تبیان، دستیار زندگی

آلزایمری‌ها چه مشکلاتی دارند؟

بیماری آلزایمر در جوامع مسن به وفور شناسایی می‌شود. محققان انواع مختلفی از اختلالات مغزی را شناسایی کرده‌اند، به ویژه پلاک‌های ساخته شده از توده‌های بتا آمیلوئید و دو لایه@ی پروتئینی به نام تاو(tau) که هر دو با مرگ سلول‌های مغزی مرتبط‌اند و باعث کاهش حافظه، کاهش مهارت اجتماعی و در نهایت مرگ می‌شوند.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
نویسنده : زینب حکیمی
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
بیماری آلزایمر
از دست دادن حافظه فراتر از فراموش کردن محل قرار دادن اشیا است. از یاد بردن سن، روابط خویشاوندی، گم کردن مسیر خانه و غیره در آلزایمر رخ می‌دهد.

سن بالا، داشتن سابقه‌ی خانوادگی و داشتن ژنوتیپ آپو لیپو پروتئین E و مونث بودن از عوامل مستعدکننده ی ابتلا به آلزایمر هستند. حال تعدادی از عوامل خطر آلزایمر را برایتان می‌گوییم.

نشانگرهای زیستی

به نظر می رسد چندین نشانگر زیستی با آلزایمر در ارتباط هستند، مانند پروتئین های خاصی در مایع نخاعی و جهش های ژنی قابل تشخیص توسط ژسبرداری از مغز. در حالی که قبلا تشخیص نهایی آلزایمر بعد از مرگ صورت می گرفت، اما امروزه پروتئین آمیلوئید که مرتبط با آلزایمر است، در افراد زنده این بیماری را کاملا شناسایی می‌کند.سطح کم تحصیلات و فقدان تحریک مغز با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است

تغییرات مغز می‌تواند 25 سال قبل از ابتلا به آلزایمر صورت بگیرد. با توجه به تحقیقات، زنانی که سطح بالاتری از نوعی چربی به نام سرم سرامید را دارند، ده برابر زنانی که سطح کمتری از این چربی را دارا هستند، در معرض ابتلا به آلزایمر قرار دارند.

سطح کم تحصیلات و فقدان تحریک مغز با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است

 

تاریخچه‌ی بیماری قلب

مشکلات سیستم قلبی عروقی با آلزایمر مرتبط است. فشار خون بالا به ویژه در میانسالی، خطر ابتلا به آلزایمر را افزایش می‌دهد. بنابراین از سلامت قلب و عروق تان مطمئن شوید. افرادی که قبلا دچار حمله ی قلبی شده‌اند، دو برابر بیشتر احتمال دارد به زوال عقل دچار گردند، چه از نوع آلزایمر و یا انواع دیگر. بنابراین کنترل فشار خون بسیار اهمیت دارد. همچنین کاهش استرس به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک خواهد کرد.

دیابت و چاقی

دیابت مقاوم به انسولین خطر ابتلا به آلزایمر را دو برابر و یا حتی چهار برابر می‌کند. یک آنزیم در مغز وجود دارد که مسئول کاهش انسولین و آمیلوئید است. بنابراین افزایش بیش از حد انسولین می‌تواند در توانایی این آنزیم در حذف آمیلوئید دخالت کند.

همچنین چاقی مخصوصا در زنان، شانس ابتلا به آلزایمر را بالا می‌برد و ممکن است خطر ابتلا به این بیماری را تا سه برابر افزایش دهد. مردان چاق نیز تا 30 درصد بیش از سایرین در معرض آلزایمر قرار دارند. ورزش برای دیابت و همچنین چاقی مفید است. متأسفانه اغلب مبتلایان به دیابت و چاقی، مصرف دارو را به ورزش و تغییر رژیم غذایی ترجیح می‌دهند.

تحصیلات کم

سطح کم تحصیلات و فقدان تحریک مغز با افزایش خطر ابتلا به آلزایمر مرتبط است. روابط اجتماعی به کاهش استرس منجر خواهد شد، استرسی که برای مغز بسیار بد است. افرادی که کارهای خیرخواهانه انجام می‌دهند، سفر می‌کنند و جدول حل می‌کنند، بهتر می‌اندیشند و این کارها ذهن و مغز آنان را فعال نگه می‌دارد.

