فحاشی در فضای مجازی به کمک عادل فردوسی پور

این روزها فحاشی ایرانی ها در صفحات اجتماعی بازتاب های متفاوتی را به همراه داشته است.

بخش ورزشی تبیان

حمله و فحاشی برخی از کاربران ایرانی به صفحه اجتماعی افراد، پدیده ی جدیدی نیست اما تبلیغ و تشویق غیرمستقیم از طریق تلویزیون ْآن هم در جریان پخش یک رویداد پر مخاطب نکته ای است که نباید به راحتی از آن گذشت.

موضوعی که تاثیراتش در حواشی اینترنتی پس از فینال یورو 2016 مشهود و قابل احصاء است.  دیدار نهایی یورو 2016 یکشنبه شب بین دو تیم فرانسه میزبان و پرتغال برگزار شد. نیمه نخست این دیدار تحت تاثیر آسیب دیدگی  کریستیانو رونالدو، ستاره پرتغالی قرار گرفت.

مهاجم رئال  مادرید توسط دیمیتری پایت آسیب دید. رونالدو با چشمان گریان زمین را ترک کرد و موجب نگرانی کادر فنی پرتغال و هواداران شد اما این اتفاق برای مردم ایران نیز خوشایند نبود. بلافاصله پس از آسیب دیدگی  کریستیانو رونالدو برخی از کاربران ایرانی به صفحه اینستاگرام پایت رفتند و به او توهین کردند.  این اتفاق ناخوشایند پس از اعلام عادل فردوسی پور گزارشگر دیدار فینال مبنی بر اینکه برخی ایرانی ها به صفحه اجتماعی "پایت" در اینستاگرام حمله کرده اند سرعت بیشتری به خود گرفت و موجب شد تا بسیاری از این موضوع آگاه شده و به صفحه پایت بروند.

نقش تلویزیون و رسانه ملی در اتفاق یکشنبه شب تاثیرگذار بود. اگر گزارشگر این موضوع را در حین گزارش عنوان نمی کرد، شاید افراد کمتری متوجه آن می شدند. این اتفاق یادآور ضرب المثلی در زبان فارسی است که می گوید «به فلانی گفتند جنگل را آتش نزن، گفت خوب شد یادم انداختی!».  متاسفانه در این دست اتفاقات رسانه ملی هم در به آتش زدن فرهنگ ایرانی کم کمک نکرده است!

توهین در شبکه های اجتماعی ریشه گسترده ای دارد و تنها ورزشکاران مشهور با آن روبرو نمی شوند. کافی است یک صفحه ورزشی، ژسی از کریستیانو رونالدو و یا لیونل مسی منتشر کند تا شاهد پیام های توهین آمیز افراد به یک دیگر باشیم که پیام هایشان به هیچ وجه ربطی به ژس هم ندارد. ادامه توهین ها باعث شده برخی از صفحات، افرادی که توهین می کنند و یا از کلمه های رکیک استفاده می کنند را «بلاک» کنند.  با این روش شاید کمتر شاهد توهین ها در صفحه های اجتماعی باشیم.

اتفاقی که به طور کامل تحت عملکرد رسانه ملی در اتفاق یکشنبه شب بود. اتفاقی که موجب شد روزنامه  آس اسپانیا نیز در خبری به آنچه ایرانی ها در صفحه دیمیتری پایت انجام دادند، اشاره کند.

پس از این اتفاق ها، اکانت اینستاگرام نشریه آس نیز خبر شاهکار ایرانی ها در فضای مجازی را کار کرد. در کمال تعجب، بازهم دار و دسته ایرانی نما به آن صفحه نیز رفته و با ابراز خوشحالی از اینکه کارشان دیده شده و حتی خبرش نیز در یک رسانه خارجی کار شده است، کامنت های زیادی گذاشتند.  در برخی از کامنت ها دیده می شد که برخی ها می گفتند باید به سایرین هم خبر داد تا به این صفحه بیایند و فقط کامنت بگذارند. کامنت هایی که تعدادشان به بیش از 350 هزار برای یک «پُست» اینستاگرام می رسد.

لابلای این کامنت ها حتی در مورد اینکه چند ساعت بعد قرار است به کدام صفحه حمله شود نیز صحبت می شود. حتی صفحه «دونالد ترامپ»، کاندیدای ریاست جمهوری آمریکا نیز یکی از صفحه هایی است که برخی ها در مورد حمله به آن صحبت کردند.  به واقع مشخص نیست تا چه زمانی قرار است شاهد این اتفاق ها باشیم و از این گروه ضربه بخوریم. شاید بی توجهی نسبت به رفتارهای این گروه، بهترین کار ممکن باشد. هرچه بیشتر به کارهای آنها اهمیت داده شود، ظاهرا اوضاع را بدتر می کند زیرا این گروه دست به هر کاری می زند تا دیده شود و وقتش را بگذراند.

حال اگر در این میان صحبت از فرهنگ سازی و یا تقبیح چنین کارهایی نیز بشود، با توجه به رفتاری که از این گروه انتظار می رود، بدون شک تاثیری را شاهد نخواهیم بود.  هرچند این اتفاقات تلخ که بعضا بازتاب جهانی دارد در حاشیه ورزش ایران بسیار دیده شده اما شاید دامن نزدن به آن در رسانه ملی و سایر رسانه ها راهکاری باشد برای پایان این اتفافات تلخ. اتفاقاتی که کم ترین تاثیر آن ذهنیت ساختن منفی از ایران و فرهنگ ایرانی است. متاسفانه فحاشی ها بعضا اینقدر وقیح و بی شرمانه است که حتی نمی توان آن را به زبان آورد. امید است که گزارشگران تلویزیون و رسانه ملی به این مهم توجه بیشتری داشته باشند.

منبع : ایسنا