فکّ رهن از گناه، چگونه؟

خدایا! من بدهکارم به تو. بابت همه حقوق خدایی‌ات که ضایع کردم. و مگر نه این است که بدهکار باید گرو بسپارد؟ اینک، این جان من در گرو اعمال من است. چگونه فکّ رهن کنم؟

نویسنده: شکوری- شبکه تخصصی قرآن تبیان

دارد به نیمه می‌رسد. همیشه همینطور است. دیر می‌آید و زود می‌رود. رجب را می‌گویم؛ ماهی که نام عزیزت را یدک می‌کشد. ماهی که آمده تا لبریزم کند از عطر دعا و تمنای اجابت. و من اما غافلانه، سر در آخور روزمرگی‌های خویش دارم.
انگار یادم نیست چقدر به تو بدهکارم! بدهکارم به تو بابت تمام حقوق خدایی‌ات که ضایع کردم.

بخچه اعمالم را ورانداز می‌کنم. پر شده است از تباهی و ندانم‌کاری. خوب پرکار بوده‌ام، حتی نگذاشته‌ام یک حق از حقوق تو، ادا شود!
از خجلت، سرم بالا نمی‌آید. مثل همیشه این جور وقت‌ها، پناه می‌برم به ساحل آرامش‌بخش کتاب عزیزت.

مصحف شریف را می‌گشایم و زبان مترنّم می‌کنم به گلواژه‌های کلامت:
كُلُّ امْرِئٍ بِمَا كَسَبَ رَهِینٌ(مدثر/38)
هر کسی در رهان عمل خویش است.

هر کسی؟ یعنی حتی خوبان و صاحبان عمل های پاک هم بدهکارند نسبت به خوبی هایشان؟ حسی در من می‌گوید چنین نیست. روی سخن در این شریفه، با خوبان نیست که اگر بود، پیامبر خدا هم بدهکار می شد!
مثل این است که گفته شود: هر کسی کاری کرد، باید بازداشت شود.
این سخن هم اطلاق دارد البته. اما قرینه های درون و بیرون کلام، می‌گوید حکم بازداشت رفته است روی خاطیان. 
رهن یعنی گرو. کسی باید گرو بسپارد که طلبی از او داشته باشند. تو اما اگر همه حقوق خدا را ادا کرده باشی، آن‌وقت چه معنا می‌دهد گرو گذاشتن؟
آری! خطاب آیه، متوجه خوبان و آبروداران امت‌ات نیست. اینجا هم مثل خیلی وقت‌ها که درباره گنه کاران صحبت می‌کنی، شان نزول آیه منم.
آری، من بدهکارم به تو و مگر نه این است که بدهکار باید گرو بسپارد؟ گرو باید چیزی باشد که بیارزد. چیزی که بدهکار، هوای شانه خالی کردن به سرش نزند از دینی که بر گردنش هست. و چه چیزی گرانبهاتر از جان؟

اینک، ای خدای ماه رجب! این جان من در گرو اعمال من است. چگونه فکّ رهن کنم؟
خدایا! گناهانم مرا به بند کشیده. این بند را چگونه بگسلم؟
انگار کسی در گوشم زمزمه می‌کند: استغفار!
این ندای فرستاده‌ات هست که فرمود: جان‌های شما بر اثر گناهان در گرو اعمال شماست؛ با استغفار فكّ رهن كنید و خود را برهانید: «أیّها الناس! إنّ أنفسكم مرهونه بأعمالكم ففكّوها باستغفاركم».
هر چیزی فصل دارد و فصل استغفار هم، ماه رجب است، رجب را دریابیم!