«خندوانه» سیاسی نمی شود

دو هفته پیش چند رسانه، حضور عبدالرضا عزیزی رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس در برنامه «خندوانه» را مرتبط با انتخابات پیش روی مجلس شواری اسلامی دانستند و رامبد جوان را مورد انتقاد قرار دادند.
هفته پیش هم یکی از رسانه ها اسناد و مدارکی درباره قرارداد نیم میلیاردی شهرداری با «خندوانه» منتشر کرد که خیلی زود در فضای مجازی بازنشر داده شده. معاون فرهنگی شهردار تهران  هم این خبر را تایید کرد  و گفت: « قرارداد مترو با برنامه «خندوانه» یک قرارداد قانونی و رسمی است و احتمال دارد در صورت موافقت، شهردار تهران نیز در آن حضور داشته باشد. » محمد صائبی با اشاره به برخی از انتقادات از حضور مدیر عامل شرکت بهره‌برداری مترو در برنامه «خندوانه» هم  اظهار داشت:« قراردادی که توسط سایت ها منتشر شده است، قرارداد غیر قانونی نیست. این کار قانونی، رسمی و در راستای فعالیت‌های فرهنگی مترو است.»
سیاسی‌شدن «خندوانه» شوخی است
از آن سو خود رامبد جوان هم در گفت و گویی به برخی حاشیه ها پاسخ داده است. مجری «خندوانه» در این باره  به شرق گفته : « طبعا فکر می‌کنم نظر مخالفان، روی همان بُعد دعوت از برخی میهمانان سیاسی است. آن‌هم به این دلیل که جناح مقابل، نمایندگان خودشان را در برنامه نمی‌بینند، اما واقعیت این است که سیاسی‌شدن «خندوانه» شوخی است.» بعد هم این طور گفته که :« این برنامه بسیاری از اتفاقات جامعه‌شناسی و روان‌شناختی را با زبان طنز بیان می‌کند و واقعیت این است که این اتفاقات می‌تواند با هم تلفیق شود، اما به‌هیچ‌وجه دلیل خوبی برای متهم‌کردن ما به ساخت یک برنامه سیاسی نیست. کسانی که مخالف برنامه ما به جهت دعوت از میهمانان سیاسی هستند می‌توانند قضاوت کنند که این مجموعه فقط در تعداد محدودی از برنامه‌ها میهمانان سیاسی داشته. ما میهمانان ورزشکار، روان‌شناس، مدیر، بازیگر و سیاسی داشتیم. از نظر من آقای ظریف هم باید به برنامه بیاید یا حتی آقای سلحشور یا شریعتمداری، آن‌هم به چند دلیل که اساس ساخت برنامه «خندوانه» است. من کاری به نگاه سیاسی آدم‌ها ندارم اما برایم مهم است که یک مسئول چه می‌کند که حال مردم خوب شود؟ اساسا معنی اینکه من کسی را به این برنامه دعوت می‌کنم، این نیست که طرفدار صددرصد او هستم. بلکه به این معناست که آن آدم‌ها بخشی از مردم جامعه ما هستند. بنابراین باید همه طیف‌های مردم از هر نوع نگاه و طرز تفکری حضور داشته باشند و حرف بزنند. طبعا هرکدام از آنها یک‌سری طرفدار یا موافق دارند. وقتی از کسی می‌پرسم چه‌چیزی حالت را بد می‌کند؟ سوال مهمی مطرح می‌کنم؛ چراکه معتقدم با این پرسش بسیاری از زوایای رفتاری، ایدئولوژیک، سیاسی، اجتماعی و فرهنگی طرف مقابلم روشن می‌شود و جالب است که اکثرا میهمانان‌ در پاسخ به پرسش من می‌گویند «دروغ» از هرچیزی بیشتر حالشان را بد می‌کند و به نظرم همین پاسخ نشان می‌دهد که دروغ در جامعه ما چیز شایعی است. »

گرفتاری، همیشه و همه جا هست
رامبد جوان در ادامه یک بار دیگر رسالت برنامه اش را گوشزد کرده و درباره آن این گونه توضیح داده است:« دلیل مخالفت عده‌ای با برنامه «خندوانه» را متوجه نمی‌شوم؛ آن هم برنامه‌ای که تمام تلاشش را می‌کند تا به مردم یادآوری کند حالتان را خوب کنید. گرفتاری، همیشه هست. کدام کشور دنیاست که مردمش گرفتاری و مشکلات نداشته باشند؟ حتی سوئیس هم که به کشور رفاه و آسایش شهرت دارد، مردمش گرفتاری‌های خاص خودشان را دارند. من از نزدیک مردم افسرده زیادی را در این کشور دیده‌ام. مهم این است که با وجود همه مشکلات، مردم به خودشان یادآوری کنند که می‌توانند حالشان را خوب کنند و هیچ‌کس در این امر به اندازه خودشان موفق نخواهد بود.دو نکته در برنامه ما حائزاهمیت است؛ اول اینکه نشان می‌دهیم همه آدم‌های موفق شوخ‌طبع هستند. نمی‌شود آدم عبوس و بداخلاق و گرفته‌ای وجود داشته باشد که اسمش را بتوان آدم موفق گذاشت. چون تو باید بلد باشی که با دنیا شوخی کنی یا بلد باشی با فاجعه شوخی کنی. همان‌طور که آرزو می‌کنم در یک خانواده همه در کنار هم سالم و خوشحال باشند و بچه‌ها دکتر و مهندس شوند، آرزو می‌کنم در هر خانواده یک کمدین وجود داشته باشد. این اتفاق بسیار بزرگی است. چون وجود این آدم‌ها باعث می‌شود حال اطرافیان هم خوب شود. نکته بعد این است که متأسفانه ما همیشه عادت کرده‌ایم از کسی متوقع باشیم مثل اینکه مدام از اطرافیان می‌پرسیم تو برای من چه کاری کردی؟ یا چرا به من توجه نمی‌کنی؟ انگار همیشه چیز دیگری باید وجود داشته باشد تا حال ما بهتر شود؛ این، تصور بسیار اشتباهی است.»

