تبیان، دستیار زندگی

بعد از شنا بدنتان می‌خارد؟

خارش شناگر شامل بثورات پوستی خارش داری است که بعد از شنا کردن در استخر و یا در آب‌های آزاد مثل دریاچه اتفاق می‌افتد.
عکس نویسنده
عکس نویسنده
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

 

خارش شناگر

خارش شناگر در دریاچه، استخر و برکه‌های آب شیرین بیشتر رخ می‌دهد، ولی گاهی اوقات در آب شور هم اتفاق می‌افتد.

 

خارش شناگر یک واکنش حساسیتی (آلرژیک) به انگل‌های میکروسکوپی است که در داخل پوست پنهان می‌شوند.

 

انگل‌های مربوط به خارش شناگر به طور طبیعی در بدن پرندگان آبی و سایر حیواناتی که نزدیک آب زندگی می‌کنند، وجود دارند. بدن انسان محل مناسبی برای زندگی این انگل‌ها نیست، لذا بعد از قرار گرفتن در پوست انسان، خیلی زود می‌میرند.

 

اگرچه این مشکل ناراحت کننده است، ولی معمولا مدت کمی ادامه دارد. بثورات خارش‌دار پوست معمولا طی چند روز خود بخود از بین میروند.

 

شما می توانید خارش پوست خود را با مصرف داروهای ضد خارش موجود در داروخانه (بدون نسخه) و یا با تجویز پزشک تسکین دهید.

 

علائم خارش شناگر

بثورات پوستی خارش‌دار در مشکل خارش شناگر، شبیه برآمدگی یا تاول های قرمز رنگ است.

 

این مشکل طی چند دقیقه یا چند روز بعد از شنا کردن در آب استخر یا آب آزاد ظاهر می‌شود.

 

خارش شناگر معمولا فقط روی قسمتی از پوست بدن که در تماس مستقیم با آب است، اثر می‌گذارد، یعنی روی قسمتی از پوست که توسط لباس یا مایو پوشیده شده، تاثیر نمی‌کند.

 

علائم خارش شناگر معمولا با هر بار تماس با انگل‌ها بدتر می‌شود.

خارش شناگر از یک فرد به فرد دیگر سرایت نمی‌کند، لذا نباید نگران ابتلا به این بیماری از فرد مبتلا به آن باشید

 

زمان مراجعه به پزشک

اگر بعد از شنا کردن دچار بثورات پوستی شدید که بیشتر از یک هفته وجود داشت، نزد پزشک متخصص پوست بروید.

 

اگر در محل بثورات پوستی، متوجه وجود چرک و عفونت شدید، به پزشک بگویید.

 

علل خارش شناگر

انگل‌هایی که باعث بروز مشکل خارش شناگر می‌شوند، در خون مرغان آبی و حیواناتی که نزدیک آب دریاچه و ... زندگی می‌کنند، وجود دارند، حیواناتی مثل اردک، مرغابی، غاز، قو، سگ آبی و موش آبی.

 

تخم این انگل‌ها از طریق مدفوع این حیوانات وارد آب می‌شود. این انگل قبل از آلوده کردن پرندگان و حیوانات و یا انسان، بایستی برای مدتی در داخل بدن یک نوع حلزون زندگی کند.

 

این نوع حلزون ها در نزدیکی خط ساحلی زندگی می‌کنند، به همین دلیل هم آلودگی به این انگل اغلب در آب‌های کم عمق و کنار ساحل رخ می‌دهد.

 

خارش شناگر از یک فرد به فرد دیگر سرایت نمی‌کند، لذا نباید نگران ابتلا به این بیماری از فرد مبتلا به آن باشید.

 

عوامل خطر

هر چقدر زمان بیشتری در آب آلوده به این انگل شنا یا بازی کنید، خطر ابتلای شما به خارش شناگر بیشتر می‌شود.

