تبیان، دستیار زندگی
حسین قندی امروز - شنبه - پنجم اردیبهشت ماه - پس از چند سال تحمل بیماری، برای آخرین بار در حیاط دفتر مرکز مطالعات و برنامه ریزی رسانه که از آن به عنوان خانه او یاد شد، با دوست داران، شاگردان و اعضای خانواده اش خداحافظی کرد.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

تیتر با قندی خداحافظی کرد



حسین قندی امروز - شنبه - پنجم اردیبهشت ماه - پس از چند سال تحمل بیماری،‌ برای آخرین بار در حیاط دفتر مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی رسانه‌ که از آن به عنوان خانه‌ او یاد شد، با دوست‌داران، شاگردان و اعضای خانواده‌اش خداحافظی کرد.

حسین قندی

حسین قندی که لقب مرد تیترهای ایران را دارد ٣ اردیبهشت ٩٤ بعد از تحمل یک دوره بیماری فوت کرد. پیکر او امروز صبح بعد از مراسم تشییع در قطعه نام آوران بهشت زهرا (س) آرام گرفت.

حسین قندی روزنامه‌نگار، استاد رشته علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی و مدرس روزنامه‌نگاری، فارغ‌التحصیل کارشناسی ارشد از آمریکا در رشته مدیریت بین‌الملل، متولد اسفند ۱۳۳۰ در سبزوار و بزرگ شده تهران است. ویژه ‌ترین مهارت استاد حسین قندی را در انتخاب تیترهای مناسب برای مطالب مطبوعاتی می‌دانند. او از جمله روزنامه‌نگارانی است که بسیار بر اخلاق روزنامه‌نگاری تاکید می‌کرد.

او از اوایل دهه‌ ۵۰ تا اوایل دهه ۹۰ نزدیک به ۴۰ سال فعالیت و تدریس روزنامه‌نگاری را در کارنامه خود دارد.

استاد قندی علاوه بر سال‌ها تدریس علوم ارتباطات در دانشگاه علامه طباطبایی و آموزش صدها خبرنگار و روزنامه‌ نگار شاغل در روابط عمومی‌ها و رسانه‌های کشور، در حوزه خبر روزنامه هایی همچون کیهان، ابرار، اخبار، انتخاب و جام جم مسئولیت فعالیت می کرد و به خاطر تسلط و نوآوری‌های ویژه در این زمینه به «سلطان تیتر» شهرت پیدا کرد.

بخشی از تیترهایی که اساتید ارتباطات است برای درگذشت حسین قندی که به «سلطان تیتر»روزنامه‌نگاری ایران مشهور است، انتخاب کردند را می خوانید:
رودخانه دیگر راه نمی‌رود
فریدون صدیقی: "حسین قندی به سبب کوشش‌ها و تقلا‌ها و دید و پرداخت متفاوتی که نسبت به کار ارتباطات داشت، از برجسته‌ترین و متمایزترین روزنامه‌نگاران هم‌نسل خودش محسوب می‌شد.
تمایز سلیقه و نظر در روزنامه‌نگاری که با جنس گفتار و رفتار خاص قندی همراه بود، هم در روزنامه‌نگاری و هم در زمینه‌ی آموزش از او یک چهره‌ی متفاوت و محبوب ساخته است. من با این استاد بزرگوار به مدت 40 سال دوست بودم و پنج سال هر روز پشت یک میز و رودررو با او کار کرده و سفرهای طولانی با او داشتم. در همان زمانی که ایشان دچار بیماری آلزایمر شد و از تدریس و کار کردن باز ماند، یک یادداشت با تیتر «رودخانه دیگر راه نمی‌رود» درباره‌ی او نوشتم و فکر می‌کنم مناسب‌ترین تیتر برای بیان این روزنامه‌نگار است."
قناد تیتر ایران رفت
سید وحید عقیلی رییس دانشکده ارتباطات اجتماعی و خبر: "قندی با پشتکار و ممارست و قریحه خود پدر تیتر ایران شد. قناد تیتر ایران رفت. پیش از هر چیز درگذشت مرحوم حسین قندی به همکاران مطبوعاتی تسلیت عرض می‌کنم. تنها چیزی که در مورد ایشان می‌توانم بگویم این است که مرحوم قندی قناد مطبوعات ایران بود.
تیترهایی که ایشان نوشتند واقعا پر از قند، حلاوت، شیرینی و حرفه‌ای‌گری و تکنیک‌هایی بود که تمامش پر از درس و نکات آموزنده‌ای است که می‌توان به عنوان مرجع استفاده کرد.
به جرأت می‌توانیم بگوییم یکی از دلایلی که مرحوم قندی در تیتر به چنین مرتبه و در کار روزنامه‌نگاری به چنین موفقیتی رسیدند این است که ایشان خمیر مایه درونی و قریحه، همراه با پشتوانه ادبی و علمی روزنامه‌نگاری را با هم داشتند. این خمیر مایه ادبی و علمی همراه با تمرین و ممارست باعث شد تا ایشان به یکی از شاخص ‌ترین چهره‌های ایرانی معاصر در حوزه روزنامه‌نگاری تبدیل شوند."

