ناگفته ها را قدر بدانیم

راوی کتاب «از جهنم سرد تا بهشت ارزنتاک» از بی توجهی به معرفی کتاب های مرتبط با خاطرات هشت سال دفاع مقدس گله کرد.

«از جهنم سرد تا بهشت ارزنتاک» عنوان کتابی است از خاطرات یکی از رزمندگان کم ادعا و صمیمی دوران دفاع مقدس با عنوان سیدعلی کاظم داور. رزمنده خوزستانی که ثبت خاطراتش در یک کتاب را حاصل لطف خدا می داند و می گوید: این کتاب را من ننوشتم. همه اش لطف خداست و دیگر هیچ.

داور باوجود انتشار کتابش در سال 1393 از معرفی ناقص و نیمه آن گلایه دارد و به خبرنگار مهر می گوید: آنچه در این کتاب آمده بخش های ناگفته ای است از گوشه ای از عملیات های مهم دوران دفاع مقدس که به نظرم بیش از این ها باید موردتوجه قرار بگیرد.

وی معتقد است: وقتی در عملیات کربلای چهار با نیروهای عمل کننده به اروند زدیم، روبروی خودمان دیوار سیمانی با طول سه متر دیدیم که روی آن سوراخ هایی تعبیه شده بود که از داخلش نیروهای عراقی با تیربار و ضدهوایی به غواصان ایرانی شلیک می کردند. جدای از این شدت جریان آب نیز بود که بسیاری از ما را از مواضعمان دور می کرد. خاطرم هست خود من از شدت جریان آب به میان رود رانده شدم و در حالی که داشتم غرق می شدم، آیاتی از سوره یونس را به یاد پیامبر خدا خواندم و با توسل به حضرت زهرا (س) نجات پیدا کردم. به باور شما اگر این دست اتفاقات در جنگ ما عنایت الهی نباشد چیست؟ چرا نباید به آن ها پرداخته شود؟

داور در ادامه افزود: این کتاب شامل خاطرات حضور در پادگان سیدالشهدا (ع) و جزایر مینو، عملیات والفجر 9 و حضور در گردان امیرالمومنین (ع) است. بخش دیگر این خاطرات به جنگ های نامنظم در قرارگاه رمضان در خاک عراق اختصاص داشت. مثلاً در کتاب آورده ام که دریکی از عملیات های این قرارگاه توانستیم شهری را در استان اربیل را تصرف کنیم و جالب این بود که فرماندهان عراقی عامل این پیروزی را حضور سربازان خمینی (ره) می دانستند.

این رزمنده در ادامه با گله مندی از بی توجهی به کتابش و برگزار نشدن حتی یک نشست برای معرفی این کتاب گفت: من از سال های ابتدای حضورم در جنگ تحمیلی، خاطرات روزانه ام را می نوشتم. در دهه 80 خاطراتم را ویرایش کردم و تصمیم گرفتم که در قالب کتابی منتشر کنم که درنهایت حاصلش این کتاب شد که از دوران کودکی من آغاز و به حضورم در جبهه ها ختم می شود.