تبیان، دستیار زندگی
قرآن براى بیمارى‏هاى اعتقادى، روحى، روانى، اخلاقى و اجتماعى به صورت مستقیم دستور دارد حتى هدف از نزول خود را نجات انسان‏ها از بیمارى اعتقادى و روحى و اخلاقى مى‏داند.
بازدید :
زمان تقریبی مطالعه :

نسخه ای مۆثر برای درمان بیماری ها

قرآن

قرآن براى بیمارى‏هاى اعتقادى، روحى، روانى، اخلاقى و اجتماعى به صورت مستقیم دستور دارد حتى هدف از نزول خود را نجات انسان‏ها از بیمارى اعتقادى و روحى و اخلاقى مى‏داند.

اما براى بیمارى‏هاى جسمى و بهداشت فردى و اجتماعى و درمانى آن به صورت كنایه‏اى و در پرتو دستورات و در قالب باید و نباید (حرام و حلال) و هست و نیست (ارشادى) بیان كرده است.


قرآن نسخه اى است براى سامان بخشیدن به همه نابسامانى ها، بهبودى فرد و جامعه از انواع بیمارى هاى اخلاقى و اجتماعى.

شفا بودن قرآن در آیات متعددى مطرح شده از جمله در سوره‏ى اسراء مى‏فرماید: «وَنُنَزِّلُ مِنَ الْقُرْآنِ مَا هُوَ شِفَاءٌ وَرَحْمَهٌ لِلْمُۆْمِنِینَ وَلَا یَزِیدُ الظَّالِمِینَ إِلَّا خَسَاراً؛ (اسراء/ 82) و از قرآن آنچه شفا و رحمت است براى مۆمنان، نازل مى‏كنیم؛ و ستمگران را جز خسران (و زیان) نمى‏افزاید

و در سوره‏ى یونس مى‏فرماید: «یَا أیُّهَا النَّاسُ قَدْ جَاءَتْكُم مَوْعِظَهٌ مِن رَبِّكُمْ وَشِفَاءٌ لِمَا فِى الصُّدُورِ وَهُدىً وَرَحْمَهٌ لِلْمُۆْمِنِینَ؛ (یونس/ 57 و با تعبیر دیگر فصلت/ 44) اى مردم! اندرزى از سوى پروردگارتان براى شما آمده است؛ و درمانى براى آنچه در سینه‏هاست؛ (درمانى براى دل‏هاى شما؛) و هدایت و رحمتى است براى مۆمنان

با بررسى ابعاد مختلف انسان در مى‏یابیم نمى‏توان براى انسان فقط بیمارى جسم را در نظر گرفت و در بهبودى آن تلاش كرد ، بلكه انسان داراى دو بعد جسمى و روحى مى‏باشد كه ممكن است هر كدام در معرض بیمارى قرار گیرند و بیمارى هر كدام موجب اختلال در كارایى ابعاد دیگر انسان شود. از این رو مى‏توان بیمارى‏هاى انسان را به سه نوع تقسیم كرد: 1. اعتقادى؛ 2. روحى- روانى؛ 3. جسمى.

براى توضیح بیشتر، ضرورت دارد به هر كدام از آنها به صورت جداگانه پرداخته شود :

حضرت على (علیه السلام) درباره‏ى شفا بخش بودن قرآن مى‏فرماید: «از این كتاب بزرگ آسمانى براى بیمارى‏هاى خود شفا بخواهید و براى حل مشكلاتتان از آن یارى بجویید، زیرا درمان بزرگترین دردها در این كتاب است»

1. قرآن و درمان بیمارى‏هاى اعتقادى:

نزول قرآن در مرحله‏ى اول براى درمان بیمارى‏هاى اعتقادى مردم بوده است تا آنها را از شرك و كفر و تاریكى‏ها به توحید و اسلام و روشنایى رهنمون سازد؛ در آیات متعددى به این مسئله پرداخته شده كه هدف قرآن این است كه شما را از ظلمت جهل به نور دانش، از كفر به نور ایمان، از ظلمات ستمگرى به نور عدالت، از فساد به صلاح، از گناه به نور تقوى رهبرى كند. (ابراهیم/ 5 و 1؛ مائده/ 15 و 14؛ ر. ك: قرآن در قرآن، مهدى احمدى، ص 232)

امراض اعتقادى و قلبى از امراض جسم شدیدتر است. از این رو قرآن شفاء و رحمت است؛ یعنى درمان براى امراض اعتقادى مانند كفر، نفاق، شرك، و در نفوذ معرفت و شناخت، توحید و ... در قلب رحمت است.

2. قرآن و درمان بیمارى‏هاى روحى:

بدون شك بیمارى‏هاى روحى و اخلاقى انسان، شباهت زیادى با بیمارى‏هاى جسمى او دارد ؛ هر دو كشنده است ، هر دو نیاز به طبیب و درمان و پرهیز دارد.

