طناب نجات
آثار ارزنده ایمان به خدا
- تعدیل غرایز
انسان، دارای غرایز و تمایلات درونی است كه زندگی او بر آنها استوار است. این غرایز در صورتی موجب خوشبختی جامعه انسانی است كه در به كار بردن آنها از هر نوع افراط و تفریط خودداری گردد.
مثلاً (تمایلات جنسی) در پسر و دختر در دوران بلوغ، تجلی یك غریزه درونی است كه دست آفرینش در نهاد آنان پدید آورده است و بقای نسل بشر در گرو اعمال این غریزه است، ولی اگر بشر در اشباع این غریزه حد و مرزی نشناسد، دچار هرج و مرجی میشود كه مفاسد آن بر هیچ كس مخفی نیست.
هم چنین (خویشتن خواهی) اساس و استوانه زندگی به شمار میرود، زیرا اگر علاقه انسان به خود از او سلب گردد از هر فعالیتی در راه استمرار حیات باز میایستد و در هنگام خطر به دفاع بر نمیخیزد و سرانجام چراغ زندگی او به خاموشی میگراید و از سوی دیگر اگر در اعمال این حس، زیاده روی نماید و همه چیز را تنها برای خود بخواهد در این صورت نتیجهای جز بدبختی و گسترش ستم و بیعدالتی نخواهد داشت.
(غضب و خشم) نیز در بقای زندگی آدمی نقش مؤثری دارد و در مواقع رویارویی انسان با خطر، تمام نیروهای مادی و معنوی او را برای دفاع از خود بسیج میسازد و اگر كسی فاقد این حس گردد در صحنههای مبارزه، حقوق فردی و اجتماعی او دستخوش تمایلات تجاوزطلبانه دیگران میگردد و در هنگام بروز خطر، توان دفاع از جان خود را ندارد و اگر در اِعمال این حس، زیادهروی شود ثمرهای جز تباه كردن اجتماع و افزایش فساد وجود ندارد و هم چنین است غرایز دیگر.
خلاصه اگر غرایز انسان تعدیل نشود و هركس دیوانهوار در فكر اشباع غرایز سركش خود باشد نتیجهای جز فرو ریختن بنای زندگی انسانها، هرج و مرج، آدم كشی، بیعدالتی و دهها مفسده دیگر نخواهد داشت.
بهترین راه برای كنترل غرائز، احیای حس مسئولیت در درون اجتماع است بهطوری كه افراد جامعه خود را در برابر یك قدرت برتر كه در تمام لحظهها، در آشكار و نهان ناظر اعمال آنهاست، مسئول بدانند و معتقد باشند كه آن قدرت برتر از كارهای شایسته قدردانی میكند و كسانی را كه در ارضای غرایز خود راه افراط و تفریط میپیمایند، سخت كیفر میدهد. این چنین حس مسئولیتی جز در پرتو ایمان به خدای دانا، توانا، حاضر، ناظر و شنوا از درون و برون تامین نمیگردد.
افرادی كه در عین تنگ دستی، دست به مال مردم دراز نمیكنند. در دوران شدت شهوت، به ناموس مردم تجاوز نمیكنند. برای به دست آوردن مقام و منصب، كار نامشروع انجام نمیدهند. این چنین پرواپیشگی، دلیلی جز ایمان به خدا و امید به پاداش و بیم از كیفر او ندارد. پس اعتقاد به خداست كه در كنترل تمایلات سركش، چنین نقش مؤثری دارد.
آیةالله جعفر سبحانی، عقاید اسلامی در پرتوی قرآن حدیث و عقل، بااندكی تصرف