وصیت شهدا برای پاسداری 3 امانت

در ادامه بخش‌هایی از وصایای شهدای دفاع مقدس را می‌خوانیم:

شهید رمضان رضایی‌برزانی تولد 1338، شهادت 1362 از شهدای اصفهان می‌گوید: سعی کنید قبل از هر چیز به اسلام فکر کنید، دست از تفرقه بردارید و این قدر قلب امام را به در نیاورید.

شهید محسن خوب‌بخت تولد، 1340، شهادت 1360 از شهدای تهران بیان می‌کند: برادران و خواهران! تنها پیروزی ما، یعنی پیروزی اسلام به چند نکته بستگی دارد؛ اعتقاد و ایمان به خدا، یکپارچگی شما، پرهیز از تفرقه و نفاق، اطاعت بی‌چون و چرا از رهبر بیدار امام امت.

شهید رجب‌علی امیری تولد 1344، شهادت 1361 از شهدای شاهرود در وصیت نامه خود تأکید دارد: یک وصیت به ملت عزیزم دارم و آن این است که ملت قهرمان و شهیدپرور ایران، مبادا امام بزرگوار را تنها بگذارید، مبادا از ولایت فقیه دوری کنید، باید راه شهیدان عزیزمان ادامه دهید و نگذارید که این سرسپردگان آمریکا، میان شما و روحانیون مبارز تفرقه بیندازند؛ شما باید با یکدیگر باشید، از ولایت فقیه حمایت کنید و دشمنان را سرکوب کنید.

شهید میرزا رضا بیگلری تولد 1334، شهادت 1362 از شهدای همدان می‌گوید: ما هنوز امام را خوب نشناخته‌ایم؛ قدر این امام بزرگوار را نمی‌دانیم؛ دشمنان، امام را خوب می‌شناسند و می‌دانند که امام با تمام مستکبران و ظالمان مخالف است.

شهید رضا انفرادی تولد، 1344، شهادت 1366 از شهدای میاندوآب بیان می‌دارد: ای عاشقان الله، بیایید چون پروانه دور شمع وجود رهبر کبیر انقلاب بگردیم، تنها راه سعادت راه امام و خط امام است و دیگر همه چیز باطل.

شهید ابراهیم دهقان تولد، 1343، شهادت 1362 از شهدای کرج می‌گوید: ای مردم مسلمان! در وجود امام بیشتر دقت کنید، سعی کنید عظمت او را بیابید و امام را الگوی تقوا و ایمان و اخلاص خود قرار دهید.

شهید رضا احسانی‌فر تولد 1342، شهادت 1363 از شهدای آبدانان در وصیت نامه خود بیان کرده است: اگر خدای نکرده شما لحظه‌ای غفلت کنید، بار دیگر استکبار جهانی بر گردن اسلام و مملکت ما حلقه می‌افکند.

شهید 16 ساله سید محمدحسین امامی‌الطریق تولد 1349، شهادت 1365 از شهدای تهران می‌گوید: عزیزان! شهدا سه امانت بزرگ امام، اسلام و انقلاب را به دست شما سپرده‌اند؛ امانت‌هایی که خود تا سر حد شهادت از آن پاسداری کرده‌اند؛ اکنون بر شماست که با ایثار و فداکاری ادامه دهنده راه آن‌ها باشید.

و سفارشات هزاران شهید دیگر بر همین اساس که مجال نوشتن آن در این گزارش نیست...