قرآن نسخه‏اى حیات بخش براى كسانى است كه مى‏خواهند با كبر، غرور، حسد و نفاق به مبارزه برخیزند و همچنین براى برطرف كردن ضعف‏ها و ترس‏ها، اختلاف‏ها و پراكندگى‏ها و براى كسانى كه عشق به دنیا و وابستگى به مادیات و تسلیم بى‏قید و شرط در برابر شهوت‏ها مى‏باشند؛ شفا بخش است. (تفسیر نمونه ج 12، ص 239)

افسردگی

حضرت على (علیه السلام) درباره‏ى شفا بخش بودن قرآن مى‏فرماید: «از این كتاب بزرگ آسمانى براى بیمارى‏هاى خود شفا بخواهید و براى حل مشكلاتتان از آن یارى بجویید، زیرا درمان بزرگترین دردها در این كتاب است.» (نهج البلاغه، خطبه‏ى 176، و در خطبه‏ى 156 و 158)

دستورات و توصیه‏هاى قرآن، تاثیر به سزایى در بهداشت روانى فردى و اجتماعى انسان دارد. تا جایى كه مى‏توان گفت: عمل به توصیه‏هاى قرآن، بالاترین و بهترین نسخه‏ى بهداشت روانى است.

3. قرآن و درمان بیمارى‏ها جسمى:

قبل از هر چیز، لازم است گفته شود؛ قرآن كتاب بهداشت و درمان و پزشكى نیست؛ بلكه كتاب هدایت و تربیت معنوى افراد و جامعه است.

و اگر به مطالب پزشكى و بهداشتى و علمى اشاره‏اى كرده است به خاطر این است كه:

1. راه خداشناسى را هموار كند.

2. حس كنجكاوى بشر را تحریك نماید تا در زمینه‏ى علوم تجربى رشد نمایند و در پى كشف آن برآیند.

3. اعجاز علمى قرآن را به اثبات برساند.

4. علت مهم‏تر این كه به خاطر پیوستگى نیازهاى جسمى و روحى با همدیگر و تأثیر آنها بر یکدیگر ، قرآن برخود لازم مى‏داند كه به بهداشت جسمى انسان نیز توجه ویژه كند ؛ زیرا در كمال روحى او تأثیر دارد. بنابراین قرآن براى تأمین سلامتى و بهداشت جسم ، مطالبى بیان فرموده كه اگر در حد اعجاز علمى نباشد ، قطعاً برخى آنها جزء شگفتى‏هاى علمى است.

نزول قرآن در مرحله‏ى اول براى درمان بیمارى‏هاى اعتقادى مردم بوده است تا آنها را از شرك و كفر و تاریكى‏ها به توحید و اسلام و روشنایى رهنمون سازد؛ در آیات متعددى به این مسئله پرداخته شده كه هدف قرآن این است كه شما را از ظلمت جهل به نور دانش، از كفر به نور ایمان، از ظلمات ستمگرى به نور عدالت، از فساد به صلاح، از گناه به نور تقوى رهبرى كند

ذکر یک نکته مهم:

قرآن، نه فقط شفا مى بخشد، که بعد از بهبودى، یعنى در دوران نقاهت، بیماران را با پیام هاى گوناگونش تقویت مى کند؛ چرا که بعد از «شفا»، «رحمت» است.

جالب این که: داروهاى دردهاى جسمانى غالباً اثرهاى نامطلوبى روى ارگان هاى بدن مى گذارند، تا آنجا که در حدیث معروفى آمده: (هیچ داروئى نیست مگر این که: خود سرچشمه بیمارى دیگر است) «ما مِن دَواء إِلاّ وَ یُهَیِّجُ داء».( الكافی ج 8، ص 273) اما این داروى شفابخش، هیچ گونه اثر نامطلوب روى جان، فکر و روح آدمى ندارد، بلکه به عکس تمام آن خیر و برکت است.

در یکى از عبارات «نهج البلاغه» مى خوانیم: «شِفاءٌ لاتُخْشَى أَسْقامُه»؛ (قرآن داروى شفابخشى است که هیچ بیمارى از آن برنمى خیزد).( «نهج البلاغه»، خطبه 198)

کافى است یک ماه خود را متعهّد به پیروى از این نسخه شفابخش کنیم، فرمانش را در زمینه علم، آگاهى، عدل، داد، تقوا و پرهیزگارى، اتحاد و صمیمیت، از خود گذشتگى و جهاد و... پذیرا گردیم، خواهیم دید به سرعت نابسامانى هایمان سامان مى یابد.

ذکر این نکته نیز، ضرورت دارد که: این نسخه، مانند نسخه هاى دیگر، وقتى مۆثر است که به آن عمل شود و الا صد بار اگر بهترین نسخه هاى شفابخش را بخوانیم و روى سر بگذاریم ولى به آن عمل نکنیم، نتیجه اى نخواهیم گرفت. (گرد آوری از کتاب: تفسیر نمونه، آیت الله العظمی مکارم شیرازی ج 12، ص 266)

فرآوری: آمنه اسفندیاری

بخش قرآن تبیان       


منابع:

سایت آیة الله مکارم شیرازی دام ظله

کتاب دانش مهر ـ محمد علی رضایی اصفهانی

مطالب مرتبط:

شاهراه اصلی کسب آرامش

صفتی که بیشترین همراهی را با خداوند دارد

 8 قرص ضد افسردگی در قرآن