تأثیرات «خندوانه»
انتقاد از هر برنامه امری طبیعی است و حتی به پویایی و بهتر شدن آن کمک می کند. با این حال نباید جانب انصاف را رعایت نکرد و تاثیر فراوان «خندوانه» را نادیده گرفت. خود جوان می گوید:« برای ما این اهمیت دارد که این برنامه مورد تحقیق جامعه‌شناسان قرار بگیرد. از نظر من دو نوع نگاه وجود دارد؛ از نخبه به جامعه نگاه کنی و از جامعه به نخبه. ما نخبه‌هایی را به این برنامه دعوت می‌کنیم و میزان شادی آنها را نشان می‌دهیم و همین میزان خوبی است برای اینکه ببینی حال مردم چطور است. برای من مهم است که جامعه‌شناسان از طریق این برنامه و واکنش میهمانان به سوال‌های، من تشخیص بدهند که ورزشکار، وزیر یا دکتر مملکت حالش خوب است یا نه؟ واکنش مردم به این برنامه گاهی برایم حیرت‌آور است. عجیب است اما این برنامه برای بخشی از مردم، مثل مُسکن است که باعث می‌شود ساعتی مشکلاتشان را فراموش کنند و سوالم این است که اگر روزی این برنامه تمام شود آنها که به دیدن آن عادت کرده‌اند و به این شادی نیاز دارند چه می‌شوند؟ باور نمی‌کنید اگر بگویم این جمله را روزانه از تعداد زیادی می‌شنوم که قرص اعصاب مصرف می‌کردند و الان دیگر وضعیت سابق را ندارند. همین چند وقت پیش بود که خانمی برایم تعریف می‌کرد که دخترش یک‌سال خودش را در اتاقش حبس کرده و ارتباطش را با خانواده قطع کرده بود و بعد از دیدن این برنامه به مرور به زندگی برگشته و رابطه‌اش با خانواده خوب شده و حتی به سفر و کوه می‌رود؛ یا خانم دیگری که تعریف می‌کرد یک‌بار خودکشی کرده اما نجاتش دادند و دوباره قصد داشته خودکشی کند تا اینکه بعد از دیدن چندین بار «خندوانه»، تصمیم گرفته است به خودش آسیب نزند و امیدوار به بودن در کنارخانواده‌اش باشد.»
مغز فرق بین خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمی‌دهد
رامبد جوان نه تنها در «خندوانه» که در گفت و های مطبوعاتی مدام به قدرت خنده اشاره می کند. این بار هم همین کار را کرده:« روانشناسان تأکید می‌کنند روزی پنج دقیقه خنده مصنوعی زندگی شخص را متحول می‌کند؛ چراکه بعد از دو هفته عبوس‌ترین آدم‌ها یک دقیقه آخر خنده‌های مصنوعی‌شان، قهقهه می‌زنند و بعد از دوماه، مهارت خندیدن را یاد می‌گیرند. نکته مهم این است که مغز فرق بین خنده مصنوعی و طبیعی را تشخیص نمی‌دهد. خندیدن اعم از مصنوعی و طبیعی در بدن ما باعث ترشح هرمونی می‌شود که باعث شادی می‌شود و گلبول سفیدی در بدن به نام «ان- کی» وجود دارد که وظیفه آن حمله به سلول‌های سرطانی است و ساختار آنها را به هم می‌زند. گلبول «ان کی» وقتی ترشح می‌شود که احساس شادی می‌کنیم و لبخند می‌زنیم. من به هیچ‌وجه مخالفت عده‌ای با این برنامه را متوجه نمی‌شوم؛ برنامه‌ای که تمام تلاشش شادکردن مردم است.»
نقد کنیم نه تخریب
همانطور که اشاره شد نقد حق هر کس و هر رسانه است. اصلا احتمالا خیلی ها «خندوانه» را دوست ندارند ولی نباید فراموش کنیم که چیدمان این برنامه بر پایه اصول سیستماتیک و فکر شده برنامه سازی تلویزیونی بنا شده و توانسته خیلی ها را جذب خود کند. پس اگر نقدی هم انجام می شود باید پایه ای درست و اصولی داشته باشد نه تخریبی.

منابع: شرق ، صراط ، کافه سینما

مطالب مرتبط:
13 سال با خندوانه