نکند ما هم مانند کوفیان باشیم!!

امام على در یكى از خطبه هاى نهج البلاغه كه طى آن به بیان و شرح صفات و فضایل بى پایان خاندان پیامبر پرداخته مى فرماید:

'آنان "خاندان پیامبر " مایه ى حیات علم و سبب مرگ نادانى مى باشند. شكیبایى آنها شما را از دانش آنان آگاه مى كند و ظاهرشان از باطن آنها و خاموشى و سكوت ایشان از راستى و درستى گفتار آنان خبر مى دهد. با حق مخالفت نمى كنند و درباره ى آن اختلافى ندارند. اینان "عترت پیامبر " اركان اسلام و پناهگاه مردم مى باشند. به وجود ایشان حق به مرز و حد نهایى خود مى رسد، باطل ریشه كن و زبانش از بیخ و بن بریده مى شود. اهل بیت پیامبر دین را از گذرگاه فهم و بصیرت براى عمل به آن فرا گرفته اند، نه اینكه بدور از خرد آن را شنیده و براى دیگران بازگو كنند. چرا كه بازگوكنندگان علوم فراوانند ولى جانبداران آن اندك مى باشند'. [ نهج البلاغه ، خطبه ى 239. ]

در این بخش از سخنان حكمت آفرین پیشواى پرهیزگاران، عالى ترین فضیلتها و ممتازترین صفات و ارزشهاىاخلاقى كه در اهل بیت رسول خدا متجلى است، از زبان حضرت على علیه السلام در توصیف ایشان بیان شده است. فضایل و ویژگیهایى كه خداوند سخن و امیر ملك حكمت در شان و شخصیت ائمه ى اطهار علیهم السلام بیان فرموده است، در حدى از تعالى و عظمت و قداست قرار دارد كه فقط شایسته ى عترت معصوم پیامبر بزرگوار اسلام است. و سواى آنان احدى از افراد انسان حتى تصور دستیابى به چنین قله ى رفیعى از سجایا و مكارم اخلاقى را توانمند نیست و در اندیشه و بیان هیچ نویسنده و گوینده اى، جز امام على چنین وصفى از خاندان پاك پیامبر نمى گنجد. اندكى تامل در گفتار حقیقت بیان امام، خوانندگان عزیز را به این حقیقت نزدیك و با این واقعیت بیشتر آشنا مى كند، آنجا كه فرمود:

"اهل بیت پیامبر باعث حیات علم و سبب مرگ نادانى اند". یكى از ارزنده ترین ارزشهاى اخلاقى و مهمترین فضایل انسانى، دستیابى انسان به منابع علمى و سرچشمه هاى حیات بخش حكمت و معارف است، تا آنجا كه آدمى به زیور علم آراسته شود و درگیر و دار تلاش خستگى ناپذیر و بى پایان عمر به قله ى بلند علوم و اسرار عالم صعود كند، چندانكه در میان جوامع انسانى به صفت ممتاز عالم معروف شود. و در فرهنگ اسلامى بالاترین مقام و عالى ترین ارزشى كه هر مسلمان مى تواند براى خود فراهم آورد، پایگاه علم همراه با تقواى خدا است. چرا كه حق تعالى در قرآن كریم سخن از عزت و رفعت دو گروه به میان آورده و آن دو گروه كه خدایشان رفعت و عزت بخشیده است، ایمان آورندگان به خداى یگانه اند و كسانى كه درجات و مراتب علمى را تحصیل كرده اند، آنجا كه فرمود:

'خداى مقام اهل ایمان و دانشمندان را "در هر دو عالم" رفیع مى گرداند و خدا به آنچه "از نیك و بد" انجام دهید آگاه است'. [ سوره ى مجادله، آیه 11. ]

و بسیار آیات دیگر و احادیث فراوان از زبان معصومین علیهم السلام، كه دلالت بر كرامت و شرف و فضیلت دانشمندان دارد و در حوصله و محدوده ى بحث ما نمى گنجد.

امام على در یكى از حكمتهاى نهج البلاغه شریف، مردم را مردگان و دانشمندان را انسانهاى زنده و با نشاط معرفى مى فرماید. ولى اینجا كه سخن از كرامت و شرافت خدادادى اهل بیت پیامبر است، كلام امام اوجى دیگر و عظمتى چشمگیرتر گرفته است، تا آنجا كه آنها را نه تنها بزرگترین عالمان روزگار مى داند كه همه ى دانشها و حكمتها و حقایق و اسرار كائنات در سینه و دل آنها جاى گرفته است، بلكه مقام خاندان پیامبر از دیدگاه علم و حكمت به اندازه اى رفیع است، كه ایشان باعث حیات علم و نابودى نادانى اند. از دیدگاه حقیقت بین امام و در كلام هدایت بخش امیرالمومنین عترت معصوم پیامبر چهره هاى روشن و انسانهاى مقدس و مطهرى هستند، كه علم به حیات آنها زنده است و جهل و نادانى در پرتو وجود سراپا نور ایشان محو و نابود است. به بیان دیگر به وجود و حضور آنان، علم در كالبد زمانه حاضر است و با غیبت و شهادت اهل بیت پیامبر ابواب علم و حكمت به روى مردم هر عصرى بسته است. و در غیاب آنها این امتیاز و فضیلت تنها در آثار باقیمانده از ایشان مانند احادیث و روایات و خطبه ها و حكمتها و نامه هایشان موجود و مشهود است.