 

کودکان بیشتر از بقیه در معرض ابتلا به این بیماری هستند، زیرا آن ها تمایل دارند در آب‌های کم عمق بازی کنند و بعد از شنا و آب بازی کمتر خودشان را با حوله خشک می‌کنند.

 

برخی افراد نسبت به خارش شناگر حساس تر از بقیه افراد هستند و هر بار که با انگل‌های مولد این بیماری تماس داشته باشید، حساسیت شما بیشتر می‌شود، یعنی حساسیت شما با افزایش دفعات تماس شما با این انگل، بیشتر می‌شود.

 

عوارض خارش شناگر

خارش شناگر به ندرت باعث بروز عوارضی در بدن می‌شود، اما اگر به شدت پوست خودتان را بخارانید، پوست می تواند دچار عفونت شود. لذا سعی کنید پوست تان را نخارانید.

 

راه تشخیص

تشخیص بیماری خارش شناگر سخت است، زیرا بثورات پوستی آن شبیه سایر بیماری های پوستی است. آزمایش خاصی هم برای تشخیص مشکل خارش شناگر وجود ندارد.

فورا بعد از شنا کردن، دوش بگیرید و پوستتان را با حوله کاملا خشک کنید. لباس شنای خودتان را نیز با آب و مواد شوینده بشویید

 

راه‌های درمان

خارش شناگر معمولا خود بخود طی چند روز برطرف می‌شود، اگرچه در برخی موارد بثورات پوستی تا یک هفته وجود دارند.

 

شما می توانید با استفاده از داروهای آنتی هیستامین یا پمادهای ضد خارش مثل پماد کالامین، خارش پوست تان را کنترل کنید.

اگر خارش شدید است، با مراجعه به پزشک دارو مصرف کنید.

 

درمان های خانگی

1- تا جایی که می توانید پوست تان را نخارانید.

 

2- از پماد یا دارو برای تسکین خارش استفاده کنید.

 

3- یک پارچه خیس و تمیز روی قسمت های خارش‌دار قرار دهید.

 

4- کمی جوش شیرین و آب را با هم مخلوط کنید. مخلوط حاصل را روی قسمت های خارش‌دار قرار دهید.

 

راه‌های جلوگیری

1- هر جایی شنا نکنید.

از شنا کردن در آب‌هایی که خارش شناگر در آنجا شایع است و یا احتمال آلودگی آب وجود دارد، خودداری کنید. همچنین از شنا کردن در آب دریاچه یا برکه ای که حلزون در اطراف آن زیاد است، پرهیز نمایید.

 

2- اگر امکان دارد، در نزدیکی ساحل شنا نکنید.

اگر شناگر ماهری هستید، سعی کنید در آب‌های عمیق‌تر شنا کنید، زیرا شنا کردن در نزدیکی ساحل و آب‌های کم عمق خطر ابتلا به خارش شناگر را در پی دارد. البته برای شنا کردن در آب‌های عمیق آزاد بایستی مناطق حفاظت شده و تحت نظارت را انتخاب کنید تا خدای نکرده غرق نشوید.

 

3- بعد از شنا دوش بگیرید.

فورا بعد از شنا کردن، دوش بگیرید و پوستتان را با حوله کاملا خشک کنید. لباس شنای خودتان را نیز با آب و مواد شوینده بشویید.

 

4- به پرندگان در نزدیکی محل شنا، خرده نان و غذا ندهید.


مطالب مرتبط:

کلر زیاد استخر باعث حساسیت پوست و چشم می‌شود

بیماری های پوستی ناشی از آب استخرها

کودک را هنگام شنا تنها نگذارید

چگونه استخر شنا بیمارتان می‌کند؟

نباید آب استخر شنا آلوده باشد

اگر در تابستان به شنا می روید...

جلوگیری از بیماری در شناگران

خطرات و بیماری‌های ناشی از شنا

شنا؛ ورزشی مفید و پُرطرفدار

عوارض پوستی استخرهای روباز

حتما از عینك شنا استفاده کنید

مشاوره
مشاوره
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید.