باز هم عقب ماندیم...

چندیست که اخباری مبنی بر استفاده یک برند معروف غربی، از طرح های فرش ایرانی، برای طراحی جدیدترین لباس های مخصوص فصل سرما، شنیده می شود.

در قدم بلندی که این برند معروف غربی برای طراحی لباس های جدید برداشته، طرح ها و نقشه ی قالی های تبریز، به چشم می خورد، طرح و نقشه قالی هایی که هزاران سال است که زیر پاهایمان گذاشته ایم و شاید حتی تا به حال، یک نیم نگاهی هم بهشان ننداختیم تا از زیبایی حیرت انگیز آن لذت ببریم، غربی ها، طرحش را کشیده اند، روی پارچه زده اند و حالا می خواهند که آنها را در کوچه و بازار، بپوشند و بعد از مدتی با یک قیمت نجومی، به ما بفروشند و ما هم بعد از پوشیدنش، افتخار کنیم که یک لباس برند پوشیده ایم!

در نگاه اول می گوییم، دستشان درد نکند، چه کار خوبی! اما وقتی دقیق تر نگاه کنیم، متوجه می شویم که مثل همیشه عقب مانده ایم...
طراحان ایرانی کجا بودند که غربی ها بیایند از طرح های زیبا و اصیل خودمان، الگو برداری کنند؟ دست بنیاد ملی مد و لباس اسلامی ایرانی، درد نکند که با غفلت و سهل انگاری، کاری کرد که بازهم غربی ها، گوی سبقت را از ما ربودند!

فارغ التحصیل طراحی پارچه و لباس کم داریم و یا علاقه مردم خودمان به سبک های ایرانی و قدیمی کم است؟ نمی شد سازمان های مربوطه از این حجم عظیم نیروی کارِ بیکار، از ایده ها و طرح های نوی جوانان و ... استفاده بهتری می کردند، تا این طرح های زیبا با نام تولید کننده ایرانی و با نازل ترین قیمت در اختیار متقاضیان قرار می گرفت؟
اصلا انگار عادت کرده ایم که فرهنگ خودمان، عادات خودمان را باید غربی ها، به ما عرضه کنند تا قدرش را بدانیم، تا آنها سراغش نروند، ما هم محلش نمی دهیم و به زندگیمان ادامه می دهیم.

دیر زمانی است که در روزنامه ها می خوانیم که ترکیه ادعا کرده که ملای رومی، جلال الدین محمد بلخی، معروف به مولوی، مال آنهاست، ترکمنستان و افغانستان، دو مدعی مالکیت ابوریحان بیرونی اند، خلیج فارس و داستان های نا تمامش، روز عشق یا ولنتاینی که خودمان داشته ایم و داریم اما مال غربی ها را استفاده می کنیم، قضاوت های جالب و زیبای حضرت علی علیه السلام که با کارتون (انیمیشن) ای کیو سان، به خورد کودکان ما می رود، مرغوبیت فرش ایرانی که امروزه به واسطه دولت خدمتگزار چین که بی کیفیت آن را روانه بازار های جهانی کرده است، دارد از سکه می افتد و... تو خود حدیث مفصل بخوان از این ...

ما خودمان یخچالی پر از خوراکی های خوشمزه داریم، اما نمی دانم چرا همیشه مرغ همسایه، غاز می شود و چشم به یخچال های نیمه پر این و آن داریم. قبول کنیم که کم کاریم، قبول کنیم که با این فرهنگ هفت هزار ساله ایرانی که مزین به اخلاق و ادب اسلامی شده، هنوز هم در مواجهه با غربی ها، دهانمان باز می ماند و تصور می کنیم که باید لقمه های آنها را بجویم!
خیلی ها منتظرند، لباس های زیبای شهرهای ایران، لباس گیلکی، لباس کردی و ... طرح های زیبای فرش های کرمان و اصفهان و...نقاشی های تحسین برانگیز ایرانی، طرح های جالب صنایع دستی، شاید طرح خانه های قدیمی و مطمئنا، هزاران هزار طرح دیگر، آنها هنوز نابود نشده اند، هنوز هم کسی آنها را استفاده نکرده، اینقدر طرح های قشنگ ایرانی داریم که شاید فقط یک ایرانی بتواند آنها را جهانی کند.