تبیان، دستیار زندگی
در طول سال چند مناسبت ویژه وجود دارد که توجه به آنها برای خیلی ها معیار مهمی است در ارزیابی عملکرد صدا و سیما. شروع سال نو و برنامه تحویل سال یکی از زمان هایی است که اهمیت تولیدات تلویزیون را دو چندان می کند و مخاطبان بسیاری منتظر هستند تا ببینند رسانه مل
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

آفتی برای برنامه های تحویل سال


در طول سال چند مناسبت ویژه وجود دارد که توجه به آنها برای خیلی ها معیار مهمی است در ارزیابی عملکرد صدا و سیما. شروع سال نو و برنامه تحویل سال یکی از زمان هایی است که اهمیت تولیدات تلویزیون را دو چندان می کند و مخاطبان بسیاری منتظر هستند تا ببینند رسانه ملی برای شروع سال جدید چه برنامه هایی تدارک دیده است.

برنامه های تحویل سال

چند سالی است که ویژه برنامه های تحویل سال تقریبا در تمام شبکه ها یک رویه ثابت را دنبال می کند و آن هم رو آوردن به برنامه های زنده، با تایمی طولانی و در غالبی گفتگو محور است که حضور چهره های مطرح به ویژه بازیگران و خوانندگان برگ برنده ای برایشان محسوب می شود؛ اما در دو سه سال گذشته کم کم این نوع برنامه سازی به یک رویه تکراری تبدیل شده و چندان حرف تازه ای برای گفتن ندارد. این روند تکراری برنامه های تحویل سال به خصوص امسال چندان قابل رضایت نبود و آنطور که باید نتوانست رضایت مخاطبان را جلب کند. در ادامه در گزارشی برنامه های تحویل سال را در شبکه های مختلف مرور می کنیم:
شبکه یک/ علی ضیاء و پژمان جمشیدی
شبکه یک که اولین شبکه سراسری محسوب می شود و معمولا در برنامه های خود مجموع مخاطب کشور را در نظر می گیرد، دو سالی است که با تغییر روش سعی کرده تا به سایر شبکه ها نزدیک تر شود و ظاهرا دست اندرکاران این شبکه به این نتیجه رسیده اند که برای جذب مخاطب از الگویی مشابه با سایر شبکه ها پیروی کنند. سال پیش اشکان خطیبی مهره اصلی این برنامه بود و با وجود اینکه چهره های مطرحی از سینما و تلویزیون در این برنامه حاضر شدند اما چندان مورد قبول واقع نشد. امسال هم با تغییراتی که در سطح مدیران اتفاق افتاد و آمدن شریعت پناه از شبکه سه به شبکه یک دور از انتظار نبود که تولیدات شبکه یک سیما تا حدودی به سرو شکل شبکه سه نزدیک شود.
انتخاب علی ضیاء به عنوان مجری برنامه با در نظر گرفتن این نکته که او در دو برنامه قبلی خود نتوانسته موفق شود شاید انتخاب درستی نبود، یکی در برنامه جنت آباد که در ایام عید فطر پخش شد و دیگری هم برنامه گفتگو محور بعضیا که آن هم ظاهرا در نیمه راه متوقف ماند و هنوز از سرانجامش خبری نیست.
اشتباه بعدی برای این برنامه انتخاب پژمان جمشیدی به عنوان یاری برای علی ضیاء است که نه تجربه اجرا دارد و نه برنامه زنده. در واقع در ویژه برنامه شبکه یک تقریبا هیچ گزینه ای وجود ندارد که برنامه را از سایر شبکه ها و یا برنامه های قبلی متمایز کند.
شبکه دو/ کامران نجف زاده
شبکه دو چند سالی است که ترجیح می دهد هر سال یک شیوه را در اجرای برنامه تحویل سال تجربه کند یک سال با احسان علیخانی، سال پیش با حضور فرزاد حسنی و آزاده نامداری و امسال هم کامران نجف زاده که بیشتر یک چهره خبری است. اما در این آزمون و خطاها چندان هم موفق نبوده و تنها برنامه ای که اجرای آن را علیخانی برعهده داشت توانست مخاطبان را راضی کند.
نجف زاده که معمولا به خاطر شیوه های متفاوت در گزارشگری و تهیه خبر مورد توجه بوده، با وجود اینکه تا به حال تجربه حضور در برنامه های اینچنینی را نداشت اما خیلی ها را علاقه مند کرد تا ببینند او در اولین تجربه اجرای یکی از مهمترین برنامه های تلویزیون چه می کند. با وجود فضا و دکور نسبتا متفاوت در برنامه شبکه دو و حضور تعداد زیادی از بازیگران سینما و تلویزیون نجف زاده هم نتوانست رضایت حداکثری از مخاطبان را به دست بیاورد. اما در هر حال از ویژگی های مثبتی برخوردار بود.

