سیم کارت هایی مخصوص کودکان!

شاید گلایه کنیم که چرا ایران به عنوان یک کشور درحال پیشرفت همچنان همراه داشتن موبایل در مدرسه را ممنوع می داند

این روزها هر کجا که سرمان را می چرخانیم می بینیم که یکی برای دیگری تصویر یا متنی را از طریق تلفن همراه ارسال می کند و بلافاصله جواب می گیرد گرچه این مسئله برایمان دیگر عادی شده است اما آنچه در این بین قدری قابل تأمل است در دست داشتن این وسیله توسط نوجوانان و حتی بچه های کم سن و سالی است که گاهی تمام وقت شان صرف بررسی بلوتوث ها و امکانات گوشی های همراه شان می شود.

به همین منظور معاون کمیسیون تنظیم مقررات وارتباطات رادیویی با اشاره به دغدغه های مربوط به مسائل فرهنگی در جامعه درباره دسترسی کودکان و نوجوانان به موبایل گفت: احتمالاً ظرف 6 ماه آینده سیم کارت های ویژه کودکان و نوجوانان عرضه خواهد شد.

صادق عباسی گفت: هم اکنون، فروش سیم کارت به افراد بالای  18 سال صورت می گیرد، اما دسترسی کودکان اجتناب ناپذیر شده است.

وی افزود: همین مسئله باعث شد تا کمیسیون تنظیم مقررات، الزاماتی را تصویب کند تا اپراتورها امکاناتی فراهم کنند که سیم کارتی که پدر و مادر در اختیار کودکان قرار می دهند، دارای امکانات ویژه و برخی از محدودیت ها باشد، تا از نظر فرهنگی بتوان از کودکان صیانت کرد.

عباسی با اشاره به متداول بودن عرضه این نوع سیم کارت در جهان گفت: از اپراتورهای تلفن همراه خواسته ایم در زمان بندی مناسبی که شبکه آنها آماده باشد، این نوع سیم کارت عرضه شود.

وی در پاسخ به سئوالی درباره دسترسی این نوع سیم کارت ها به اینترنت افزود: در این نوع سیم کارت امکاناتی فراهم می شود که اپراتورها بتوانند آموزش های خاصی را برای کودکان و نوجوانان فراهم کنند تا اطلاع رسانی های مناسبی را انجام دهند و ممکن است دسترسی به برخی سایت ها محدود شود.

معاون کمیسیون تنظیم مقررات همچنین گفت: در این سیم کارت زمینه دسترسی آسان تر و حتی ارزان تر کودکان به سایت ها و شبکه های مناسب اینترنتی فراهم خواهد شد.

وی از دیگر امکانات سیم کارت های ویژه کودکان و نوجوانان را تماس های گروهی ، تماس با نزدیکان و امکان اطلاع رسانی درباره سایت های نامناسب اعلام کرد اما این امکانات باعث نمیشود که امکان استفاده از موبایل در مدارس بلا مانع باشد ودانش‌آموزان نمی‌توانند تلفن همراه با خود به مدرسه ببرند. استفاده از تلفن همراه ساده (بدون دوربین و سایر امکانات)‌ نیز از سوی دانش‌آموزان در مدرسه درست نیست و نباید دانش‌آموزان با خود تلفن همراه داشته باشند.

این اظهارات در حالی مطرح شده که همچنان برخی دانش‌آموزان با خود تلفن همراه به مدرسه می‌برند که تصاویر منتشر شده از بازیگوشی‌های دانش‌آموزی در سایت‌های اینترنتی و حتی بلوتوث شدن آنها، مشکلاتی برای خانواده‌ها و دانش‌آموزان ایجاد کرده است.

هرجا یك جور، هر كس به طریقی

قوانین مربوط به استفاده از تلفن همراه هر جا به یك صورت است. وزارت آموزش قطر استفاده از تلفن‌های همراه دوربین‌دار توسط دانش آموزان و دانشجویان این كشور را ممنوع اعلام كرده است. دانش‌آموزان و دانشجویان در صورتی مجاز به استفاده از تلفن‌های همراه هستند كه در خارج از ساعات درسی از آن استفاده كنند. در اطلاعیه وزارت آموزش قطر آمده است: قانون ممنوعیت استفاده از تلفن‌های همراه دوربین‌دار برای جلوگیری از گرفتن عكس از دانش آموزان و دانشجویان، و احتمال سوءاستفاده از این عكس‌ها است. در صورت سرپیچی افراد از این قانون، متخلفین به مجازات زندان تا یك سال، و جریمه پنج هزار ریال قطری محكوم خواهند شد.