مصرف کم میوه، سبزی و ادویه ها در برنامه غذایی

مصرف کم سبزیجات ممکن است زوال شناختی را سرعت ببخشد. یکی از دلایل این مسئله، وجود هموسیستئین زیاد (نوعی پروتئین) در خون است که خطر ابتلا به آلزایمر را بالا می‌برد. در بیماری‌های دیگر، شما نیاز به مصرف فولات و سایر انواع ویتامین "ب" را دارید تا هموسیستئین خون تجزیه شود. مصرف سبزیجاتی مانند کلم، کدو، بادمجان، خربزه و زغال اخته به این کار کمک خواهد کرد.

افرادی که در سال های ابتدایی زندگی از افسردگی رنج می برند، به احتمال بیشتری در سنین بالا دچار آلزایمر خواهند شد

مصرف ادویه جات به ویژه زردچوبه و دارچین هم می‌تواند در جلوگیری از ابتلای به آلزایمر مفید باشد و حتی شواهد نشان می‌دهد مردم هند کمتر دچار آلزایمر می‌شوند.

صدمات وارده به سر

مایع مغزی نخاعی ورزشکاران بوکس، حاوی نشانگرهای بیماری آلزایمر است. در مراحل اولیه ی آلزایمر، بیماری می‌تواند سطح بتاآمیلوئید و تاو (پروتئین مرتبط با ضربه ) مایع نخاعی را تغییر دهد. حتی بوکسورهایی که ژنوتیپ آپولیپوپروتئین E را دارند در معرض خطر بیشتری قرار دارند.

افرادی که قبل از سن 65 سالگی تجربه ضربه به سر را داشته اند، در سنین کمتر این بیماری را بروز می‌دهند. بهترین راه محافظت، اجتناب از انجام ورزش@هایی است که منجر به وارد آمدن ضرباتی به سر می‌شود.

بیماری آلزایمر

 

در ادامه تعدادی از نشانه‌های بیماری آلزایمر را بیان می‌کنیم.

تغییر در راه رفتن

ناتوانی در راه رفتن، هنگام انجام همزمان پیاده روی و گفتگوی با دیگران می‌تواند نشانه‌ی آلزایمر باشد. مبتلایان به  زوال عقلی  حتی غیر از آلزایمر، در هنگام راه رفتن و صحبت کردن همزمان، دچار تغییر در راه رفتن می‌شوند. اگر شما دچار زوال عقلی هستید و یا در مراحل اولیه‌ی آن قرار دارید، دچار مشکل خواهید شد، زیرا دچار کاهش توجه می شوید.

جهت‌یابی ضعیف

از آن جا که آلزایمر از هیپوکامپ مغز آغاز می‌شود که اغلب به عنوان محل حافظه نامیده می‌شود، سردرگمی را می توان از مشخصات این بیماری محسوب کرد. به همین دلیل است که اغلب افراد آلزایمری دچار سردرگمی می‌شوند و یا راه را گم می‌کنند. مشکلات جهت یابی در این بیماری خیلی زود ایجاد می‌شود.

افسردگی و گوشه‌گیری اجتماعی

افرادی که در سال‌های ابتدایی زندگی از افسردگی رنج می برند، به احتمال بیشتری در سنین بالا دچار آلزایمر خواهند شد. یک ارتباط قابل توجه بین ابتلا به آلزایمر و افسردگی قبلی وجود دارد. در واقع به همین دلیل است که مبتلایان به آلزایمر تمایل به افسردگی و گوشه گیری دارند. افسردگی قبل تر از آلزایمر است.

مشکلات خواب

اختلالات خواب مانند آپنه‌ی خواب با اختلالات شناختی مرتبط است. مطالعاتی در گذشته نشان داده است که موش‌هایی که برنامه‌ی خواب نامنظمی دارند و دچار اختلال خواب هستند، مبتلا به آلزایمر می‌شوند. اغلب افراد دارای نشانگر زیستی آلزایمر در مایع مغزی نخاعی شان، آن‌هایی هستند که دچار مشکلات خواب بوده و بیشتر شب را در رختخوابشان بیدار هستند. آپنه‌ی خواب نیز به مشکلات قلبی و فشار خون بالا مرتبط است که خود موجب آلزایمر می‌شود.

چند نکته‌ی امیدوار کننده

خوشبختانه داروهایی برای بهبود اوضاع مبتلایان، روانه ی بازار شده است. پیشرفت علم هم تا حد زیادی به کنترل این بیماری کمک می‌کند. تغییر در روند زندگی و تنظیم یک برنامه سالم می‌تواند شما را از دچار شدن به بیماری های شناختی مانند آلزایمر دور نماید. افزایش ارتباطات اجتماعی و سطح دانش، مصرف غذاهای حاوی سبزیجات و ورزش مناسب، شما را به دچار نشدن به آلزایمر امیدوار خواهد کرد.


 

 

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.