با یک مرور کلی در ویژه برنامه های تحویل سال، چندان مطلب جدیدی به چشم نمی خورد که بشود ازآن به عنوان جذاب ترین یا مهم ترین اتفاق برنامه های تحویل سال نام برد


برنامه های تحویل سال

شبکه سه/ احسان علیخانی
علیخانی که معمولا سالی دو مرتبه اما در زمان هایی مورد توجه برنامه دارد به عنوان مجری ثابت برنامه های تحویل سال چهره ای شناخته شده است و اکثر مواقع هم اجرا و حضورش بیشتر از سایرین مورد توجه قرار گرفته.
علیخانی تا به الان تجربه برنامه های زیادی را در تحویل سال دارد و دیگر مخاطبش را خوب می شناسد. اما امسال او هم تا حدودی گرفتار در تکرار شد و مانند سال های پیش نتوانست مخاطب خودش را حفظ کند. علیخانی در ماه عسل تجربه موفقی را پشت سرگذاشته و معمولا در دیگر برنامه هایش هم ردی از حال و هوای این برنامه دیده می شود، او تا به اینجا در برنامه های دیگر توانسته بود این مرز را نگه دارد اما با دعوت از زوج سولماز و احسان و مریلا زارعی در حضور مادران شهدا در واقع قسمتی از ماه عسل را اجرا کرد که امتیاز منفی برایش محسوب شد.
با این حال او هنوز هم برای غافلگیری مخاطبش برنامه دارد؛ دعوت از کی روش درست بعد از اینکه استعفایش را اعلام کرده بود، پخش قسمت هایی از فیلم محمد (ص) مجیدی که خیلی ها منتظر دیدنش هستند و نوجوانی که بخاطر یک فیلم ترک تحصیل کرده بود برگ های برنده علیخانی بود که توانست برنامه را حفظ کند.

ژیلا صادقی

شبکه پنج/ ژیلا صادقی
شبکه پنج که تا قبل از تغییر مدیریت در صدا سیما شبکه ی استانی تهران محسوب می شد، اولین سالی بود که به عنوان یک شبکه سراسری تولید برنامه ی تحویل سال برای کل کشور را تجربه می کرد. انتخاب ژیلا صادقی به عنوان مجری ای که در زمان حضورش در سال های قبل مورد توجه بوده و بعد از غیبتی چند ساله در یک زمان پربیننده به تلویزیون برگشته دلیل اصلی پیگیری برنامه بود تا ببینیم صادقی بعد از چند سال چه می کند.
اما او هم چندان موفق عمل نکرد و شاید بیشتر در تلاش برای جبران غیبت چند ساله بود.
 گفتگو و حضور چهره های مطرح در این برنامه هم مانند سایر شبکه ها محور اصلی برنامه بود، با این تفاوت که  دعوت از مهمانان همراه با مادرانشان بود و شاید لحظاتی که میان تعدادی از مهمانان و فرزندانشان رقم خورد تا حدودی جذابیت داشت.

در کنار برنامه هایی که گفته شد شبکه چهار و قرآن هم برای تحویل سال برنامه داشتند که به دلیل تفاوت در ساختار و فضایی که در این دو شبکه به خاطر ماهیت کاری شان وجود دارد مخاطب خاص خود را دارند.
با یک مرور کلی در ویژه برنامه های تحویل سال چندان مطلب جدیدی به چشم نمی خورد که بشود ازآن به عنوان جذاب ترین یا مهم ترین اتفاق برنامه های تحویل سال نام برد.
اما چند نکته: اینکه شبکه های صدا و سیما به این سمت بروند که تمام تلاش شان را صرفا برای رقابت با همکاران خود در سایر شبکه ها خرج کنند نتیجه اش غفلت از مخاطب می شود. با توجه به تجربه ای که در این سالها در برنامه های تولیدی و زنده به دست آمده شاید بهتر باشد برنامه سازان برای دوری از تکرار و حفظ جذابیت های برنامه های اینچنینی که مخاطب بالایی هم دارند به جای رقابت شبکه ای میان برنامه سازان از تعداد برنامه ها کاسته شود تا این انرژی و نیرویی که صرف ساخت برنامه می شود در تعداد محدودتری جمع شود. تجربه سال های پیش تأییدی است براین که از میان برنامه های چند شبکه نهایتا دو مورد بیشتر مورد توجه قرار نمی گیرد.
 و اینکه رفتن به سمت برنامه های تولیدی در میان برنامه های زنده (مانند آنچه که در برنامه احسان علیخانی تا حدودی دیده شد) هم می تواند راهی باشد برای جلوگیری از تکرار برنامه ها و تغییر فضایی که در یک تایم طولانی برای گفتگو کردن هر اندازه هم که جذاب باشد حوصله مخاطب را سر می برد.
البته در برنامه های امسال این نکته را هم باید در نظر گرفت که هم زمانی ایام فاطمیه و نوروز محدودیت هایی را برای برنامه سازان ایجاد کرده بود اما مناسبت های مذهبی در کشور ما موضوعی نیست که تازه باشد و نتوان برایش کاری کرد.

زهرا فرآورده
بخش  ارتباطات  تبیان


مطالب مرتبط:
فاطمیه و نوروز در قاب تلویزیون