تبیان، دستیار زندگی
مریم که این را دید، بازی را رها کرد، به طرف بی¬بی خانم دوید، کیسه را از روی زمین برداشت و سیب ها را جمع کرد و درآن ریخت. بعد کنار بی بی خانم آمد، یک کیسه ی دیگر هم که پر از پرتقال بود از او گرفت و گفت: «بی بی خانم، من براتون میارم!»
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

یک کار خوب

یک کار خوب


یک دفعه یکی از کیسه ها از دست بی بی خانم افتاد و سیب هایی که در آن بود، روی زمین قِل خوردند، هرکدام به سویی رفتند. مریم که این را دید، بازی را رها کرد، به طرف بی بی خانم دوید، کیسه را از روی زمین برداشت و سیب ها را جمع کرد و درآن ریخت.


یک روز آفتابی، بچه ها برای بازی کردن به حیاط خانه آمده بودند. مریم خیلی خوشحال بود. چون همیشه منتظر می ماند تا عصر شود و بچه هایی که همسایه ی خانه ی آن ها بودند به حیاط بیایند و با همدیگر بازی کنند. مریم، توپ قرمزی که پدرش تازه برایش خریده بود، آورده بود و با بچه ها بازی می کرد.

وسط بازی بود که یک دفعه چشمش افتاد به بی بی خانم. بی بی خانم، همسایه ی آن ها بود. یک خانم پیر و خیلی مهربان که همیشه به مریم و بچه های دیگر، کشمش های خوشمزه می داد. گاهی هم در حیاط می نشست و برای بچه ها قصه های قشنگی می گفت. مریم دید که بی بی خانم به زحمت کیسه های خریدی که در دست دارد، به طرف خانه می آورد. طفلک بی بی خانم! با یک دست عصایش را گرفته بود و با دست دیگر چند کیسه نایلونی! یک دفعه یکی از کیسه ها از دست بی بی خانم افتاد و سیب هایی که در آن بود، روی زمین قِل خوردند، هرکدام به سویی رفتند. مریم که این را دید، بازی را رها کرد، به طرف بی بی خانم دوید، کیسه را از روی زمین برداشت و سیب ها را جمع کرد و درآن ریخت. بعد کنار بی بی خانم آمد، یک کیسه ی دیگر هم که پر از پرتقال بود از او گرفت و گفت: «بی بی خانم، من براتون میارم!»

بی بی خانم با مهربانی پرسید: «آخه زحمتت می شه مریم جون!»

مریم جواب داد: «نه... چه زحمتی؟ میارمشون!»

بی ‌بی خانم درحالی که عصایش را به دست گرفته بود، به سمت خانه ی خود رفت. مریم هم دنبالش رفت. کیسه ی سیب و پرتقال را به خانه ی بی بی خانم برد. همین که می خواست برود، بی بی خانم دستی به سر مریم کشید و صورتش را بوسید و گفت:  «خدا عوضت بده دخترم!»

مریم لبخندی زد و بعد از خداحافظی با بی ‌بی خانم به حیاط رفت تا با بچه ها بازی کند.

شب شده بود. مریم که خیلی خسته بود، می خواست بخوابد، رفت تا به پدر و مادرش شب بخیر بگوید. یک دفعه یاد حرف بی بی خانم افتاد، رو به مادرش کرد و پرسید: «مامان، خدا عوضت بده یعنی چه؟»

مادر: «یعنی انشاله پاداش کار خوبی که کردی، خدا بهت بده»

مریم: «من»

مادر خندید و گفت: «پس کی؟»

مریم:«آخر من کاری نکردم، بی بی خانم نمی تونست همه ی خریداشو ببره تو خونه اش، خب منم کمکش کردم، این که کار مهمی نیست!»

پدر مریم خندید و گفت:«چرا مهم نیست دخترم! خیلی هم مهمه! برای خدای مهربون هرکار کوچیکی که خوب باشه و باعث خوشحالی و رضایت بنده هاش بشه مهمه.»

مریم:«حتی اگه آوردن یه کیسه ی پرتقال و یه کیسه ی سیب واسه بی بی خانم باشه؟»

مادر: «بله، تو به بی بی خانم کمک کردی، این یعنی یک کار خوب!

مطمئن باش خدای بزرگ همه ی کارهای ما را می بینه و ازت راضیه که هم به بی بی خانم کمک کردی هم با مهربونی ات دلشو شاد کردی.»

مریم که از شنیدن حرف های پدر و مادرش خیلی خوشحال شده بود، پدر و مادرش را بوسید و به اتاقش رفت تا بخوابد.

آن شب مریم از هر شب راحت تر و آسوده تر خوابید.، چون می دانست خدای بزرگ و مهربان از او راضی است.

مقصود نعیمی ذاکر
نشر لک لک


منبع: آموزش مفاهیم دینی به خردسالان، کتاب راهنمای آموزش قصه

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.