بازی با روحانی!

فرقی نمی کند رئیس جمهور ایران از چه گرایش سیاسی و گروهی باشد بلکه وقتی او منتخب مردم باشد و مورد تنفیذ مقام معظم رهبری؛  غیرخودی ها او را مادامی که بر خط انقلاب و خدمت است دشمن می پندارند و همانطور که نخست وزیر رژیم صهیونیستی گفت او را گرگی در لباس میش خواهند پنداشت و این خود مقدمه ای است برای اینکه او باید منتظر تخریب ها باشد نه تخریب های داخلی بلکه در سطحی فراتر و در قالب بین المللی؛ به ویژه در عرصه ارتباطات امروز که مرزهای جغرافیایی و سیاسی با رسانه های نوین بیش از پیش شکسته شده است.

البته این جریان موضوع خارق العاده ای نیست بلکه سیر اسلام هراسی و به صورت جزئی تر ایران هراسی سالیانی است که از طرف اتاق فکر های غربی و رسانه هایشان در جنگ نرمی گسترده، برنامه ریزی شده و دقیق ادامه دارد. این جریان که به صورت خاص بعد از یازده سپتامبر و رشد روز افزون رسانه ها موج خاصی به خود گرفته است آنقدر بدیهی و آشکار است که نیاز به دلیل و برهان خاصی ندارد فیلم های چون رکن پنجم، شاهزاده ایرانی و آرگو.و بازی های چون اسپلینترسل تنها نمونه هایی از این جبهه هستند اما بعد از اسلام  و ایران هراسی شخصیت هایی دیگر در قدم بعدی گاهی هدف این سیبل قرار گرفته اند به طور مثال محمود احمدی نژاد رئیس جمهور اسبق ایران نیز با چنین موجی روبرو شد سال 88 قبل از انتخابات، بازی یارانه ای با نام the fall of ahmadinejad -سقوط احمدی نژاد- با بودجه 55 میلیون دلاری پنتاگون ساخته شد. این بازی رایانه ای را فردی به نام jesset petrilla طراحی کرده است. این بازی با حجم 152 مگا بایت به راحتی از طریق اینترنت و به صورت رایگان قابل دانلود بود اما اگر کسی می خواست این بازی را با کیفیت بهتری داشته باشد باید 10 دلار پرداخت می کرد که با تخفیف! 5دلار برایش تمام می شد.

" سقوط احمدی نژاد " دارای سه بخش اصلی است که در بخش اول ورود نیروهای متجاوز از طریق مرز عراق به خاک ایران و مبارزه با نیروهای سپاه پاسداران است. بر این اساس در بخش بعد نیروهای متجاوز به تاسیسات هسته ای رفته و آنجا را منهدم می کنند و درنهایت در بخش پایانی به مبارزه با احمدی نژاد می پردازند.

اما حال روحانی با اینکه گرایشی متفاوت از احمدی نژاد دارد اما باز باعث نشده که این هجوم نسبت او آغاز نشود. این نشان می دهد این خط دشمنی درجنگ نرم نه سبقه جناحی بلکه دارای ابعاد اعتقادی بر علیه ملت ایران دارد. اما دشمنی های رسانه ای با روحانی چه جنسی دارند؟

برخی از این دشمنی ها جنس سیاسی و دیپلماتیک دارد که رژیم صهیونیستی در صدر آن قرار دارد و این دشمنی را فریاد می زند و بمب خبری رسانه های ضد ایران را تامین می کند. دشمنی هایی که حال با موفقیت بیشتر دولت روحانی و التزام او به ولایت فقیه شاید موج بیشتری به خود گیرد.

بازی ترور روحانی

اخیرا در برخی مراکز کامپیوتری تهران یک بازی رایانه‌ای توزیع شده‌ که به بازی «ترور روحانی» معروف شده‌ است.

در این بازی که شبیه بازی‌های کوماندویی و تیراندازی انفرادی است، کاربر در هر مرحله به اهداف خاصی دست می‌یابد. در یکی از این مراحل کاربر باید پس از عبور از موانع و نیروهای حفاظتی، یکی از مقامات ایرانی به نام روحانی را با تیراندازی به وی از میان بردارد. این فرد که علی روحانی نام دارد را از فرماندهان سپاه قدس معرفی کرده اند اما از کنار انتخاب نام روحانی و عدم شباهت ظاهری کاراکتر بازی به فرماندهان سپاه نمی توان به سادگی گذشت! آیا در گام های بعدی مستقیم به طرف حسن روحانی خواهند رفت؟

روحانی سنج

روحانی سنج  که قرار بود تا اقدامات و قول ها و  وعده های حسن روحانی در جریان تبلیغات انتخاباتی را طی صد روز نخست فعالیت دولت بررسی کند که این کار را هم کرد اما حال خبرها حکایت از هدایت این سایت از بیرون از مرزها دارد سایتی که بیش از مطالبه گری قصد سیاه نمایی و تخریب افکار عمومی را داشته است وحال سایت های خبری می گویند سایت «رادیو فردا» که به عنوان ارگان رسانه‌ای رسمی سازمان اطلاعات مرکزی آمریکا فعالیت می‌کند، در گفتگو با یکی از چهره‌های گرداننده این سایت در کشور کانادا، مشخصا رابطه کاخ سفید با گردانندگان این سایت را علنی کرده است. رادیو فردا در بخشی از این گفتگو از فقدان برخی از وعده ها در این سایت انتقاد و صراحتا خواستار اعمال فشار به دولت شده است.

