دختران ؛ 40 درصد آمار فرار مغزها را تشکیل می دهند

دختران فرار می کنند

دختران باز هم توانسته اند از پسران جلو بزنند اما اینبار این امار در فرار انها است!

طبق آخرین آمار صندوق بین المللی پول ایران به لحاظ مهاجرت نخبگان، در میان 91 کشور در حال توسعه و توسعه نیافته مقام اول را داشته است که در این میان دختران، 40 درصد از این آمار مهاجرت را تشکیل می دهند.

به گزارش « تبیان » ، ماجرای امروز و دیروز نیست، سالهای سال است که همه ما از در و همسایه و دوست و آشنا می شنویم که پسر فلانی یا دختر بهمانی که از رتبه های برتر کنکور و برگزیده المپیاد های و رقابت های علمی بود، به کشور دیگر مهاجرت کرده است، مهاجرت هایی که گاه دائمی می شود و فرد پس از پایان زمان تحصیل و دریافت مدرک علمی مورد نظر هم به کشورش باز نمی گردد تا نتیجه هزینه های علمی و دانشگاهی کشورش را صرف آبادانی وطن کند.

ماجرای آمارهای تاسف بار خروج نخبگان از کشور مسئله ای است که در سالهای اخیر به تبع دولت های روی کار تایید و گاه تکذیب می شد اما در نهایت همه این تایید و تکذیب ها یک حقیقت است، این که غالب نخبه های کشور ما تمایل چندانی به حضور و تحصیل و اشتغال در کشور خود ندارند و ترجیح می دهند به کشوری بروند که قدر علم و دانسته هایشان را بدانند. نگاهی به این آمارها نشان می دهد که در هشتاد روز ابتدایی سال 1391 بیش از هزار جوان ایرانی برای ادامه تحصیل به خارج از کشور رفتند، مسافرانی که نیمی از آنها 22 ساله و با هزینه شخصی برای ادامه تحصیل از كشور خارج شده‌اند و سه انتخاب اول آنها كشورهای آمریكا، كانادا و بریتانیا بوده است. این آمارها زمانی تاسف بارتر می شود که نقبی به سخنان نخست وزیر كانادا بیندازیم که به صراحت اعلام کرده بود دولت ایران ما را 25 سال پیشرفت داد، چرا که زمینه مهاجرت هزاران متخصص ایرانی به این كشور را فراهم کرد، مهاجرتی که به اندازه ای از اعتبار اهمیت رسیده که ردپایش حتی در گزارش های صندوق بین المللی پول هم دیده می شود و بر اساس آخرین آمار صندوق بین المللی پول سالانه بین 150 تا 180 هزار ایرانی تحصیل كرده برای خروج از كشور اقدام می كنند ، تعدادی که با بررسی موردی برخی کشورهای مهاجر پذیر جوانان ایرانی همخوانی دارد ؛ برای مثال در حال حاضر حدود 14 هزار دانشجوی ایرانی در كشور مالزی مشغول تحصیل هستند.

در همین رابطه نتایج بررسی سالانه نام نویسی های بین المللی دانشگاه‌های آمریكا نشان می‌دهد در سال تحصیلی 2011-2010 كه 5 هزار و 626 ایرانی در حال تحصیل در این كشور هستند و این رقم 19 درصد افزایش نسبت به سال قبل را نشان می‌دهد. بر اساس آمار مجلس شورای اسلامی هم در سال 1389، 60 هزار نخبه ایرانی از ایران مهاجرت كرده‌اند كه اغلب از المپیادهای علمی و یا جزو نفرات برتر كنكور و یا دانشگاه ها است. آمار واطلاعاتی که نشان می دهد اکنون 25 درصد از ایرانیان تحصیل كرده، در كشورهای توسعه یافته زندگی می‌كنند که از مجموع مهاجران حدود 40 درصد را دختران و زنان تشكیل می‌دهند.

چرا نخبگان مهاجرت می کنند؟

فارغ التحصیل رتبه برتری که با کارشناسی ارشد و دکترایش هیچ کار و جایگاه مناسبی در کشور ندارد، زمانی که می بیند آن ورآب ها ، هم قدر را بیشتر می دانند و هم عرصه را برای فعالیت های علمی و شغلی اش فراهم می کند، دست به هر کاری می زند تا بتواند تا به آن به تصور خود مدینه فاضله ، دست پیدا کند . حساب دو دو تا چهار تا است ، زمانی که ما برای نخبگان ارزش و جایگاه چندانی قائل نمی شویم، خودمان با دست خودمان آنها را به آغوش کشورهای غربی روانه می کنیم، کشور هایی که خوب بلدند چطور از نهال های بارور شده ما بهره برداری کنند.

خرج آموزش با ایران و بهره برداری با غربی ها

مسئله ای که در سناریوی تاسف بار مهاجرت نخبگان ایرانی به کشورهای غربی بیش از هر چیز رخ نمایی می کند، هزینه هایی است که از آغاز تحصیلات مدرسه تا پایان تحصیل در دانشگاه صرف این نخبگان می شود و در نهایت این کشورهای خارجی هستند که از نتیجه این هزینه های نهادهای آموزشی داخلی ، بهره برداری می کنند . به عنوان مثال یک نخبه از همان سال ابتدای ورود به مدرسه از امکانات آموزشی مدارس ایرانی برای تحصیل بهره مند می شود و در ادامه با هزینه های دولت در دانشگاه های دولتی ادامه تحصیل می دهد اما در نهایت زمانی که به باروری های علمی می رسد قدم به کشورهایی می گذارد که تنها باروری او را می خواهند و هیچ هزینه ای هم بابت تحصیل و تربیتش ، متحمل نشده اند .

باید با سیاستگذاری جوانان را درکشور نگه داشت

برای اینکه از این روند تاسف بار و فلج کننده مهاجرت نخبگان از کشور ، جلوگیری کنیم، پیش از هر چیز باید ببینیم چه مشکلاتی باعث فرار نخبگان از کشورشان شده و باعث می گردد به رغم همه مشکلاتی که آن ور آبها ممکن است برایشان اتفاق بیفتد، باز هم راضی به بازگشت به وطن نباشند، ارائه مشاغل مرتبط و امکان ادامه تحصیل و تامین نیازهای مادی و معنوی نخبگان از جمله راه هایی است که مسئولان با تاسی به آنها می توانند از ادامه این روند خروج نخبگان ممانعت به عمل بیاورند به امید روزی که جوانان نخبه مملکت علم و دانسته هایشان در وطن خودشان به کار گیرند .