مرده ها یکجا نمی مانند

«این جا محل دیدار ماست » رمانی از جان برجر است که با توصیف جزییات و تصاویر بدیع به شهر اسرار آمیز ژنو می رود.

«اغلب بنیان های آموزشی عجیب اند. شاید چون آموزش و بلاهت وجه مشترکی دارند و کلبه سبز هم استثنا نبود. هنوز نمی دانم چه طور آن مکان تاسیس شد، پیش از آمدن من چقدر قدمت داشت، و این که تایلر اهل کجا بود. او پسرها را راهنمایی می کرد تا وارد آن مکانی شوند که مدرسه های خوب تلقی می شدند. » 1
«این جا محل دیدار ماست» داستانی شگفت انگیز با توصیف تمام جزییات از ملاقات راوی با مادر مرده اش هست. راوی که مادرش را ده سال است از دست داده در یک بعد از ظهر گرم تابستان در میدانی در لیسبون نشسته بر نیمکتی در پارک می بیند. آنها دست های هم دیگر را گرفته و با هم سفر می کنند. یک سفر ماجراجویانه و شگفت انگیز به گذشته و خاطرات کودکی و همچنین به شهر اسرار آمیز و پر از تناقض ژنو و محله های قدیمی یهودی نشین کراکو و هتلی در مادرید. همچنان که اتصالشان به زمان حال قطع نشده است اما در زمان ها و مکان های دیگر سیر و سفر می کنند. سفری همراه با تامل و تعمق به جزییات ماجراها و جزییات تصاویر و جزییات شهر. هر چیزی که به چشم می آید و می توان درباره آن اندیشید. از تابلو هایی که جملاتی بر آن نوشته شده یا رفت و آمد آدم ها و خانه ها و درخت ها. ملاقات غریب راوی با مادر مرده اش به سادگی اتفاق می افتد. مادر به او می گوید: مرده ها در همان جایی که دفن می شوند نمی مانند و همین جمله آنهار ا به حرکت در مکان ها و زمان ها می کشاند. برجر به کسانی تجسم و تکلم می بخشد که دوستشان داشته و دلسوزشان است.
این داستان را می توان داستانی از یک شهر توصیف کرد. داستانی از ژنو و تصویر پردازی از این شهر زیبا به طوری که خواننده بعد از پایان داستان می تواند بدون اینکه این شهر را دیده باشد در آن بچرخد و از خیابان ها و ساختمان هایش دیدن کرده با تمام جزییات آن را مشاهده کند. 
مترجم درباره این کتاب می گوید: «جان برجر سلطان جزییات است؛ جزییات تصاویر و خرده خاطره ها، ارجاعات ریز به ریز و طنز. به رغم این که پا در هیچ کدام از شهر های این کتاب نگذاشته ام، کتاب برایم پر بود از نوستالژی. خواندن این کتاب مثل این بود که چنان در بحر جزییات گل برگ گلی بروی که خود گل را فراموش کنی. انگار تمام آدم های کتاب، آدم های زندگی خودم بودند و خرده خاطره هایی که برای لحظاتی زنده می شدند و غافل گیرم می کردند.»

جان برجر داستان نویس، شاعر، منتقد و نظریه پرداز هنر در انگلستان به دنیا آمد و سال ها در روستای کوچکی در فرانسه زندگی کرده است. او در مدرسه سنت ادوارد در آکسفورد ادامه تحصیل می دهد. پدرش در جنگ جهانی اول در جبهه غربی، افسر پیاده نظام بود.
 برجر از ١٩٤٤ تا ١٩٤٦ در ارتش خدمت كرد سپس به نقاشی پرداخت. در اواخر دهه ١٩٤٠ چندین نمایشگاه از آثارش برپا كرد. در تمام طول زندگی به داستان نویسی و نقاشی پرداخته است. ضمن آموزش طراحی به نوشتن نقد هنری مشغول شد. بسیاری از مقاله و نقدهایش را نشریه «نیواستیتمن» به چاپ رساند. دیدگاه های جامعه شناسانه برجر او را به یكی از مطرح ترین و بانفوذترین منتقدان هنری تبدیل كرده است: سوزان سانتاگ او را هنرمند و متفكری برجسته خوانده است. داستان های كوتاه جان برجر اغلب در نشریاتی مثل «تری پنی ریویو» و «نیویوركر» منتشر شده اند. همچنین در سال ٢٠٠٨ برجر برای رمان «از الف تا ی» در فهرست اولیه نامزدهای جایزه بوكر قرار گرفت. با این همه سابقه درخشان مترجم رمان «اینجا محل دیدار ماست» در توصیف شخصی اش از جان برجر و رمانش نوشته است: «آنچه مرا مجذوب جان برجر كرد، نه خیل نقدهای موشكافانه اش از عكس ها و نقاشی ها بود و نه گفته های سوزان سونتاگ در ستایش او بلكه همین كتاب بود: كتاب «اینجا محل دیدار شماست.».
فرناز حائری پیش از این مجموعه داستانی از هاروكی موراكامی با عنوان «داستان های تولد» و «ابرقورباغه و پای عسلی» را ترجمه كرده بود و در سال ١٩٨٦ رمان «آوای موج» یوكیو می شیما با ترجمه دقیق او به بازار كتاب آمد.
این کتاب شامل هشت فصل است که عبارتند از: لیسبون، ژنو، کراکر، چند میوه ان طور که مردگان به خاطر می آورند، ایزلینگتون، پل آرک، مادرید، رود شوم و رود چینگ. 
    
این جا محل دیدار ماست/ جان برجر/ مترجم: فرناز حائری/ نشر تهران/ چاپ اول: 1393/ 1100نسخه/214 صفحه/ قیمت: 14000تومان

پی نوشت:

صفحه 137 کتاب