احزاب سیاسی زیر نظر امام خمینی

نظر امام خمینی درباره احزاب و گروه های سیاسی می تواند سندی متقن از شناخت و قضاوت فعالیت های آنان باشد همه این نظرات  را در یکجا بخوانید 

ایرانیان در طول تاریخ و با پشت سرگذاشتن اتفاقات گوناگون، اشکال مختلفی از حکومت را نیز تجربه کرده‌اند. این گونه‌های متفاوت هر یک در برگیرنده مزایا و مضراتی برای توده‌های مردمی بود که بدین ترتیب هر کدام مدت زمانی را برای حاکمیت بر این مرز و بوم صرف می‌کردند تا اینکه گونه دیگری از حکومت با رویکرد و نظامی متفاوت تحقق می‌یافت. آخر الامر نیز اراده جمعی مردم ایران دیگر استبداد محض و خفقان را تاب نیاورد و با رهبری امام خمینی(ره) بساط 2500 ساله سلطنت شاهنشاهی را از این مرز و بوم برچید و نظام جمهوری‌اسلامی پایه گذاری گردید.

در این نظام به تعبیر امام(ره) دیگر رای مردم میزان سنجش و تعیین کننده بود و در عین حال به جهت دینی بودن، این مردم سالاری از نظام لیبرال غربی نیز متمایز می‌گردید.

کتاب «احزاب و گروههای سیاسی از دیدگاه امام خمینی ( س)» دفتر سی و دوم از آثار موضوعی تبیان ها است.

کتاب «احزاب و گروه‌های سیاسی از دیدگاه امام خمینی(س)» که جلد سی و دوم از مجموعه تبیان آثار موضوعی است، با تدوین سید‌محمد هاشمی تروجنی توسط موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی منتشر شد.

در مقدمه کتاب آمده است: «امام خمینی (س) در سراسر عمر پربرکت خویش به عنوان شاهدی هوشیار و آگاه ناظر سیر تحولات احزاب و گروه‌های سیاسی در ایران بودند، و در تمام دوران رهبری نهضت بر اصلاح انحرافات این عرصه تاکید داشتند. در دوران پیش از پیروزی انقلاب، ضمن افشای ماهیت وابسته احزاب فرمایشی تلاش استعمارگران برای سوءاستفاده از آنها در جهت ایجاد اختلاف بین مردم را نشان دادند. ایشان اقشار ملت را از همکاری با احزاب فرمایشی و دستوری چون حزب رستاخیز باز داشتند. در هنگام اوج‌گیری نهضت، با توجه به عدم پایگاه مردمی احزاب و گروه‌های سیاسی که ادعای مخالفت با سلطنت پهلوی را داشتند، هیچگاه به آنها متوسل نشدند، بلکه بارها با صراحت بر عدم نقش آنها در پیروزی انقلاب تاکید کردند. به دنبال پیروزی انقلاب اسلامی، ایشان فعالیت احزاب و گروه‌های سیاسی، حتی احزاب چپ و غیراسلامی را آزاد اعلام کردند، مشروط به آنکه فعالیت‌های عملی آنها به زیان مردم، مملکت و اسلام نباشد.

بررسی نحوه برخورد ایشان با احزاب و گروه‌های سیاسی عمده بعد از پیروزی انقلاب اسلامی به خوبی نشان می‌دهد تا زمانی که آنها علیه مردم و انقلاب دست به توطئه نزده یا متوسل به اسلحه نشدند، از فعالیت آنها جلوگیری نشد. حتی حزب توده تا زمانی که جاسوسی رهبران آن، برای مسئولان آشکار نشده بود، به فعالیت خود ادامه می‌داد. در مجموع بررسی سیره حضرت امام (س) نشان می‌دهد که ایشان هیچگاه مخالفتی با فعالیت آزادانه احزاب و گروه‌های سیاسی در چهارچوب نظام مبتنی بر ولایت فقیه نداشتند، اما همواره در مورد مفید بودن فعالیت احزاب و گروه‌های وابسته یا دولتی از لحاظ عملی و نظری تردید داشتند. اکنون که سالها از موضعگیری‌های امام (س) در برخورد با احزاب و گروه‌های سیاسی در طول دوران نهضت می‌گذرد، این حقیقت به خوبی آشکار شده که در صورتی که ایشان با قاطعیت بی‌نظیر خود جلوی فعالیت‌های انحرافی و تفرقه‌برانگیز برخی از احزاب و گروه‌های را نمی گرفتند، هیچگاه پایه‌های نظام جمهوری اسلامی استوار نمی‌شد.

*ویژگی‌های این مجموعه

این مجموعه که در گروه اجتماعی معاونت پژوهشی موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی استخراج و تنظیم شده، این اثر در پنج فصل به نحوه برخورد ایشان با احزاب و گروههای مختلف پرداخته است:

در فصل اول با عنوان "نحوه و علل پیدایش احزاب و گروه های سیاسی در ایران"، مباحثی همچون ایجاد احزاب فرمایشی توسط قدرتهای استعماری با اهدافی همچون ایجاد تفرقه و اختلاف پرداخته. در فصل دوم با عنوان "کلیاتی درباره احزاب و گروه های سیاسی"، معیار شناخت احزاب و گروه ها، محدوده فعالیت، نحوه همکاری، زیان های گروه گرایی و غیره را بیان کرده و در فصل سوم نیز به "عملکرد کلی احزاب و گروه های سیاسی مخالف بعد از پیروزی انقلاب اسلامی" اشاره شده و در فصل چهارم "توصیه ها و رهنمودهای امام خمینی(س)"را در مورد احزاب و گروه های سیاسی مطرح کرده و در فصل پنجم نیز "بررسی موردی مهمترین احزاب و گروه های سیاسی" است.

در تنظیم این مجموعه کوشیده‌ایم عبارت‌ها را با توجه به پیام صریح و اصلی آنها ذیل نزدیکترین عنوان انتخابی بیاوریم، و از تکرار آنها در سایر عناوین خودداری کنیم، به همین دلیل در بسیاری از موارد ممکن است مطلبی که ذیل یک عنوان خاص آمده حاوی پیامی مربوط به عنوان دیگر نیز باشد که به استثنای موارد معدود در عنوان بعدی تکرار نشده است. فهرست تفصیلی و فهرست مآخذ کلام امام در پایان این مجموعه آورده شده که راهنمای مناسبی برای دسترسی به مطالب و مآخذ مورد نیاز محققان است.»

در تنظیم قطعات منتخب هر یک از فصول و عنوان های فرعی، ترتیب و توالی تاریخی صدور آنها از طرف امام ملاک عمل بوده است نه توالی منطقی مطالب و مشخصات کامل مآخذ براساس شماره مسلسل مندرج در پایان هر فیش در انتهای کتاب آورده شده است.