این سایت به تقلید از سایت مرسی سنج که به گویشی نسخه فارسی آن می باشد راه اندازی شده و در نهایت ایجاد تنش و هرج و مرج علیه دولت و در نهایت نظام اسلامی و به نوعی پروژه مصر سازی را دنبال می کند.

شبکه های ماهواره ای

اما یقینا این پروژه در فضای مجازی پشتیبانی در رسانه های تصویری خواهد داشت این اقدام در رسانه های فارسی زبان ماهواره ای که از نظر فکری و مالی تحت حمایت بیگانگان می باشند، دنبال می شود. این رسانه ها نیز به دنبال فشار به دولت و افکار عمومی در جهت رسیدن به اهداف خاص می باشند از جمله رفع حصر سران فتنه و افتادن به افراط گری هایی که در دوران اصلاحات از نظر سیاسی و فرهنگی با آن روبرو بوده ایم از جمله این اقدامات راه اندازی صفحه ی ویژه ی حمایت از فتنه گران در سایت بی بی سی فارسی است.

نکته‌ای که این روزها در وب‌سایت و تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی جلب توجه می‌کند گزارش‌ها و تحلیل‌های هدف‌دار رسانه دولتی انگلیس از عملکرد صد روزه دولت یازدهم است. تلویزیون بی‌بی‌سی فارسی نیز به همراه وب‌سایت خود به حمایت از فتنه‌گران پرداخته و با تهیه گزارش‌های هدف‌دار عملکرد صد روزه دولت یازدهم را با فتنه 88 مرتبط می‌کند.

روزنامه ها و سایت های خبری

این اقدام به طور خاص توسط رسانه های داخلی که حامی دولت و اصلاح طلب هستند شروع نشده و این رسانه ها بیشتر حامی دولت فعلی هستند  اما باید مراقب بود تا عناصر افراطی این روزنامه ها و فعالیت های حمایتی آنان را تحت حاشیه قرار ندهند اقداماتی که برخی گزارش ها و فعالیت های خبری، برخی جابجایی ها و انتصاب ها در این رسانه ها نشانه هایی خوب به نظر نمی رسند. تولید، نشر و پیگیری اخبار خاص به شکل زنجیره ای چون رفع حصر سران فتنه که همزبانی خواسته یا ناخواسته ای با رسانه های خارجی دارد به ویژه در سر رسید قول صد روزه دولت، نشان از گم کردن مسائل اصلی و فرعی دارد و به نوعی فشار بر دولت را تداعی می کند که می خواهند اعتدال دولت را با انحراف روبرو کنند. خبرهای اخیر از رسانه های دولت زنگ خطری که است که دولت باید با دقت بیشتر بدنه رسانه ای حامی خود را مراقبت کند تا قطار خدمت را با وقفه روبرو نکند و هر چند ناخواسته مکمل پازل جنگ نرم علیه دولت و نظام اسلامی نشوند.

آخر کلام

همه این موارد اقداماتی رسانه ای برای بازی با دولت مردمی ، منتخب و انقلابی و با شخص رئیس جمهور است. فعالیت هایی که می خواهد دولت روحانی را از ریل اعتدال خارج کند و فضای افکار عمومی را آشفته و وحدت ملی را مخدوش کند. دست های پشت پرده این نوع موج های رسانه ای به دنبال این هستند که از دولت یازدهم بیشترین استفاده را در راستای رسیدن به اهداف خود کنند و در این راستا از هیچ فشاری بر دولت و افکار عمومی بر له یا علیه دولت فروگذار نخواهند کرد. مقابله با این جریان نیازمند اطلاع رسانی خبری شفاف توسط رسانه های داخلی، حمایت و نقد دلسوزانه از دولت و همچنین نیازمند بالا بردن سواد رسانه ای افکار عمومی در این زمینه و روشن سازی آن و فعالیت برنامه ریزی شده و آینده نگر گروه های مرجع است. اکنون نیز که دولت بارهای سنگین در عرصه سیاست خارجی و اقتصاد بر عهده دارد نیازمند کمک بیشتری در این زمینه می باشد.