ماموریت غیرممكن علی دایی

مهاجم تكنیكی فوتبال ایران بار دیگر در كانون اخبار و حواشی عجیب و غریب قرار گرفت. پیام صادقیان ابتدای فصل جاری با هدف احیا و بازگشت به سطح اول فوتبال ایران به نفت تهران پیوست.

علیرضا منصوریان قول داد او را به روزهای درخشانش برگرداند و در نهایت یك پیام آرام و مثبت را تحویل فوتبال كشور بدهد. خود صادقیان هم به دفعات مصاحبه می كرد و می گفت: «من عوض شده ام.» ستاره سابق پرسپولیس حتی برای جا انداختن این موضوع كه از حاشیه ها فاصله گرفته، كنار یك دستگاه پراید ایستاد و با این تصویر، روی جلد نشریات و خروجی سایت های مختلف رفت! با این وجود حاشیه سازی های او كماكان ادامه دارد.
صادقیان در بازی با استقلال با اعتراض های عجیبش به تصمیمات داور خبرساز شد و در نهایت به آن شكل عجیب، كنار زمین در آغوش منصوریان آرام گرفت. او بعدتر اعلام كرد به دلیل مشكلات مالی قادر به ادامه بازی در نفت نیست. پیام مدعی بود خودش را یك بازیكن كلیدی می داند كه نمی تواند به طور رایگان فوتبال بازی كند. این موضع گیری به مذاق مدیران نفت خوش نیامد تا آنها با تندی تمام، عذر صادقیان را بخواهند. این اما پایان ماجرا نبود و اعلام خداحافظی ناگهانی پیام با فوتبال در شبكه های اجتماعی، بار دیگر آقای ستاره را در كانون اخبار قرار داد. عجیب تر از همه اینكه پیام تنها 72 ساعت بعد از خداحافظی مجازی اش به صبای قم پیوست تا بار دیگر شاگرد علی دایی شود!

ضعیف نبود

صادقیان البته از نظر فنی در لیگ پانزدهم نمایش های بدی نداشت و به نسبت دقایق بازی اش، فعلا یكی از موثرترین بازیكنان لیگ به شمار می رود. پیام صادقیان در فصل جاری تنها در 10 مسابقه لیگی نفت تهران به میدان رفته و از 1440 دقیقه ممكن، فقط 673 دقیقه بازی كرده است. با توجه به اینكه برنامه نود تنها به بازیكنانی كه در هر دیدار بیشتر از نیم ساعت به میدان بروند نمره می دهد، پیام تنها در 8 مسابقه موفق به كسب نمره از طرف كارشناسان این برنامه شده و جالب اینكه میانگین امتیازی او اصلا بد نبوده است. صادقیان در دو بازی با پدیده و استقلال صنعتی خوزستان نمره خیلی خوب «2» گرفته و به تیم منتخب هفته این برنامه تلویزیونی راه یافته است. او در مصاف با ملوان هم همین نمره را گرفت و البته بدترین نمره اش «5/  3» بوده كه آن را به خاطر نمایش متوسطش در برابر ذوب آهن اصفهان كسب كرده است. میانگین امتیازی پیام در این 8 مسابقه، عدد «62/  2» بوده كه می توانست او را در جدول تمامی بازیكنان حاضر در لیگ ایران، روی پله چهارم قرار بدهد؛ پایین تر از ده خسوس و طارمی و بالاتر از امید ابراهیمی. با این حال احتمالا چون صادقیان كمتر از نصف دقایق ممكن را بازی كرده، اسم او فعلا و تا رسیدن به حد نصاب لازم، از جدول كلی امتیازات برنامه 90 حذف شده است.

منصوریان نتوانست، دایی می تواند؟

شاید الان علیرضا منصوریان دریافته باشد كه مهار بازیكنی مثل صادقیان آنقدرها كه او فكر می كرد كار راحتی نیست و نمی شود صرفا با چند نوازش و دیالوگ دوستانه، ابتكار عمل را در مورد او به دست گرفت. مهم تر از این اما، ایمانی است كه امروز افكار عمومی باید به مربیان حرفه ای و بین المللی بیاورند. صادقیان در سه سال گذشته 2 جواب «نه» بزرگ از 2 مربی مطرح شنید كه امروز حكمت آنها به خوبی روشن می شود. بعد از درخشش فنی او در لیگ سیزدهم، فشارها برای دعوت وی به تیم ملی اوج گرفت؛ تا جایی كه خودداری كی روش از فراخواندن پیام به اردو، باعث ایجاد شایعات زیادی شد. حتی خیلی ها می گفتند تكل او روی پای نكونام در داربی باعث محرومیتش از پوشیدن پیراهن تیم ملی شده است. با این حال امروز بهتر از هر زمان دیگری می شود فهمید چرا سرمربی سابق تیم ملی پرتغال از استعداد فوق العاده صادقیان چشم پوشی كرد و هیچوقت به طور جدی نخواست از مهارت او در تیمش استفاده كند. این موضوع در مورد برانكو هم صادق است؛ زمانی كه سرمربی كروات در پایان لیگ چهاردهم به قاطعانه ترین شكل ممكن پیام را در لیست فروش قرار داد و حتی یك ثانیه هم به ادامه استفاده از او فكر نكرد. یك لحظه تصور كنید اگر صادقیان امروز بازیكن پرسپولیس بود و خبر خداحافظی اش از فوتبال را اعلام می كرد، چه حاشیه هایی گریبان سرخپوشان را می گرفت. مسلم است كه پیام اگر خودش را اصلاح كند، می تواند ستاره كارآمدی باشد؛ اما چنین تغییراتی باید عمیق و بنیادی باشد. به هر حال آنچه منصوریان وعده اش را می داد، از دست این مربی بر نیامد. حالا باید دید علی دایی می تواند مثل لیگ سیزدهم پیام را تا حدودی كنترل كند یا نه؟