صدایی كه جادو می كند

در میان برنامه هایی كه در تلویزیون برای كشف استعداد ساخته و پخش شده اند ، «جادوی صدا» چند سر و گردن بالاتر می ایستد. چرا؟ در گزارش پیش رو پنج دلیل اصلی این موفقیت را مرور كرده ایم.

اول این كه دوبله ذاتا جذاب است و مردم این هنر را دست دارند، از آن سو بر خلاف دیگر برنامه ها ، داوران «جادوی صدا» درجه دو نیستند و از بهترین های این عرصه انتخاب شده اند. شركت كننده ها هم از فیلتر سخت گیرانه ای گذشته اند و اجرای شان بشدت دلنشین است. برنامه «جادوی صدا» افزوده های دیگری هم دارد كه مهم ترین شان آیتم هایی است كه برای صداهای ماندگار تهیه می شود. این عوامل به همراه اجرای شسته رفته افشین ذی نوری از «جادوی صدا» برنامه ای موفق ساخته است.

جذابیت اولیه

در اسم برنامه یعنی «جادوی صدا» نكته ظریفی نهفته است كه حكایت از جذابیت تاریخی دوبله دارد. این هنر در كشور ما همیشه جایگاه رفیعی داشته و همچنان این جایگاه استوار مانده. حتی با گسترش فیلم و سریال های زیرنویس دار، هنوز خیلی ها عاشق دوبله هستند و برای شان این هنر پر رمز و راز است. دوبلورها چهره های ناشناخته ای هستند اما صدای شان پر است از تصویرهای مختلف كه هر كدام از یك شخصیت آمده. در برنامه «جادوی صدا» به وضوح نشان داده می شود كه فرآیند یك دوبله چطور شكل می گیرد و چگونه یك صدا جای صدای اصلی می آید . این اتفاق پاسخ به حس كنجكاوی همیشگی مخاطبان است و حالا به كمك برنامه آمده است.

تركیب هیات داوران

منوچهر والی زاده، مینو غزنوی، فریبا رمضان پور، ژرژ پطرسی، منوچهر زنده دل و مریم شیرزاد. این ها داوران اصلی مسابقه «جادوی صدا» هستند. رزومه و كارنامه هر كدام را كه واكاوی كنیم به خیلی قبل می رسیم و به صداهایی كه هر كدام جزو نوستالژی و خاطره جمعی چند نسل شده. این یعنی «جادوی صدا» از بهترین تركیب ممكن استفاده كرده است وهیچ كدام از برنامه های استعدادیابی تلویزیون از نظر وزن و اعتبار به پای آن نمی رسند. هر كدام از این دوبلورها در كار خود استاد هستند و سال ها در این حوزه استخوان خرد كرده اند. طبیعی است كه مخاطبان وقتی پای برنامه می نشینند اطمینان دارند كه گفته ها و نظرات این جمع، كارشناسانه است و نكات بیان شده به كارشان می آید.

استعداد شركت كننده ها

به همان نسبت كه داوران از میان بهترین ها انتخاب شده اند، برای شركت كننده ها نیز سخت گیری شده و هر كسی اجازه ورود به میدان رقابت نداشته. نتیجه این كه الان با جمعی از شركت كننده ها مواجهیم كه حتی داوران را بهت زده می كنند. صداهای جذاب و انطباق دیالوگ ها متناسب با حالت شخصیت اصلی ، به شكل اتفاقی رخ نداده و معلوم است پشت آن «فكر» نهفته است. حسین حسین خانی تهیه کننده این برنامه گفته: نزدیک به 8000 فیلم دوبله شده توسط علاقه مندان، با همکاری واحد دوبلاژ صدا طی چهار ماه بررسی شد و برترین ها برای یک رقابت حضوری که پیش از ضبط برنامه برگزار شده بود، انتخاب شدند. از میان علاقه مندان به شرکت در این برنامه، 200 نفر توانستند بیشترین امتیاز را از هنرمندان واحد دوبلاژ دریافت کنند.

كیفیت برنامه

برنامه «جادوی صدا» حواسش بوده كه برگذاری مسابقه صرف، ممكن است آن را به ورطه تكرار بیندازد. برای همین جذابیت دیگری به برنامه اضافه شده و آن استفاده از صداهای ماندگار و خاطره انگیز است. این بخش بیش از همه به دل علاقمندانی می نشیند كه با فیلم های كلاسیك و قدیمی خاطره دارند و روزی با شوق اشتیاق برای تماشای شان به سینما می رفتند یا هفته ای یك بار منتظر دیدن آن از تلویزیون بودند. یادی از دوبلورها دیگر جذابیت «جادوی صدا» است كه همین كاركرد را دارد و در عین حال ادای دینی است به صداهای ماندگار. از آن سو دیدن دوبلورهای معروف در قاب تلویزیون و در قالب داور جذابیت ذاتی آن است كه بر كیفیتش افزوده.

اجرای خوب

در برنامه های استعدادیابی ، شرط اول موفقیت هر برنامه نسبت مجری با سوژه است. یعنی اگر مجری بر سوژه برنامه احاطه داشته باشد نتیجه معمولا به بار می نشیند. افشین ذی نوری خودش دوبلور است و زیر و بم دوبله را می داند. از آن سو تجربه اجرا هم داشته و حالا از هر دو بخوبی استفاده می كند. ذی نوری پیش از آغاز برنامه گفته بود كه حدود شش سال از حوزه اجرا در تلویزیون دور بوده و اجرای مسابقه «جادوی صدا» را به دلیل اینکه مربوط به حوزه تخصصی خودش - دوبله - است، پذیرفته است.او ضمن داشتن اطلاعات خوب درباره داوران و آیتم های پخش شده ، سعی نمی كند خودش را به رخ بكشد و نفس برنامه را بگیرد.