تهذیب نفس در ماه خوب خدا
یکی از موضوع هایی که ذهن افراد را به خود مشغول می کند این است که چگونه عادت های خوب را در خود افزایش دهند؟ و چطور عادت های خوب را جایگزین عادات بد کنند؟ و چگونه می توان از ماه رمضان برای چنین امر مهمی بهره مند شوند؟
داشتن عادات خوب از زمان خلقت انسان مورد توجه بوده است. ایجاد عادات خوب از دو جهت دارای اهمیت است. یکی اینکه رسیدن به این امر گاهی بسیار چالش برانگیز و دشوار است زیرا تهذیب نفس و خودسازی امری دشوار بوده و ساده انگاری موجب شکست در ایجاد عادت خوب می شود. نکته دوم که بر اهمیت مسئله می افزاید و رسیدن به آن نیازمند برنامه ریزی و شناخت کامل ابعاد شخصیتی بوده که مستلزم شناسایی نقاط قوت و ضعف ابعاد وجودی خود است.
فرصت طلایی ماه رمضان
ماه رمضان زمینه ساز بسیاری از عادات خوب است، زیرا فرد روزه دار سعی می کند که از کارهای ناپسند دوری کند و حضور خداوند را در زندگی خود پررنگ تر حس می کند. در این ماه عزیز سعی می کند غیبت نکند، با اطرافیان خود محبت آمیز رفتار کند، از قهر بپرهیزد. همچنین با تغذیه درست از پرخوری جلوگیری کند. با توجه به اینکه ماه رمضان، ماه بندگی، عبودیت، سالم زیستن است، فرد از لحاظ روحی و باورهایش مستعد بسیاری از رفتارهای پسندیده است و با تدبیر و برنامه ریزی در رفتار و کردار خود می تواند نگرش و باوری که دارد تبدیل به عادت کرده و جزئی از شخصیت او شود.
نکات کلیدی
- تداوم عادت خوب زمانی امکان پذیر است که خودشناسی و خویشتن نگری را هر از گاهی انجام دهید و باور داشته باشید که می توانید عادات خوب را در خود افزایش دهید. باورکردن به فرد قدرت و توانایی می دهد تا بتواند بطور فعال بر محیط خود کنترل داشته باشد. باورها، ایمان فرد را برای انجام عادت خوب قوی می کند.
- تصمیم گیری و برنامه ریزی و اینکه می خواهید با اراده و مصمم رفتار کنید تا عادت خوب خود را دائمی کنید یا اینکه باری به هر جهت باشید. سپس از خود بپرسید می خواهید عادت خوب داشته باشید یا بد؟ دادن حق انتخاب و گفتن آن به خود، اراده ی شما را قوی تر می کند.
هدف از زندگی و زنده بودن چیست؟
مسئله ای که ما در چالش ها و گذر زندگی آنرا فراموش می کنیم و کمتر به آن می پردازیم بخصوص در زندگی پر زوق و برق امروزی کمتر به چشم می آید. مشغولیات زندگی، همنوایی و همرنگ شدن و چشم هم چشمی ها کمتر فرصت می دهد تا ریشه ای تر به صفات و عادت خوب بپردازیم، زیرا توجه به آن مستلزم نیاز به مطالعه عمیق و بدست آوردن بینش است. ماه رمضان فرصتی است که بندگی و عبودیت خود را در پیشگاه خداوند بجا آورید و فلسفه زندگی مستحکم تری بدست آورید.
کم حرف زدن
یکی از عادتهای خوب ماه رمضان این است که کمتر صحبت کنیم تا دچار گناه نشویم. کمتر در مورد دیگران بگوییم که خطاکار نباشیم. سکوت کردن و کمتر صحبت کردن یک عادت و رفتار پسندیده است که در انسانهای وارسته دیده می شود و برای نهادینه شدن آن گامهای زیر را انجام دهید:
_ از خود بپرسید چرا می خواهم کمتر صحبت کنم، چه هدفی دارم. داشتن هدف، مسیر را مشخص می کند.
_ ویژگی های خود را در این زمینه شناسایی کنید، یعنی اینکه خود را چگونه می بینید؟ کم حرف، پرحرف و در چه زمینه های بیشتر دوست دارید صحبت کنید ؟ از صحبت کردن زیاد یا کم لذت می برید در چه جمع های بیشتر حرف می زنید؟ این یک نیاز یا ویژگی شخصیتی شماست یا عادتی است که با یک برنامه ریزی و بینش قوی تر قادر به تغییر آن هستید؟
_ توجه به پیامد منفی پرحرفی که در معرض لغزش و خطای بیشتری قرار دارید و حوادثی که به این علت بوجود آمده است. همچنین توجه به پیامد مثبت کم حرفی که نتایج بهتری برای زندگی شما به ارمغان آورده است.
_ برای برنامه ریزی و تمرین تدریجی برای رسیدن به کم حرفی می توانید از همین ماه رمضان شروع کنید و برای خود تلقین های خوبی آماده کنید تا در برنامه ریزی خود موفق تر باشید. بعنوان مثال "چرا من باید تمام زمانهای خود را به حرف زدن اختصاص دهم در حالیکه کارهای بسیار مهم تری می توانم انجام دهم. بهتر است از زمان خود در جهت کسب فعالیتهای دلخواه استفاده کنم تا حرف زدن."
_ یک جدولی تهیه کنید و تعداد موفقیت ها را بنویسید و به موفقیتهای خود پاداش دهید و خود را تشویق کنید تا در کسب عادت خود مصمم تر شوید. از طرف دیگر در موقعیتهای که از خواسته خود دور شدید، نیز مشخص کنید و برای آن تنبیه یا جریمه ای در نظر بگیرید.
_ در نهایت خود را به عنوان فردی خویشتن دار ، متفکر و کسی که به موقع سخن می گوید تجسم کنید تا در ایجاد عادت خوب موفق تر شوید.
