صفرهای نامرئی قرارداد های فوتبالی ها
پس از کش و وقوس های فراوان بالاخره باشگاه های فوتبال قرارداد های خود را منتشر کردند تا شبهات فراوانی در این مورد بوجود بیاید
تماس تلفنی وزیر ورزش با بهرام افشارزاده و علیرضا رحیمی، مدیران دو باشگاه سرخابی تهران، آخرین پردهی تخلف بزرگ باشگاههای لیگ برتری در تعدی از سقف اعلام شده بودجه این فصلشان است؛ بودجهای که قرار بود برای 12 باشگاه 15 میلیارد و برای چهار نماینده ایران در لیگ قهرمانان آسیا 18 میلیارد باشد اما به غیر از چند باشگاه انگشتشمار باقی باشگاهها از این سقف گذشتهاند و کماکان قصه صفرهای پرتعداد جلوی نام بازیکنان و مربیان لیگ برتری ادامه دارد.
عزیز محمدی خالق قانون عجیب سقف قرارداد بازیکنان است؛ همان کسی که دو سال پس از اجرای این قانون و بالا رفتن صدای اعتراضها، مسوولیت اجرای آن را متوجه باشگاهها کرد و گفت "چون آنها خواستهاند سازمان لیگ این قانون را اجرا کرده است" و اگر مخالفتها زیاد است، حاضر است این قانون را ملغی کند. یک سال پس از لغو قانونی که با بیتوجهی همه جانبه باشگاهها روبهرو شد، جانشین عزیز محمدی قانون عجیب دیگری را به اجرا در آورد، البته این بار با فشار وزارت ورزش و جوانان؛ وزارتخانهای که از روز اول حضور مدیران جدیدش، تاکید کرد که قصد "کاهش هزینهها" و "شفافسازی" در فوتبال را دارد. تاج با دستور مستقیم وزیر ورزش به باشگاهها تاکید کرد که این بار باید سقف بودجه جاری و مبلغ قرارداد بازیکنانشان را مشخص کنند و تخطی از آن عواقب سختی برای متخلفان خواهد داشت. وزیر ورزش هم چند بار در دیدار با فوتبالیها از اعتقاد راسخش برای اجرای این قانون سخن گفت و تاکید کرد که باید مبلغ قرارداد بازیکنان و کادر فنی تیمها بر روی سایت باشگاههایشان منتشر شود، در غیر این صورت سازمان لیگ موظف به اعلام مبلغ قرارداد ثبت شده بازیکنان است. مسوولان ارشد وزارت ورزش از این قانون میخواستند به کاهش هزینهها و شفافسازی برسند؛ دو اتفاقی که در فاصله چهار روز تا شروع لیگ نه تنها رخ نداده بلکه به طرز عجیبی به بالا رفتن آمار سندسازیهای دروغین در فوتبال باشگاهی ایران افزوده است.
امسال خبری از فتحاللهزاده و رویانیان نبود اما هنوز قانونشکنی پابرجاست. استقلالیها که اکثر قرارداد بازیکنهایشان به پایان رسیده برای حفظ ملیپوشان و جذب بازیکنان جدید دست به جیب شدند و توانستند بیشتر بازیکنانی را که میخواهند بگیرند
استقلال و پرسپولیس
دو باشگاه پر طرفدار تهرانی هر سال سهم بزرگی در ایجاد بلبشوی فصل نقل و انتقالات دارند. سال قبل در فصل نقل و انتقالات مصاحبههای پر تعداد محمد رویانیان و علی فتحاللهزاده که جاهایی به درگیری لفظی و مجادله کشید تاثیر فوقالعادهای در بالا رفتن کاذب بازیکنان و مربیان لیگ برتری داشت و در این بازار مکاره قیمت فوتبالیها لحظه به لحظه بالا رفت و نتیجهاش شد تخلف از سقف قرارداد بازیکنان. امسال اما خبری از فتحاللهزاده و رویانیان نبود اما هنوز قانونشکنی پابرجاست. استقلالیها که اکثر قرارداد بازیکنهایشان به پایان رسیده برای حفظ ملیپوشان و جذب بازیکنان جدید دست به جیب شدند و توانستند بیشتر بازیکنانی را که میخواهند بگیرند. امیرحسین صادقی، خسرو حیدری، هاشم بیکزاده و آندرانیک تیموریان چهار ملیپوشی هستند که در استقلال ماندند و آبیها توانستند ستارههایی مانند محسن فروزان، سجاد شهباززاده و امید ابراهیمی را هم جذب کنند.