تقدیر از احسان روزبهانی درکسب اولین سهمیه المپیک ریو

نابغه بوکس وارد می شود

آنهایی که پای پخش مسابقات بوکس المپیک لندن و همینطور بازی های آسیایی اینچئون نشسته بودند بر این مساله گواه می دهند که روزبهانی یک سرو گردن از دیگر بوکسورهای حرفه ای بالا تراست . شاید تنها بدشانسی گریبان او را در رقابت های بین المللی گرفته که این پسر پر تلاش بروجردی نتوانسته عنوان قابل توجهی کسب کند . البته کسب جواز حضور در رقابت های المپیک ریو 2016 به عنوان اولین ورزشکار ایران افتخاری است که باید به پای این نابغه رینگ مستطیلی ثبت کرد. کسی که وقتی هر هوک چپ و راست اش  برچانه حریفان  می نشیند او را در آستانه ناک دان قرار می دهد. شاید درطول تمام این سالها کمتر بوکسوری از ایران سراغ داشتیم که همچون احسان در رینگ با رقص پا و حرکات ترکیبی تقدیر همه را بر انگیزد، به طوری که رییس فدراسیون بوکس در وصف او می گوید روزبهانی  با نمایش خیره کننده اش ثابت کرد مسابقات بوکس احتیاج به پخش مستقیم دارد. این جمله نشان می دهد روزبهانی از آن دسته ورزشکارانی است که سبب می شود تا ادرنالین خون شما در پای تلویزیون بالا برود . ‌هیچ احتیاجی نیست تا در کنار طنابهای رنگی دور رینگ بنشینید تا از یک مسابقه مهیج بوکس لذت ببرد فقط کافی است تنها به سه راند سه دقیقه ای پای جهنمی بنشینید که احسان برای حریفانش به وجود می اورد. در بوکس حتما نباید تایسون یا محمد علی باشید که دیگران را تحت تاثیرقرار دهید چون می توانی احسان روزبهانی باشی و با ضربات سهمگین به عنوان نابغه بوکس در آسیا تمام نگاه ها را به خود خیره کنید.احسان درباره اینکه چگونه عاشق ورزش بوکس شد می گوید " در دوران كودكی شیطنت‌هایم پایانی نداشت و به همین دلیل برادرم برای این‌ كه دیگران را از شر شیطنت‌های من راحت كند مرا با خودش به تمرینات بوكس می‌برد. او خودش بوكسور بود و از قهرمانان بوكس كشور محسوب می‌شود. با مشاهده تمرینات برادرم به تدریج به بوكس علاقه‌مند و كاملا جذب این رشته شدم."
 
لژیونر موفق
احسان بعد از اینکه نتوانست  به اهداف قهرمانی خود را در لیگ بوکس ایران که به شکل نامنظم دنبال می شد دست پیدا کند تصمیم گرفت تا به مهد بوکس آسیا یعنی قزاقستان کوچ کند. بازی کردن در لیگ نیمه حرفه ای بوکس قزاقستان به مراتب عالی تری دست پیدا کند. نبرد با حرفه ای های این رشته سطح  فنی احسان را چند پله بالاتر برد و همین مساله در نوع بازی او در بازی های آسیایی و انتخابی المپیک ریو تاثیر بسزایی داشت. احسان خودش در رابطه با این اتفاق می گوید " خیلی حس خوبی دارم و مطمئنم قرار است اتفاق بزرگی برایم بیفتد. برای آغاز لیگ نیمه‌حرفه‌ای دنیا لحظه‌شماری می‌كنم، اما گویا این اتفاق بزرگ برای فدراسیون اهمیت نداشته كه نسبت به آن بی‌تفاوت است." او اعتقاد دارد مربیان خارجی نمی توانند ارتباط خوبی با بوکسور ایرانی برقرار کنند یا بهتر اینکه دیگر احتیاجی به آنها نیست! "بوكس ما رشد كرده و به بلوغ رسیده است، بنابراین نیازی به مربی خارجی حس نمی‌شود. مربی خارجی چه چیزی می‌خواهد به ما یاد بدهد؟ تنها نیاز ما حضور مستمر در رقابت‌های بین‌المللی است و با همین مربیان ایرانی خیلی بهتر و بیشتر از مربیان خارجی در رقابت‌های بین‌المللی نتیجه می‌گیریم."
 
