكه دعا و توسّل نیز امرى قانونمند‏ است و شرایط و موانعى دارد؛ از جمله:

1. باید با كمال اعتقاد و اخلاص در نیت صورت بگیرد؛ چرا كه عطایاى الهى به اندازه نیّت خالصانه، سرازیر مى‏شود.

حضرت على علیه السلام مى‏فرماید: «ان العطیّة على قدر النیّة؛ بخشش الهى به اندازه (اخلاص در) نیّت است»  (نهج‏البلاغه، نامه 31)

2. خواسته و حاجت انسان، باید معقول و مشروع باشد.

3. دعا و توسّل باید در كنار به كارگیرى اسباب و عوامل طبیعى داراى نقش در برآمدن حاجت باشد.

4. از شرایط بسیار مهم و مؤثر در استجابت دعا و توسّل، ایمان و عمل صالح است. طبیعى است، كسى كه پیمان خویش را در برابر خداوند شكسته است؛ نباید انتظار داشته باشد هر خواسته‏اى را به سرعت اجابت یافته ببیند.

5. گاهى زمان مناسب براى تحقق مطلوب و خواسته شخص، فرا نرسیده است. در چنین حالتى با طول كشیدن زمان اجابت، در شخص حالت انابه و تضرع به درگاه الهى ایجاد مى‏شود و رابطه معنوى و عاطفى‏اش با امامان علیهم السلام طول مى‏كشد و در نتیجه ارتباط او با خدا محكم‏تر مى‏شود.

در حقیقت، خود توفیق بر دعا و توسّل، اوج عبودیت و بندگى و نشانه لطف و عنایت حضرت حق به انسان است و الطاف و رحمت‏هاى بزرگ‏ترى را به دنبال دارد.

مولانا سروده است:

آن یكى الله مى‏گفتى شبى‏                                        تا كه شیرین مى‏شد از ذكرش لبى‏

گفت شیطان: آخر اى بسیار گو!                                         این همه «الله» را «لبیك» كو؟

مى نیاید یك جواب از پیش تخت                                   ‏چند «الله» مى زنى با روى سخت‏

او شكسته دل شد و بنهاد سر                                           دید در خواب او خضر اندر خضر

گفت: «هین» از ذكر چون وامانده‏اى‏                      چون پشیمانى از آن كش خوانده‏اى؟

گفت: لبیكم نمى‏آید جواب                                               ‏زآن همى ترسم كه باشم ردّ باب‏

گفت: آن «الله» تو «لبیك» ماست                              ‏و آن نیاز و سوز و دردت پیكِ ماست‏

ترس و عشق تو كمند لطف ماست‏                                         زیر هر یا ربّ تو لبیك‏هاست

 

6. گاهى برآورده شدن حاجت شخص، به مصلحت و نفع وى نیست و صلاح او در عدم استجابت آن است:

«عَسى‏ أَنْ تَكْرَهُوا شَیْئاً وَ هُوَ خَیْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‏ أَنْ تُحِبُّوا شَیْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ وَ اللَّهُ یَعْلَمُ وَ أَنْتُمْ لا تَعْلَمُونَ؛ بسا چیزى را خوش نمى‏دارید و حال آنكه براى شما خوب است و بسا چیزى را دوست مى‏دارید و آن براى شما بد است؛ خدا مى‏داند و شما نمى‏دانید» (بقره/216)

در چنین حالتى به ظاهر حاجت شخص برآورده نمى‏شود؛ امّا این به نفع و صلاح او است و در واقع دعاى او -كه درخواست خیر و مصلحت خود است- به گونه‏اى پنهان و ناآشكار برآورده مى‏شود.

در هر صورت خداوند، به جهت دعا و توسّل انسان، اجر عظیمى به او عطا مى‏كند و وى از نعمت ارتباط و تقرب به خدا و امامان علیهم السلام بهره‏مند مى‏شود.

به هر حال انسان نباید از دعا و توسّل مأیوس گردد؛ زیرا هیچ‏گاه باب رحمت الهى به سوى كسى بسته نیست. چه حاجت برآورده شود و چه بنابر مصلحت شخص، در ظاهر برآورده نشود؛ چرا كه این گونه بر نیامدن حاجت، در واقع برآمدنى پنهانى است. از طرفى خود دعا و توسلِ انسان، لبیك و اجابت الهى است.

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.