شاید بخش بزرگ آن پانزده میلیارد صرف تمدید قرارداد آن چهار ملیپوش و جذب بازیکنان جدید شده باشد اما در فهرستی که استقلالیها از رقم قرارداد بازیکنانشان منتشر کردهاند به طرز عجیبی 15 میلیارد بین بازیکنان و کادر فنی تقسیم شده است. مثلا قرارداد یک میلیاردی آندرانیک تیموریان با استقلال، آن هم در شرایطی که گفته میشد این بازیکن با پیشنهاد پنج میلیاردی العربی قطر روبهرو است با عقل جور در نمیآید. درباره بازیکنان استقلال گفته میشود که بازیکنان بزرگ استقلال دو قراردادی هستند و به غیر از قراردادی که آنها با آبیپوشان دارند، قرارداد دیگری را با استقلال به امضا رساندهاند تا فاصله قرارداد صوری و واقعیشان را پر کند. در طرف مقابل پرسپولیسیها هستند که موفقیت بزرگی در تمدید قرارداد ملیپوشان و جذب بازیکنان جدید نداشتهاند. اگر مهرداد پولادی را هم جدا شده بدانیم، پرسپولیسیها توفیقی در حفظ ملیپوشان نداشتهاند و همین فشار زیادی را روی مدیریت باشگاه ایجاد کرده است.حتی برخی منابع از تهدید رحیمی به استعفا به خاطر این ناکامی خبر میدهند اما هر جور که شده پرسپولیسیها فصل نقل و انتقالات را به پایان بردهاند و جالب اینکه در این مدت علی دایی حتی یک مصاحبه هم انجام نداده است؛ اتفاقی که کمتر فوتبال ایران به یاد دارد. شاید باختهای احتمالی قرمزها در هفتههای اول لیگ، صدای اعتراض علی دایی را هم به هوا بلند کند.
در این شرایط باید منتظر برخورد سازمان لیگی بود که در این چند هفته اخیر خیلی روی قضیه قانون سقف بودجه باشگاهها مانور داده است اما یک نگرانی بزرگ همه را نسبت به این قانون ناامید کرده و آن هم اینکه در لحظه آخر همه چیز ماستمالی میشود و همه فراموش میکنند که اصلا چنین قانونی وجود داشته است
سرنوشت صنعتیها
تیمهای صنعتی مثل استقلال و پرسپولیس نقش بزرگی در بر هم ریختن بازار خرید و فروش بازیکن دارند.تیمهای سپاهان، فولاد و تراکتورسازی در این چند ساله با پرداختن رقمهای چند صد میلیونی و حتی چند میلیاردی باعث بالا رفتن قیمت بازیکنانی شدهاند که کیفیت پایینی از خود در لیگ برتر به نمایش گذاشتهاند. در این میان وزیر صنعت همپای وزیر ورزش تلاش کرد که به باشگاهها بفهماند که با کاهش هزینهها و شفافسازی میتوانند آینده روشنتری را برای فوتبال ایران رقم بزنند اما باشگاههای صنعتی هم مانند استقلال و حتی پرسپولیس زیر بار این قضیه نرفتند تا قانونی که تنها چند روز از تولدش میگذرد به راحتی به پایان عمرش برسد و پروژه بزرگ وزارت ورزش برای کاهش هزینهها و شفافسازی در فوتبال با عدم استقبال روبهرو شود.
واکنش وزارت ورزش به بیقانونی در فوتبال
وزارت ورزش که با موجی از بی قانونی در فوتبال روبهرو شده بعد از نافرمانی باشگاهها از قانون رعایت سقف قرارداد بودجه به این مساله واکنش نشان داده است. بعضی سایتها از تماس وزیر ورزش با مدیران دو باشگاه سرخابی خبر دادهاند و سایت وزرات ورزش هم در مصاحبهای با امیررضا خادم، دغدغه این مدیر عالیرتبه ورزش از بی قانونی در فوتبال را رسانهای کرده است. در این شرایط باید منتظر برخورد سازمان لیگی بود که در این چند هفته اخیر خیلی روی قضیه قانون سقف بودجه باشگاهها مانور داده است اما یک نگرانی بزرگ همه را نسبت به این قانون ناامید کرده و آن هم اینکه در لحظه آخر همه چیز ماستمالی میشود و همه فراموش میکنند که اصلا چنین قانونی وجود داشته است.
فاتح حسینی
بخش ورزشی تبیان