آرزو نکنید چون ...

مرگ یعنی لقاء الله و لقاء دوست یعنی ملاقات با خدا . آرزوی مرگ از این نظر مهم است که بدانیم آیا می توانیم آرزوی مرگ بکنیم؟ آیا می توانیم بگوییم که خدایا من لقاء شما را دوست دارم بنابراین مرگ مرا برسان؟ آیا مرگ به معنای مطلق وعامش مورد نظر است یا نه مرگ در بسترمورد نظر است؟ زیرا بعضی از رزمندگان اسلام در 8 سال دفاع مقدس زیاد آرزوی شهادت می کردند.

اگر راست می گوئید...

پاسخ این سوال منفی است زیرا از نظر آیات و روایات پسندیده نیست که آرزوی مرگ داشته باشیم. آرزوی شهادت غیر از آرزوی مرگ است. در دعاها عبارت " اللهمّ اجعل وفاتی قتلا فی سبیلک " فراوان داریم. اما معنایش این است که خدایا آن زمانی که مقدر کردی که من بمیرم نوع مرگ من شهادت باشد نه این که ، مرگ من را زود برسان و جلو بیاور.

در آیات قرآن گفته شده که مردم آرزوی مرگ نمی کنند چون اعمالشان فاسد است .

قرآن می فرماید: ای پیغمبر به اینها بگو که اگر شما گمان می کنید دوستان خدا هستید و راست می گویید آرزوی مرگ کنید. اما شما هرگز این کار را نخواهید کرد به خاطر کارهایی که انجام دادید "قل یا ایها الذین هادوا إن زعمتم أنکم اولیاء لله من دون الناس فتمنوا الموت إن کنتم صادقین و لایتمنونه أبدا بما قدّمت أیدیهم".

آیات دیگری هم داریم که می فرماید: "اگر راست می گویید و می خواهید امتحان بکنید که واقعاً شما دوست خدا و اولیاء خدا هستید، ببینید که در نفستان این آرزو را دارید یا ندارید". این در مقام فهم ، در نفس انسان است. اما در خارج ، روایات با صراحت نهی می کند از این که ما آرزوی مرگ بکنیم.

پیامبر عظیم الشأن اسلام فرمود: " لایتمنی أحدکم الموت" در روایت دیگری می فرماید: " لا یتمنی أحدکم الموت لضرّ نزل به " نکند که از شماها وقتی یک ضرری به او رسید ، گرفتاری برایش پیش آمد آرزوی مرگ بکند، اگر می خواهد حرفی زده باشد و کاری کرده باشد این جوری بگوید " اللهم همّ أحینی ما کانت الحیاة خیراً لی و توفّنی إذا کانت الوفاة خیراً لی " خدایا مادامی که زنده بودن به نفع من است من را زنده بدار و مادامی که خیر من در وفات است متوفّی بکن ".

پس این حدیث پیامبر قابل توجه است که ما حق نداریم بگوییم خدایا مرگ من را برسان. اگر هم بناست دعا بکنیم باید آنگونه که توصیه شده دعا کنیم.

دعا کند که خدایا نوع مرگ من شهادت باشد ومرگ در بستر نباشد. مرگ فجئه (ناگهانی) نباشد. نوع مرگ بسیار خوب است. در روایات و دعاها فراوان داریم که " ولیلة القدر، و حجّ بیتک الحرام وقتلاً فی سبیلک فوفّق لنا ". در دعاهای ماه مبارک رمضان مخصوصاً فراوان آمده که می گوییم خدایا! یا به من توفیق بده که در راه تو به شهادت برسم یا اینکه مرگ مرا شهادت در راه خودت قرار بده ، نوع وفات من را قتل فی سبیلک قرار بده نه اینکه جلو بیاور.

اگر انسان زنده باشد و اعمال خیر انجام بدهد بهتر از این است که از دنیا برود نه گناه کند، نه اعمال خیر انجام بدهد.

پیامبر وقتی که وارد بر عبّاس، عمویش شد، عباس مریض بود. دردی داشت و از آن درد شکایت و آرزوی مرگ می کرد. پیغمبر فرمود: آرزوی مرگ نکن. اگر اهل نیکوکاری هستی اضافه شدن نیکی به نیکی های قبلیت بهتر است و اگر اهل گناه باشی و به تأخیر بیفتد سرزنشی که خودت را نسبت به این گناهی که انجام دادی می کنی و توبه ای که می کنی برایت بهتر است.

پس در هر حال آخرین جمله پیغمبراین بود که: آرزوی مرگ نکن زیرا یا نیکو کاری و اضافه شدن نیکی به نیکی به نفع توست ، یا مسییء هستی و اگر مهلت پیدا بکنی توبه می کنی و خودت را سرزنش می کنی و این سرزنش برایت مفید است.

خلاصه سخن

بر اساس آیات و روایات نباید آرزوی مرگ کرد و حتی تعجیلش را هم دعا نکرد فقط نوع مرگ را باید دعا کرد یعنی مرگ در راه خدا، شهادت را بخواهیم. از طرفی عمر یک نعمت الهی است که فقط در آن فرصت اعمال صالح و توبه از گناهان وجود دارد.

بازآوری: دکتر جعفری     

بخش اعتقادات شیعه تبیان

منبع: پاسخ به سوالات اعتقادی استاد محمدی، موجود در سایت رادیو معارف

مطالب مرتبط:

آرزوی مرگ از نظر اسلام

چرا آرزوی مرگ نمی کنید!

آرزوی مرگ؟!