تنبیه، همیشه هم بد نیست

انضباط : آسان‌گیری و محدودیت‌ها(7)

برای خواندن مقاله ی قبل اینجا را کلیک کنید.

تنبیه بدنی

تنبیه با اینکه شهرت بدی یافته است، روشی متداول برای تحت نفوذ درآوردن کودک است. تنبیه کودک معمولاً زمانی صورت می‌گیرد که دیگر تهدیدها و استدلال‌ها اثری ندارند. تنبیه بیشتر اوقات، با برنامه‌ریزی اعمال نمی‌شود، بلکه وقتی صبر و تحمل ما به پایان می‌رسد، مورد استفاده قرار می‌گیرد. برای آن لحظه، به نظر می‌رسد  که تنبیه موثر است.  فشار محصور در والدین را از میان برده و کودک را حداقل برای مدتی کوتاه به اطاعت وا می‌دارد. همان‌طور که بعضی از والدین می‌گویند: «طوفان را  می‌خواباند.»

اگر تنبیه این چنین موثر است، پس چرا ما نسبت به آن احساس بد بینانه‌ای داریم؟ ما از استعمال قدرت، اندکی خجل می‌شویم و دائما به خودمان می‌گوییم: «باید که راه حل بهتر دیگری برای حل مشکلات باشد.»

ما به جای اینکه راه‌های گریز نجیبانه‌ای برای احساسات وحشیانه ی فرزندانمان ابداع کنیم و از این طریق قوه ی ابتکارمان را نشان دهیم، راههایی را پیش پای آنها قرار می‌دهیم که برای محیط جنگل خوب است.

تنبیه احساس گناه را به راحتی از میان می‌برد.

کودک که برای بدرفتاری خود تاوان داده است، اکنون برای تکرار آن مانعی در پیش نمی‌بیند. کودکان در بدرفتاری، آنچه را که «سلمافرایبرگ» برخورد دفترداری می‌نامد، توسعه می‌دهند- کودکان بدرفتاری می‌کنند، از این رو نامشان در قسمت بدهکار دفتر کل ثبت می‌شود، و بعد، هفته به هفته یا ماه به ماه، قسط‌های تنبیه خود را می‌پردازند. گاهی اوقات، کودکان والدین خود را برمی‌انگیزند که آنها را تنبیه کنند. والدین می‌گویند: «گاهی اوقات، آنها خودشان از ما تنبیه می‌خواهند.»

ما باید در کنترل گناه و خشم کودکی که خواستار تنبیه است به او کمک کنیم، نه اینکه خواسته ی او را برآورده سازیم. البته این کار آسانی نیست. در برخی مواقع، با بحث آشکار درباره ی بدرفتاری‌ها می‌توان گناه و خشم را کاهش داد. در مواقع دیگر، پافشاری‌های کودک را باید بدون انتقاد پذیرفت، اما باید محدودیت‌هایی درمورد رفتارهای او قایل شد  و سپس پافشاری‌های کودک را به سمت راه‌های گریز معلوم و قابل قبولی هدایت کرد. وقتی راه‌های بهتری برای بیان گناه و خشم  در اختیار کودک قرار گیرد، و وقتی والدین راه‌های بهتری برای تعیین و تحمیل محدودیت‌ها یاد بگیرند، نیاز به تنبیه بدنی نیز کاهش خواهد یافت.

پایان.