مدالی که ازدست رفت
هنوز هم نمی توان خاطره تلخ حذف شدن روزبهانی در دور یک چهارم نهایی مسابقان آسیایی اینچئون را فراموش کرد. تورنمنتی که خیلی ها بر روی مدال طلای احسان حساب باز کرده بودند ولی او در یک بازی برابر مقابل حریف قزاق خود از رسید ن به مرحله نهایی باز ماند. هنوز هم می توان غم از دست دادن مدال را در چشمان اودید. شاید یکی از هدف هایی که اوبرای خودش ترسیم کرده بود بالا بردن پرچم ایران در بازی های آسیایی و به چنگ ارودن مدال طلا بود. ولی خب بعضی وقت ها اوضاع انطور که شما دوست دارید پیش نمی رود حتی اگر در اوج آمادگی باشید. بازی های آسیایی حسرتی شد تا احسان بعد از آن با دقت بیشتری به رقابت ها ی پیش رو بنگرد و حالا بعد از کسب سهمیه المپیک ریو تنها فکر روزبهانی به گردن انداختن مدال طلای المپیک است . در همان زمان نیز بعد از حذف در مرحله یک چهارم مربی قزاق ها به تحسین از بوکسور جوان ایرانی پرداخت " مشتزن ایرانی اگر قرعه بهتری داشت، می‌توانست حد‌اقل به مدال برنز برسد. برای او بهتر بود در مرحله نیمه‌نهایی با نماینده ما مبارزه می‌کرد. البته او قطعا باز هم به شاگرد من می‌باخت اما لا‌اقل یک برنز می‌گرفت. این مشتزن آینده خوبی دارد چون هم جسور است و هم تکنیکی... فقط باید تجربه‌اش بیشتر شود."
 
پیش به سوی ریو

خبربدست آوردن  سهمیه المپیک ریو از سوی احسان روزبهانی یکی از شیرین ترین خبرهایی بود که در هفته دوم بهمن ماه امسال روی خروجی خبرگزاری ها قرار گرفت. این اتفاق در جریان مبارزات بوکس حرفه‌ای جهان که در صوفیه بلغارستان با حضور بهترین‌های جهان و زیر نظر فدراسیون جهانی بوکس آماتور برگزار شده بود رخ داد. روزبهانی در ۳ مبارزه اول خود ۲ پیروزی مقابل نماینده ازبکستان و فرانسه کسب کرد و مقابل نماینده روسیه شکست خورد. نماینده آفریقا چهارمین حریف روزبهانی مسابقات بوکس حرفه‌‌ای جهان بود که اونیز مقابل نابغه بوکس ایرانی تسلیم شد تا سهمیه ما برای بوکس صادر شود. در همین جا اکبر احدی مربی تیم ملی بوکس در ستایش شاگرد خود می گوید احسان رینگ بلغارستان را به آتش کشید ! "واقعاً مبارزات جذابی را شاهد بودیم روزبهانی رینگ بلغارستان را به آتش کشید. او نشان داد یک جوان ایرانی با غیرت است که با شکست حریف خود آبروداری کرد و پرچم ایران را در بین حاضرین در این رقابت‌ها به اهتزاز درآورد.او واقعاً طی چهار پنج ماه گذشته شبانه‌روز برای رسیدن به این هدف تلاش کرد. او با کسب سهمیه المپیک مزد زحمات خود را گرفت من فکر می‌کنم این مدال علاوه بر زحماتی که خود کشیده بود مزد حمایت‌‌های خانواده‌اش را داد این افتخار بزرگی ورزش ایران، مردم و خانواده بوکس است."
 
حالا نوبت مسولان است !
وزارت ورزشی ها به همراه کمیته ملی المپیک وظیفه سنگینی بر عهده دارند . آنها وقتی می بینند ورزشکارارنی مثل روزبهانی با دستان خالی و بدون چشم داشت مالی دست به افتخار آفرینی می زنند بایدبیش از همیشه حواسشان را به سمت ورزش های منهای فوتبال سوق دهند. این سخنی است که نابغه بوکس بعد از بدست آوردن سهمیه المپیک به مسوولان ورزش کشور می گوید . احسان می گوید من به قول خود عمل کردم و جواز صعود به المپیک ریو را بدست آوردم و حالا نوبت آنها است ! " انشاءالله وقتی به ایران برگردم با مسئولان صحبت می‌کنم. یک ورزشکار حرفه‌ای از مسئولان توقع دارد که امکانات مناسب را برای او در جهت کسب موفقیت هر چه بیشتر فراهم کنند. متاسفانه تا الان آنها هیچ امکاناتی برای من فراهم نکردند. امیدوارم از این به بعد شرایط بهتر شود. ما برای حضور در بازی‌های آسیایی در خوابگاه نصرت که بسیار افتضاح بود اردو داشتیم و تغذیه‌مان به شدت بد بود. در مجموع دو، سه هفته در اردو بودیم و نمی‌توان با این وضعیت توقع داشت به موفقیت برسیم. به مردم قول می دهم برای خوشحالی آنها و اهتزاز پرچم کشورم از هیچ تلاشی دریغ نکنم و تنها با این اهداف است که هر سختی را تحمل می‌کنم." حالا باید دید آیا این شرایط برای چنین ورزشکارانی مهیا می شود تا ما در المپیک 2016 ریو به فکر درو کردن مدال های طلا در رشته هایی مثل بوکس و تکواندو و کشتی و دوومیدانی باشیم  یا اینکه باز هم باید افسوس رنگ طلای مدال را بخوریم !