قندی تبدیل به یک خبر شد، با توجه به خبرهایی که در عالم مطبوعات هست، ممکن است قندی تیتر اول نباشد، اما او در فضای روزنامه ‌نگاران، تیتر اول شده است

تیتر با قندی خداحافظی کرد
اکبر نصرالهی استاد ارتباطات: "حسین قندی با کار، نگاه، سبک و قلم متفاوت، خودش را از دیگران متمایز کرد.
قندی به ویژه در حوزه تیتر با نگاه متفاوتش و با تیترهای دو بخشی در روزنامه ابرار خودش را از سایر همکارانی که در حوزه روزنامه‌نگاری و مطبوعات دیده‌ام متمایز و نام خودش را ماندگار کرد. این باعث شد تا قندی نامش با تیترهای جذاب، گوش‌نواز و چشم نواز مترادف شود. این یکی از ویژگی‌هایی است که با رفتن قندی این تیترها را نیز ممکن است دیگر نداشته باشیم و جای خالی آنها را حس کنیم. رفتن آقای قندی نقطه پایانی بر دو تیترها خواهد بود. تیترهای ایشان رنگ، بو و اثرگذاری خاص خودش را داشت که در ذهن مخاطبان ماندگار می‌شد.
کار رسانه‌ای و روزنامه‌نگاری مملو از استرس و هیاهو است؛ در عین حال زمان، امر بسیار باارزشی است. افراد باید تا زمان مشخصی صفحه روزنامه را ببندند و روزنامه را منتشر کنند، این ویژگی باعث می‌شود که معمولا افراد بداخلاق و جدی باشند اما قندی فردی بود که چه در زمان تدریس و چه زمان کار همواره در اوج استرس و کمبود زمان در عین حفظ کیفیت و دقت، در کار لبخند می‌زد."
دیده می‌شود که برخی از همکاران برای مدتی جهت تامین معیشت کار می‌کنند و به راحتی اگر پیشنهاد بهتری داشته باشند کار روزنامه را رها می‌کنند و در شاخه دیگری مشغول می‌شوند. اما ما مرحوم قندی را از ابتدا با روزنامه‌نگاری، تیتر و خبر شناختیم و درحالی که در این حوزه بود ملکوت اعلا را بدرود گفت و از میان ما رفت."
روزنامه‌نگاری ایران استاد تیترش را از دست داد
علی اکبر فرهنگی استاد رشته ارتباطات: "جای خالی وی را در عرصه مطبوعات پرنشدنی دانست. روزنامه‌نگاری ایران استاد برجسته‌ای را از دست داد. امیدوارم دانشگاه‌های کشور این پتانسیل را داشته باشند که جای ایشان بتوانند کسی را تربیت کنند؛ اما بعید می‌دانم که بتوانند. ما سالیان سال این خلاء را خواهیم داشت.
ایشان بسیار خوش فکر بود. مخصوصا از نظر کوتاه‌نویسی و تیتر زدن، یکی از بهترین تیترزن‌های رسانه‌های ما بود و در جای خودش بی‌بدیل بود. اگر بخواهم تیتری برای این مطلب انتخاب کنم می‌گویم: «روزنامه‌نگاری ایران استاد تیترش را از دست داد.»

