تبیان، دستیار زندگی

1001 بهانه بنی اسراییلی برای نه گفتن (2)

در مطلب قبلی خاطره ای را برایتان تعریف کردم که در آن خانواده آقا پسر از لهجه داشتن مادر دخترخانم ناراضی بودند و به همین دلیل خواستگاری را لغو کردند. در این مطلب به یکی دیگر از بهانه هایی که به تازگی شنیده ام می پردازم. تصور من این است که این بهانه تاحدودی ظالمانه است اما قضاوت را بر عهده شما خواننده عزیز می گذارم تا با همفکری هم به نتیجه ای مفید برسیم و به آن عمل کنیم.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :
ازدواج، همسرگزینی، همساگزینی، واسطه ازدواج،

ریحانه فاطمی ــ واسطه ازدواج تبیانی
"قسمت دوم: یتیم نمی خواهیم"

سوده خانم همیشه در دوران تحصیلش شاگرد ممتازی بود. او را از زمانی که در یکی از مدارس شاهد تدریس می‌کردم می‌شناختم. پدرش زمانی که سوده دو ساله بود، در جبهه به شهادت رسید و مادرش نیز چهار سال بعد در تصادفی جان خود را از دست داده بود. سوده نزد دایی و همسرش بزرگ شده بود و می‌دانستم دایی و زندایی در تربیت او کم نگذاشته بودند و وی را مانند دختر خود بزرگ کرده بودند.

کودکی که یکی از والدین یا هر دوی آنها را از دست داده باشد؛ چنانچه در شرایط مناسبی قرار گیرد و نزدیکانش سرپرستی وی را به عهده گرفته و به تربیت وی اهتمام ورزند؛ می‌تواند با خلاء نبود پدر و مادر کنار آمده و مانند دیگران انسانی شایسته برای تشکیل زندگی مشترک باشد.

 

چندی پیش سوده را به خانواده‌ای که برای پسرشان به دنبال دختری مناسب می‌گشتند معرفی کردم. شرایط ظاهری؛ تحصیلی و ... سوده به قدری خوب بود که خانواده آقا پسر برای دیدن وی بسیار مشتاق شدند. اما وقتی متوجه شدند که سوده از شش سالگی نزد دایی خود زندگی کرده است منصرف شدند. شنیدن کلمه "یتیم" از زبان مادر آقاپسر و استدلال‌هایی که در این زمینه بیان می کرد مرا به این فکر واداشت که آیا دختران و پسرانی که از نعمت داشتن پدر و مادر بنا به دلایلی محرومند؛ نمی‌توانند همسر مناسبی باشند؟

از دست دادن پدر و مادر؛ تلخ ترین اتفاقی است که می تواند برای هر کودکی اتفاق بیفتد. خانواده ای که در آن دو رکن و دو استوانه وجودی یعنی مادر و پدر حاضر باشند؛ همچون دو کفه ترازو، وضعی متوازن و متعادل دارد. مطمئناً اگر یکی از این دو کفه یا هر دو غایب باشند، تربیت کودک دچار عارضه خواهد شد.

اما عوارض حاصل از نبود پدر یا مادر، معمولا با شرایطی که کودک در آن بزرگ می شود رابطه مستقیم دارد. نگرش مثبت پدر نسبت به مادر یا بالعکس (در حالتی که یکی از والدین از دست رفته باشد) یکی از عواملی است که می تواند به میزان زیادی خلاء نبود یکی از والدین را تعدیل نماید.

کودکی که یکی از والدین یا هر دوی آنها را از دست داده باشد ؛ چنانچه در شرایط مناسبی قرار گیرد و نزدیکانش سرپرستی وی را به عهده گرفته و به تربیت وی اهتمام ورزند ؛ می تواند با خلاء نبود پدر و مادر کنار آمده و مانند دیگران انسانی شایسته برای تشکیل زندگی مشترک باشد.

 

در ماجرای سوده خانم، آنچه که برای من سوال برانگیز شد؛ این بود که چرا خانواده آقا پسر قبل از ملاقات سوده و آشنایی با وی و بررسی و شناخت وی، رأی به مناسب نبودن وی دادند.

به نظر شما خانواده آقا پسر در این زمینه محق بودند؟


همراهان عزیز، با توجه به گسترش سامانه همسان گزینی تبیان، لازم است جهت استفاده از خدمات همسان‌گزینی یا مشاوره اپلیکیشن همدم را از طریق لینک زیر دریافت و نصب نمایید، این سامانه در سراسر کشور فعال است