برخى از مدارس انگلیسى درقانونى كه هفته گذشته به تصویب رساندند آوردن تلفن هاى همراه به مدارس را نیز ممنوع اعلام كردند. مدیرمدرسه مونت گومرى مى گوید: « موبایل هاى دوبین دار وسیله اى براى ثبت صحنه هاى زیاد وبه یاد ماندنى هستند. اما ظاهراً بچه ها كاربرد دیگرى براى آن پیدا كرده اند: تقلب هنگام امتحان.

بیشتر مدارس منعی برای استفاده دانش آموزان در زنگ تفریح یا در حیاط مدرسه وضع نكرده اند. بدین ترتیب دانش آموز باید از لحظه‌ای كه وارد كلاس درس می‌شود تلفن همراه خود را خاموش كند. آنچه مشخص است در هیچ یك از كشورهای جهان قانون یكسانی برای برخورد با دانش آموزانی كه از تلفن‌همراه استفاده می‌كنند وجود ندارد. هر مدرسه بنا بر موقعیت خویش با دانش آموزان برخورد می‌كنداما متاسفانه در ایران تنها در صورت مشاهده موبایل در دست دانش آموز می توانیم گوشی را از دست او گرفت و حق بازرسی در کیف دانش آموزان وجود ندارد.

مدیر یك دبیرستان دخترانه می گوید: متأسفانه استفاده از موبایل های دوربین دار تاكنون برای مدرسه مشكلات زیادی ایجاد كرده است به گونه ای كه هر از چند گاهی شاهد بروز اتفاقات ناگوار برای دانش آموزان در این رابطه هستیم.

با وجود بخشنامه وزارت خانه باز هم شاهد ورود این گوشی ها به مدرسه هستیم زیرا ما در مدرسه حق بازرسی كیف دانش آموز را نداریم و طبق بخشنامه فقط اگر آن را در دست دانش آموز مشاهده كردیم می توانیم گوشی را از دانش آموز بگیریم.

وی می افزاید: واقعیت این است كه بخشنامه آموزش و پرورش فقط یك وظیفه جدید به انبوه وظایف ما اضافه كرده است و هر روز كارمان این شده كه مراقب باشیم تا دانش آموز از گوشی تلفن همراه استفاده نكند مخصوصا گوشی های دوربین دار در صورتی كه به نظر من این راه درستی نیست و آموزش و پرورش باید برنامه و سازوكار بهتری ارائه كند.

وی می افزاید: طبق بخشنامه وزارت خانه ما به دانش آموزان گفته ایم كه از آوردن موبایل خودداری كنند و اگر موردی ببینیم برخورد می كنیم اما واقعیت این است كه ما در تمام ساعاتی كه دانش آموز در مدرسه حضور دارد بالای سر او نیستیم و ممكن است دانش آموز در ساعات تفریح همراه با دوستانش مرتكب كار اشتباهی شود، اما مدرسه باید تاوانش را پس بدهد.این مدیر مدرسه می افزاید: به نظر می رسد برای جلوگیری از وقوع هرگونه اتفاق ناگواری در درجه اول باید خانواده ها را نسبت به كاركردهای منفی موبایل های دوربین دار توجیه كرد.

یك مشاور تحصیلی و تربیتی در یكی از دبیرستان های دخترانه نیز به نقش خانواده ها در كنترل هرچه بهتر این نابه هنجاری اجتماعی اشاره می كند و می گوید: این گونه احساس می شود كه خانواده ها در این زمینه نقش مهمی دارند و در درجه اول باید سطح آگاهی و توجه خانواده ها را بالا برد.

دانش آموزان نیازی به تلفن همراه ندارند

معاون و قائم مقام دفتر بازرسی، ارزیابی عملكرد و پاسخ گویی به شكایات وزارت آموزش و پرورش نیز در این باره می گوید: اگرچه موبایل را می توان حتی به عنوان یك رسانه تلقی كرد اما باتوجه به تبعات آن هرگونه استفاده از تلفن همراه در مدارس ممنوع شده است.

وی می افزاید: باتوجه به این بخشنامه اگر اتفاقی بیفتد مدیر مدرسه مقصر است بنابراین مدیران و معاونان مدارس باید دقت بیشتری داشته باشند.

حسینی خاطرنشان می كند: اگر قرار است دانش آموز با خانواده اش صحبت كند می تواند از تلفن مدرسه استفاده كند بنابراین استفاده از موبایل معنایی ندارد.

وی یادآور می شود: كنترل این موضوع جزو وظایف مدیران است و همان گونه كه اگر دانش آموزی غیبت یا تأخیر داشته باشد، مدیر مدرسه موظف به پی گیری علت آن است در این باره نیز مدیران موظف به پی گیری و كنترل هستند.

منابع : ممتاز نیوز / روزنامه خراسان / فرهنگ نیوز / به دخت