راهیان فساد!
یک گفتگوی جنجالی در تبیان درباره فساد انجام شده است، گفتگویی که در آن خیلی آزادانه درباره بسیاری از مسائل صحبت شد درباره زیر و روی فساد در جامعه و اختلاس ها، نظر شما در اینباره چیست؟
ایران در طول تاریخ چه قبل از انقلاب و چه بعد از انقلاب با پدیده خطرناک فساد روبرو بوده است. 36 سال از پیروزی انقلاب اسلامی گذشته است اما هرگاه اقدامی در جهت مبارزه با فساد صورت گرفته با مشکلات متعددی روبرو شده و بعد هم به حال خود رها شده است.
اما منظور از فساد چیست؟ چه عواملی باعث فساد در بعد از انقلاب شده است؟
اینها سوال هایی است که هرکس ممکن است جواب و نظراتی برای آن داشته باشد و نیاز به تحلیل و بررسی دارد به همین منظور برای پاسخگویی به این سوالات با یکسری از افراد و اساتید و مدیران به بحث و گفتگو پرداختیم تا به بررسی ریشه های فساد در جامعه بپردازیم.
فساد در لغت به معنای تباهی،خرابی،نابودی،فتنه،آشوب ،لهو و لعب و ...است اما در معنای اصطلاحی به معنای فعل یا ترک فعلی است که توسط هر شخص حقیقی یا حقوقی به صورت فردی، جمعی یا سازمانی که عمداً و با هدف کسب هرگونه منفعت یا امتیاز مستقیم یا غیرمستقیم برای خود یا دیگری، با نقض قوانین و مقررات کشوری انجام پذیرد.
فساد جنبه های مختلفی دارد:
فساد اقتصادی،فساد اجتماعی،فساد سیاسی،فساد اخلاقی،فساد اداری
اما در این جلسه افراد در این مورد که چه چیزی عامل فساد است نظرات مختلفی داشتند:
برخی معتقد بودند که که متاسفانه در جامعه فساد اجتماعی روز به روز در حال افزایش است و انچیزی که باعث فساد اجتماعی میشود فساد اقتصادی است. این روزها اعتقادات برخی افراد کاهش پیدا کرده است و عامل اصلی این مساله و به طبع ان فساد ،فقر است. در این بین یکی از افراد در پاسخ این شخص گفتند:که آیا می توان پذیرفت که فسادها برآمده از فقر است؟اگر اینطور است چرا در فسادهای اقتصادی آنهایی فساد کردند که مشکل فقر هم نداشتند؟آیا مفسدین اقتصادی از فقر عمومی جامعه سوء استفاده کردند؟آیا می توان گفت فقر مقدمه فسادهای دیگر است یا اصلا باید فساد اقتصادی و اجتماعی را از هم جدا کرد؟
هر فردی می تواند دچار فساد شود و متاسفانه گاهی فساد حکومتی است یعنی فرد نمی خواهد دچار فساد شود اما شرایط حکومتی طوری است که دچار فساد میشود مثلا وقتی می خواهید وام بگیرید شما نمیخواهید بهره بدهید یا بگیرید اما شرایظ بانک طوری است که باید بهره بدهید و بگیرید.
حضرت علی(ع) در نهج البلاغه می فرمایند:حکومت باید محکم باشد و متاسفانه سیستم های نظامی ما آلوده شده است وقتی سیستم آلوده شود آنوقت دیگر بازدارندگی وجود ندارد و میدان برای فساد گسترش پیدا می کند.
فرد دیگری که در جلسه حاضر بود در اینباره اینگونه نظر داد که در جامعه ما یکی از فسادهای موجود فساد اجتماعی است اما جالب این است که وقتی حرف از بی حجابی وفساد اجتماعی میشود پای خون شهدا به وسط می آیداما وقتی اختلاس میشود صحبت از این چیزها نمیشود!به نظر من هر مساله ای میتواند در فساد دخیل باشد اقتصاد،اجتماع،رسانه و...
اما شخص دیگر این نظر را داشت که الان زمانی که بحث فساد مطرح میشود سریع ذهن به فساد اقتصادی متبادر میشوداما مساله این است که فساد فی النفسه بد است وقتی بحث اسلام هم پیش می آید فساد بدتر میشود در جمهوری اسلامی ایران فساد دیگرخیلی زشت است! که متاسفانه ما در جمهوری اسلامی ایران شاهد آن هستیم.
در حوزه فردی عدم باور و ایمان باعث فساد می شود. فساد اقتصادی را نمیشود از فساد اجتماعی جدا کردبلکه یک کل بهم پیوسته است و فسادهای اقتصادی ما ناشی از فسادهای اقتصادی است.مثلا در دوران انتخابات فرد یکسری قول و وعده میدهد بعد در انتخابات پیروز میشود و باعث میشود یکسری امتیازات به یکسری افراد داده شود واین مساله عامل فساد است.
یکی از حضار سوالی را مطرح کردند که ما تا اینجای بحث راجع به فساد صحبت کردیم اما فرض کنیم ما مدیر یک مجموعه ای هستیم و فردی را استخدام می کنیم و آن فرد دچار فساد میشود حالا کدام یکی از ما می آییم ریشه این فساد را در می آوریم ؟آیا ما واقعا حاضریم با این فساد مبارزه کنیم؟
یکسری با قاطعیت جواب مثبت دادند و گفتند آبروی نظام از همه چیز مهمتر است .آبروی نظام از عدالت خواهی نظامی است.آبروی نظام در این است که اگر کسی خطا کرد با او به بدترین وجه برخورد شود تا بقیه دنیا هم بفهمند که مردم ایران چنین حاکمیتی دارد و ما باید آبروی نظام را در قوه قضاییه ببینیم تا با رعایت عدالت و وجود ضمانت اجراهای لازم جلوی مفسدان را بگیرند لذا عدالت به دولت و مردم ربطی نداردمربوط به قوه قضاییه است و اگر قوه قضاییه نقصی دارد دولت مسئول نیست وظایف مربوط به قوه قضاییه را انجام دهد اما برخی هم در پاسخ به این سوال سکوت اختیار کردند.
در نهایت در یک جمع بندی کلی با توجه به اظهارات بیان شده در جلسه میتوان به این نتیجه رسید که فساد اقتصادی و اجتماعی در جامعه وجود دارد و قابل انکار نیست و مبارزه با آن در درون هر سیستم و نظامی به عنوان یک امر سلبی و بازدارنده دارای ضرورت زیاد است و برای مبارزه با فساد ،شناسایی عوامل فساد و مولفه های تعیین کننده در آن جزء اولین گام های مبارزه با فساد به حساب می آید که با توجه به آنچه در جلسه مطرح شد این مساله نیاز به واکاوی و تحلیل و بررسی بیشتری دارد که نیاز به جلسات بیشتری است و در این مجال نمی گنجد.
مطالب مرتبط:
