تراكم زیست (Biomass)
تراكم زیست مواد آلی‌ست كه نور خورشید را به شكل انرژی شیمیایی ذخیره می‌كند. سوخت‌های تراكم زیست شامل چوب، ضایعات چوب، كاه، كود، نیشكر و بسیاری از محصولات فرعی حاصل از انواع فرآیندهای كشاورزی. این مواد وقتی سوزانده شوند، انرژی شیمیایی به صورت گرما از آن ها رها می‌شود. اگر شما اجاقی داشته باشید، چوبی كه در آن می‌سوزانید یك سوخت تراكم زیست است. چیزی كه ما اكنون تراكم زیست می‌نامیم منبع اصلی حرارت در خانه‌ها و ساختمان های دیگر در هزاران سال پیش بوده. در حقیقت، تراكم زیست می‌رود تا ادامة منبع اصلی انرژی در دنیای پیشرفته تر امروزی باشد.
نیشكر مثال خوبی از محصول تراكم زیستی است. محصول تجاری اصلی، یعنی شكر با آب گیری نیشكر به دست می‌آید، باقیمانده گیاه كه «تفاله» نامیده می‌شود هنوز حاوی انرژی شیمیایی خورشید است. مانند بسیاری از مواد آلی زیستی، تفاله نیز با سوزاندن، گرما تولید می‌كند.
انواع تراكم زیست‌ها
اتانول به عنوان سوخت تراكم زیست دیگر الكل تقطیر شده‌ای است كه غالباً از محصولات زراعتی به دست می‌آید. در 25 سال اخیر، این ماده با گازوئیل، برای استفاده به عنوان سوخت ماشین ها تركیب شده استفاده از اتانول در گازوئیل بدین معنی است كه ما در ماشین هایمان سوخت كاملاً فسیلی را مصرف نمی‌كنیم.
چرخه كربن
وقتی تراكم زیست سوزانده می‌شود، گاز گلخانه‌ای دی اكسید كربن آزاد می‌شود، اما وقتی محصولات تراكم زیست رشد می‌كنند، میزان برابر دی اكسید كربن برای فتوسنتز مصرف می‌كند.
دستگاه های متعددی از تولید كنندة نیروی برقی حاصل از سوزاندن تراكم زیست در دنیا وجود دارند كه به اندازه دستگاه های نیروی بخار می‌توانند برای اهداف صنعتی و بخصوص در صنایع چوب و كاغذ، برق تولید كنند.
بهرة زیست محیطی واقعی تراكم زیست هنگامی مشخص می‌شود كه ما بتوانیم مقدار بسیار زیادی از تراكم زیست را برای تولید برق مصرف كنیم كه منجر به كاهش مصرف سوخت‌های فسیلی می‌شود. عكس زیر، عكسی از سوخت تراكم زیست است كه در تكه‌های چوب در حال ذخیره و خشك شدن برای استفادة بعدی در یك ظرف جوش آب هستند.
كشاورزان در حال آزمایش بر روی محصولات چوبی (غالباً درخت‌های تبریزی كوچك و تركه‌های چوب) هستند تا ببینند آیا می‌توانند را به میزان زیاد و با قیمت ارزان پرورش دهند.