لا یخالفون الحق و لا یختلفون فیه. "عترت پیامبر با حق مخالفت نمى كنند و درباره ى آن اختلافى ندارند".

دفاع از حق و همراهى و همگامى با آن یكى از ارزشمندترین مكارم اخلاقى است. و ارزش هر انسانى از دیدگاه هر مكتب فكرى و عقیدتى، به میزان موافقت و همگامى و هماهنگى وى با حق است. آنها كه با تاریخ حیات انسان آشنایى دارند، به این حقیقت دست یافته اند، كه همه ى آنها كه مدعى طرفدارى از حق و دفاع از حریم آن هستند، یا در ادعاى خود صادق نیستند و یا تنها براى مدت محدودى از حق مى گویند و از آن دفاع مى كنند. و هنگامى كه مقام و موقعیت و منافع خودشان از سوى حق تهدید شود، به آسانى به ستیز و جدال با حق برمى خیزند و مقابله ى با حق را در جهت حفظ منافع و شئونات خویش، حق خود مى دانند. و این واقعیت تلخى است، كه همه ى گستره ى تاریخ حیات انسان را پر كرده است. در رابطه با این جریان تلخ و ناخوشایند تاریخ، تنها به روزگار رسالت پیامبران الهى و ایام محدود حیات و امامت عترت پاك و معصوم پیامبر اسلام است، كه انسان در دوران زندگانى خویش شهد گواراى حقیقت را چشیده و شاهد دفاع صادقانه و قاطعانه ى اهل بیت رسول الله از حریم مقدس حق بوده اند. چرا كه به فرموده ى امام حق امیرالمومنین على بن ابیطالب علیه السلام، خاندان پاك و عترت معصوم پیامبر خدا مظهر حق و اقامه كنندگان و مدافعین راستین حق در صحنه ى پهناور زمین بوده اند، تا آنجا كه همه ى آنها در راه این مهم جان خود را فدا كرده و به مقام رفیع شهادت دست یافته اند.

عترت رسول الله در گذرگاه پر حادثه و لغزنده ى تاریخ همواره حق گفته اند، از حریم حق دفاع كرده اند و حیات و حركت ایشان براساس حق بوده است. و این امتیازیست كه تنها در انحصار خاندان پیامبر اكرم است و جز آنها كسى را توان چنین همتى والا و زندگى روشن و سعادت بخش نبوده و نیست. و این مهم در حیات اهل بیت پیامبر به دلیل معرفت كامل آنها از حق و عدم اختلاف ایشان در شناخت حقیقت و عرفان كامل نسبت به حق است. و به همین دلیل امام موحدان پرهیزگار حضرت على النقى علیه السلام، در زیارت جامعه شیعیان را تعلیم فرمود، تا به هنگام زیارت اهل بیت رسول الله در نهایت اخلاص و اعتقاد خطاب به ایشان بگویند:

و الحق معكم و فیكم و منكم و الیكم و انتم اهله و معدنه و میراث النبوه عندكم... [ مفاتیح الجنان، زیارت جامعه. ]

ثم ماذا!

حتما این روزها در تکایا و مجالس مختلف عزاداری امام حسین و شهدای کربلا شرکت میکنیم، اشک ها ریخته و غمگساری فراوان میکنیم، اما دوستان یادمان باشد آنهایی که این سخنان را از مولای متقیان شنیدند و جایگاه رفیع اهل بیت را دانستند همان هایی بودند که نافرمانی پسر علی بن ابیطالب را کرده، حق را از باطل تشخیص نداده و گرفتار جهلی خانمان سوز شدند!

حال ما در چه حالیم!

امروز با هم منزلت اهل بیت را از دیدگاه امام اول شیعیان مرور کردیم و دوباره یاد آوری کردیم که چه نعمات بزرگی خداوند ارزانیمان کرد با حضور اهل بیت!

اما یک سوال؟!

الان ما با پسر علی بن ابیطالب چه میکنیم! نکند همان کار کوفیان را میکنیم! برای پدرش اشکها میریزیم اما حقش را ادا نمیکنیم. نکند حسین بن علی روز قیامت جلوی تک تک ما را بگیرند و بگویند گریه ات را نمی خواستم یاری فرزندم چه شد!!!!

منابع:

قرآن کریم

نهج البلاغه

مفاتیح الجنان

غدیر؛ علیرضا هزار

تجلی امامت در نهج البلاغه؛ علاءالدین حجازی

مرکز تعلیمات اسلامی واشنگتن

مطالب مرتبط:

نکند شاگرد شیطانیم و نمیدانیم؟!

بیاییم از فتنه گران نباشیم !

2روش اصلی ریشه کن کردن منافقان