لباس های برهنه به خیابان ها رسید

کوتاه و بلند، رنگی و شاد، نازک و کلفت، پاییزه و بهاره فرقی نمی‌کند چه طرز فکر و عقیده و سلیقه‌ای داشته باشید. همه مدل و همه شکل آن یافت می‌شود اما این روزها بیشتر به نامرئی شدن تمایل دارد.

داریم از مانتوهایی حرف می‌زنیم که این روزها با نام مانتوهای شیشه‌ای به فروش رسیده و بحث‌های زیادی را برانگیخته‌اند. اینکه هر از گاهی نوع پوشش جدیدی مد شود و در مدت کوتاهی فراگیر شود موضوعی طبیعی است اما مسأله اصلی این است که هرچه می‌گذرد این مدها به سمت نامرئی شدن حجاب و پوشش اسلامی متمایل می‌شوند.
مسئله مد  و تقلید از جماعت بیش از هرچیزی ریشه در باورها و فرهنگ هر جامعه‌ای دارد. با این حساب وضعیت فعلی رواج سبک‌های پوشش و مد روز کشور که تجلی این فرهنگ است نشان می‌دهد تا چه اندازه انتخاب‌های افراد در نوع سبک پوشش که ویترین اندیشه، سلیقه و عقاید آن‌ها محسوب می‌شود ساده انگارانه و تقلیدی شده است.
مانتوهای شیشه‌ای که به تازگی تن بسیاری از افراد مشاهده می‌شود، مد جدیدی در لباس‌های زنانه تهران است که در تابستان امسال وارد مغازه‌های تهران شده است. این مانتوها درواقع ادامه مد لباس‌های دانتل و توری است که حالا رد پایش به مانتوها رسیده است.
تا پیش از این استفاده از تور و حریر در مانتوها اغلب به صورت خرج کار و در بخش‌هایی مثل سرآستین و یقه استفاده می‌شد اما حالا طراحی تعدادی از مانتوهای تابستانی به سمتی رفته که کل مانتو با پارچه حریر یا انواع دیگری از پارچه‌های توری و تابستانی دوخته می‌شود که اگرچه در پشت ویترین مغازه‌ها با زیر سارافونی‌های بلند نمایش داده می‌شوند اما بسیاری از افراد این مانتوها را بدون زیر سارافونی و همراه با ساپورت‌های جذب و چسبان  می‌پوشند .

پارچه‌های شیشه‌ای که تا پیش از این در لباس عروس و لباس‌های مجلسی مشاهده می‌کردیم کم کم با استفاده در کت و شلوارهای زنانه مجلسی و خرج کار مانتوها، نهایتا به سبکی در طراحی و دوخت مانتو درآمدند.
اخیرا مسئولین نیروی انتظامی اظهار کرده‌اند که برخورد با تولید و فروش مانتوهای شیشه‌ای را در دستور کار خود قرار داد‌ه اند. اقدامی که اگرچه در گسترش و شیوع بیش از پیش این مد جلوگیری می‌کند و نشان دهنده کنترل نظام حاکم بر تولید و توزیع این مانتوهاست اما درمان ریشه‌ای آن نخواهد بود.
فزونی احساس تنوع طلبی به عنوان یک نیاز روحی ، روانی همراه با تمایل به خودنمایی در جوانان ، گسترش رسانه‌ها و اینترنت ، توسعه وسایل ارتباط جمعی و فناوری های جدید رایانه‌ای و در پی آن گسترش ارتباط بین جوامع با فرهنگ های گوناگون وهمچنین مشاهده تصاویر جذاب از هنرپیشگان ، خوانندگان ، ورزشکاران و چهره های محبوب با مدل های جدید پوششی ، آرایشی وغیره ، همچنین متنوع تر شدن تفریحات و تسهیلات زندگی ، موقعیت جدید درشناخت وفهم ارزش‌ها ، باورها وانتخاب‌ها ودرنتیجه ترویج ناگهانی آداب وعقایدی را در پی دارد که دربرخی موارد فراتر از حد متعارف به ناهنجاری ورفتارهای متضاد با ارزش های جامعه تبدیل شده وخود را به عنوان یک مسئله اجتماعی نشان می دهد.
نباید فراموش کنیم که مقابله با مد و سبک پوشش غربی و اشاعه سبک های پوشش و مد ملی و میهنی با قوانین دستوری یا فرمایشی امکان پذیر نیست. زیرا همانگونه که در تعریف فرهنگ آمده سبک‌ها و فرهنگ‌ها در محدوده مرزها باقی نمی‌مانند اما با این نباید فراموش کرد که این سبک‌ها قابلیت بومی شدن و اصلاح دارند و ورود آن‌ها به شکل دست نخورده نتیجه‌ای جز نابودی فرهنگ بومی هر کشوری نخواهند داشت.
تغییر سبک پوشش مردم با تغییر سبک زندگی آنها رابطه مستقیم دارد و تا زمینه‌های خلاقیت و جذابیت در سبک ها و مدل های وطنی به ذائقه مردم خوش نیاید امکان تغییر پوشش مردم امکان پذیر نیست. دراصل ماهیت وجودی مد و مدگرایی و میل به تغییر و تنوع در میان مردم امری اشتباه نیست. وقتی جریان مد از کار بیفتد گروه کثیری از مردم مثل هم عمل می کنند و به عبارتی تنوع عقاید وسلیقه‌ها از بین می رود. بنابراین بهتر است در کنار برخورد مسئولین مربوطه اقدامی در جهت ترویج سبک پوشش ایرانی اسلامی که مطابق با شأن زن ایرانی باشد انجام شود.

سازمان‌های متولی فرهنگ عمومی از صدا و سیما گرفته تا وزارت ارشاد و آموزش و پرورش باید برای پاسخ به نیاز‌های ارزشی و فرهنگی جامعه و نیاز به تنوع و خلاقیت پیش از ورود ارزش‌های بیگانه در قالب مد و مدگرایی ضمن احترام به آزادی‌های فردی و تامین نیاز‌ها وایجاد فضایی توأم با امنیت وآرامش با برنامه‌ریزی‌های کارشناسانه فضایی را برای ترویج بیشتر فرهنگ ایرانی و اسلامی فراهم کند.
این نوع برنامه ریزی می تواند از تبعات منفی بحران تقلید کورکورانه و صرف به جای نو آوری در قالب فرهنگ بومی جلوگیری کند. در نهایت می توان گفت فرهنگ سازی وبالا بردن آگاهی عموم مردم ازطریق بحث ونقد پیرامون مدهای وارداتی وتاثیراتی که برفرهنگ وارزش‌ها و اعتقادات جامعه می گذارد می تواند به همراه آموزش نقد و تفکر چندبعدی دراین زمینه از راهکارهایی باشد که باید مورد توجه جامعه مسئولان فرهنگی و سیاسی قرار گیرد.