سندی از حقوق بشر به سبك آمریکایی

در بخشی از این بیانیه آمده است: حمله ناو جنگی «وینسنس» آمریکا به هواپیمای مسافربری ایرباس جمهوری اسلامی در 12 تیر ماه سال 1367 و در شرایطی که رزمندگان اسلام تحت فرماندهی و راهبری حضرت امام خمینی(ره) معمار كبیر انقلاب اسلامی ، اراده پولادیّن ملت سلحشور ایران اسلامی در عرصة دفاع مقدس را به ارتش بعثی و جبهه‌ی متحد دشمنان انقلاب اسلامی تحمیل کرده بودند ثابت کرد که دولت آمریکا برای اهداف شیطانی خود از ارتکاب هیچ جنایتی فروگذار نیست.

این بیانیه افزوده است: این جنایت فراموش ناشدنی نشان داد که حاکمان بی خرد و ضد بشر کاخ سفید نه تنها از جنایات حیرت‌انگیز هیروشیما و ناکازاکی پشیمان نیستند بلکه در هر مقطعی از تاریخ حیات ننگین خود برای دست‌یابی به منافع استکباری به تکرار آن مبادرت می‌ورزند.

در ادامه این بیانیه ظهور تروریسم نوین که در صحنه تحولات منطقه‌ای و توسط تروریست‌های تکفیری ـ سلفی پدیدار شده است را نماد اراده دیرین نظام امپریالیستی آمریکا در قربانی ساختن ارزش‌های انسانی در راه امیال و آرزوهای استکباری خود قلمداد و تصریح کرده است: تردیدی نیست آنچه امروز تروریست‌های داعش در کشورهای عراق و شام بعنوان گروهی تروریست جنایتكار، ضد انسانیت، دلبسته و وابسته به غرب و آمریكا دنبال می‌کنند.

این بیانیه جنایات 12 تیر ماه که منجر به شهادت 290 سرنشین بی‌دفاع و بی‌گناه هواپیمای ایرباس جمهوری اسلامی ایران اعم از زن و مرد و کودک و کهنسال شد را فاجعه‌ای هولناک و سندی از حقوق بشر به سبك آمریکایی محسوب کرد و تصریح کرده است: این جنایت بزرگ هیچگاه از حافظه تاریخی ملت ایران و بلکه جامعه بین الملل پاک نخواهد شد و برای همیشه رسواگر نظام سلطه و استکبار و در رأس آن شیطان بزرگ و هیئت حاکمه منفور و آدم کش آمریکا و همچنین سازمان‌ ها و نهادهای جهانی مدعی حقوق بشر خواهد بود.

در ادامه این بیانیه با اشاره به اینکه، به رغم آنکه آمریکایی‌ها طی این سالها در اقصی نقاط جهان هزینه‌های سنگینی و شکست‌های خفت باری متحمل شده‌اند، باید همچنان در انتظار ضربات سهمگین‌تر الهی در انتقام از جنایات بزرگ خود باشند، تاکید شده است: از همه وجدان‌های بیدار و طرف دار حق و نیز مجامع بین المللی و نهادهای مدعی دفاع از آزادی و دموکراسی انتظار است به مانند ملت سلحشور ایران در محکومیت این تجاوز آشکار و ضد انسانی و دیگر جنایات جبهه‌ی ظلم و جنایت فریاد اعتراض و محکومیت سر دهند و خواستار دنیایی عاری از هر گونه تعدی، تجاوز و فریبکاری و احترام واقعی به کرامت انسانی و حقوق بشر شوند.