حسین قندی

زندگی قندی با روزنامه‌نگاری پیوند خورده بود
محمد مهدی فرقانی استاد رشته روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه طباطبایی: " من و حسین قندی سال 1350 رشته روزنامه‌نگاری را در دانشکده علوم ارتباطات آغاز کردیم. سال دوم دانشکده بود که ایشان به تحریریه کیهان هوایی رفتند. طی همه این سال‌ها که از کیهان هوایی رفت و در روزنامه‌های دیگر مشغول به فعالیت شد تا زمانی که در سال 1365 با هم برای تدریس به دانشکده رفتیم با هم بودیم. قندی یکی از نمونه‌های برجسته روزنامه‌نگاری حرفه‌ای بود. کسی که زندگیش را وقف روزنامه‌نگاری کرده بود و همه زندگیش چه به لحاظ حرفه‌ای و چه به لحاظ عملی با آن پیوند خورده بود.
ایشان در رده های مختلفی کار کرده بودند، از خبرنگاری تا سردبیری برخی روزنامه‌ها. او کسی بود که خودش را وقف حرفه کرده بود و با تمام وجود به آن عشق می‌ورزید. قندی انسان خوش ذوقی بود،‌ به خصوص در زمینه خبر که آن را خوب می‌شناخت و تیترهای خوبی هم انتخاب می کرد. در تمام این سال‌ها شاگرد پروری کرده بود و میراثی را ازخود به جاگذاشته است.
قندی به تمام معنی یک روزنامه‌نگار بود؛ عنوانی که امروز خیلی ارزان شده است و به هرکسی اطلاق می‌شود. این عنوان را در مرحله تکامل حرفه‌ای یک انسان می‌شود اطلاق کرد."
قندی تبدیل به یک خبر شد
هادی خانیکی استاد ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی: " قندی در عین اینکه یک روزنامه‌نگار حرفه‌ای بود و کار خودش را در حوزه‌های مختلف روزنامه‌نگاری به خوبی انجام می‌داد، وارد حوزه تدریس و تعلیم هم شده بود و فاصله بین دانشگاه و روزنامه را کوتاه کرده و به دلیل ارتباط با دانشگاه و حوزه‌های نظری سعی می‌کرد این دانسته‌ها را به نحوی در روزنامه هم به کار ببرد.
علت این سوگواری این است که کلاس‌های آن مرحوم انتزاعی نبود، بلکه کاربردی بود و در واقع مصداق‌ها و شواهد کار را از درون مطبوعات و نشریات مختلف به کلاس درس می‌آورد. شاخص‌ترین تبحر و تاکیدی که قندی داشت، متمرکز کردن حرفه روزنامه‌نگاری به چگونه بهتر جلب کردن مخاطب به واسطه چگونه تیتر زدن بود.
قندی تبدیل به یک خبر شد، با توجه به خبرهایی که در عالم مطبوعات هست، ممکن است قندی تیتر اول نباشد، اما او در فضای روزنامه ‌نگاران، تیتر اول شده است. مرگ او فضای مجازی، رسانه‌ها و مطبوعات را به خودش اختصاص داده و کسانی را که در ارتباط با ایشان بودند، سخت گداخته و تاثیرگذار کرده است."



فرآوری: علی احمدی

بخش ارتباطات تبیان


منابع: ایسنا/ باشگاه خبرنگاران

مطالب مرتبط:
خبرنگاری در گفته اساتید ارتباطات