در پایان این بیانیه با تکریم و تعظیم به مقام شامخ شهیدان انقلاب اسلامی و دفاع مقدس به ویژه شهدای جنایت 12 تیر ماه 1367و تاکید بر ضرورت شکل‌گیری یک عزم و اراده واقعی و فراگیر جهانی برای مقابله جدی و عملی با ترورسیم و حامیان خشونت و ترویج جنایات ضد بشری آمده است: ملت رشید و قهرمان ایران با الهام از آموزه‌های تعالی بخش دینی و انقلابی خود همواره پرچمدار صلح و آرامش و احترام به ارزش های انسانی و رعایت حقوق آحاد بشر بوده و با تمسک به حبل المتین الهی و ریسمان ولایت فقیه تحت منویات و رهنمودهای مقام معظم رهبری حضرت امام خامنه‌ای عزیز (مدظله العالی) علم جهاد و مبارزه بی امان و مستمر با استکبار جهانی و مقابله با هر نوع ظلم و جنایت علیه جامعه بشری از جمله آنچه امروز در سطح منطقه و در عراق و سوریه و نیز در جغرافیای تحت سلطه قدرت‌های زور‌گو و مستکبر می‌گذرد را همواره برافراشته نگه خواهد داشت.

پرواز 655

در سوم جولای سال 1988، ناو وینسنس، پرواز شماره 655 ایران ایر را با دو موشکSM-2MRسرنگون کرد.

این پرواز 290 مسافر را حمل می‌‌کرد و به‌‌مدت هفت دقیقه درحال پرواز بود که این دو موشک با فاصله تقریباً 13کیلومتر از «ناو وینسنس» به هواپیما اصابت کرد. این هواپیما درخلیج فارس نزدیکی جزیره هنگام سقوط کرد.

در زمان وقوع این حادثه، ناو وینسنس داخل آب‌‌های ایران بود. «دیوید کارلسون» افسر سرفرماندهی ناو «یو.اس.اس سایدز» دومین کشتی‌‌ای که در زمان وقوع این حادثه تحت کنترل تاکتیکی «راجرز» بود، شخصاً از وی انتقاد کرد و او را بسیار پرخاش‌‌گر نامید.

کارلسون ادعا کرد که سرنگون‌‌کردن پرواز شماره‌‌ 655 ایران ایر ناشی از به اوج رسیدن روح وحشتناک ستیزه‌‌جویی ناخدا راجرز بود که اولین بار چهار هفته قبل از این ماجرا دیده شد. کارلسون به وقایع روز دوم ژوئن 1988 اشاره کرد که مدعی شد راجرز، ناو وینسنس را که در تعقیب یک کشتی فله‌‌بر بود، به یک ناو محافظ ایرانی بسیار نزدیک کرد. این‌‌که او با پرواز دادن هلیکوپترش آن را به فاصله‌‌ بسیار نزدیکی از قایق‌‌های کوچک ایرانی برد و همچنین به جای هدایت کشتی برای شلیک به‌‌سوی کشتی‌‌های ایرانی، به‌‌سوی چند قایق کوچک نظامی ایرانی شلیک کرد.

کارلسون با اشاره به هزینه‌‌ بالای این «رزم ناو» در ارتباط با ناوهای محافظ وابسته به گروه رزمی، با تصمیم راجرز مخالفت کرده و گفت: «چرا می‌‌خواهی یک رزم ناو Aegis به‌‌سوی قایق‌‌ها شلیک کند؟ این کار عاقلانه‌‌ای نیست.»

ناو وینسنس که همچنان راجرز فرمانده‌‌ آن بود، مدت باقیمانده از مأموریت خود را به اتمام رساند و در 25 اکتبر 1988 به پایگاه دریایی سن‌‌دیه‌‌گو بازگشت. راجرز تا 27 می سال 1989 فرمانده‌‌ ناو وینسنس بود. در سال 1990، «جورج بوش پدر» برای سپاسگزاری از راجرز و عملکرد خارق ‌‌العاده او به‌‌عنوان افسر فرمانده، نشان «لژیون لیاقت» اعطا کرد.

این مدال به‌‌خاطر دوران تصدی او به عنوان فرمانده‌‌ ناو وینسنس از آوریل 1987 تا می 1989داده شد و هیچ اشاره‌‌ای به سرنگون کردن پرواز شماره‌‌ 655 ایران ایر نکرد.

منابع:روابط عمومی و تبلیغات بنیاد حفظ آثار و نشر ارزش‌های دفاع مقدس، سایت: ذره بین آزاد