وداع اشکبار استیو بالمر
دیدن سقوط، مرگ و خداحافظی هر شخصیت بزرگی غمانگیز است، چه برسد به استیو بالمر که مدیر یکی از بزرگترین شرکتهای فناوری تاریخ بوده است، شرکتی که روی زندگی خیلیها از ماها تأثیر گذاشته است.
درست است که خیلیها اعتقاد دارند، سالهاست در مایکروسافت آن هوشمندی و مدیریت خردمندانه که بتواند عقبافتادگی مایکروسافت را از گوگل یا اپل جبران کند، به چشم نمیخورد، اما اگر شاید اندکی انصاف داشته باشیم، باید اعتراف کنیم که زوایای دید متفاوت و ایدئولوژیهای متفاوت در دنیای فناوری، در نهایت به سود ما کاربران تمام میشوند.
بله! مایکروسافت هم، هنوز هم متوجه نشده است که کجای کارش اشکال دارد و برای مثال در شرایطی که خود ابتدا ایده و مفهوم تبلت را داشت، مقهور فرصتطلبی و درک صحیح استیو جابز از نیاز واقعی کاربران و کاربرد تبلت شد. این شرکت هنوز هم وقتی نسخه دوم سرفیس RT و پرو را عرضه کرد، نشان داد که به جای تبلت هنوز هم دوست دارد یک مینی پیسی لمسی در دستان ما بگذارد. با این همه محصولات سختافزاری و نرمافزاری مایکروسافت در دنیای امروز حتما باید وجود داشته باشند تا کاربرانی با نیازها و سلیقههای خاص، حق انتخاب داشته باشند، همین سرفیس پروی جدید، میتواند برای یک بلاگر یا روزنامهنگار، همیشه در حال مسافرت، به مراتب بهتر از آیپد باشد.
آنچه در ادامه می خوانید متن دقایق پایانی از آخرین حضور استیو بالمر به عنوان مدیرعامل مایکروسافت بر روی صحنه است که به تشکر و وداع با کارمندان این شرکت اختصاص داشت:
«فقط می خواهم از این لحظه لذت ببرم. [تشویق حضار] عشق کنید. همه شما! عشق کنید! برای بهترین شرکت دنیا کار می کنید! لذتش را ببرید! و من، باید بگویم ممنونم، از شما ممنونم، ممنونم، ممنون.
این درباره یک فرد نیست. این درباره یک شرکت است. شرکتی که مهم است و آینده نگر، نوآور، و اخلاق گرا. شرکتی که بهترین آدم ها را استخدام می کند و به شان امکان می دهد زندگی های عالی داشته باشند. شرکتی که کمک می کند مردم در چهارگوشه دنیا به پتانسیل های کامل خود پی ببرند. شرکتی که کل دنیای حرفه ای من است. مایکروسافت برای من حکم فرزند چهارم را دارد. بچه ها بالاخره یک روز خانه را ترک می کنند. این بار انگار من هستم که خانه را ترک می کنم... »
همین ویدئوی کوتاه چند دقیقهای حاوی درسهایی برای ماست
* اینکه چقدر احساس و تعهد یک فرد نسبت به کار و شرکتش میتواند، عظیم باشد.
* اینکه اگر شما از لحاظ روحی با کاری که انجام میدهید، تطابق داشته باشید و خود را وقف کارتان کرده باشید، چه انرژی زیادی در شما ایجاد میشود. ما وقتی عکسهای استیو بالمر را با هیکل فربه میبینیم، انتظار نداریم که او در 57 سالگی، شور و هیجانی و تحرکی اینقدر زیاد، روی صحنه از خودش نشان بدهد. اما عملا او درست مثل نوجوانی که از برد تیم فوتبال مورد علاقهاش شادمان است، نشان میدهد و با حالت چهره و زبان بدن و لحناش، احساساستش را به صورت برهنه نمایش میدهد.
* در یک شرکت بزرگ هم، جو رقابتها و حدفشدنهای ناجوانمردانه و حتی باندها و توطئهها وجود دارد، اما در نهایت، یک شرکت موفق باید به مانند یک خانواده عمل کند.
*به عنوان یک رئیس، از ابراز احساسات خود نهراسید! بگذارید گاهی این احساسات فوران کنند.
البته تفاوت بسیار بین رئیس عاشق و یک رئیس انتصابی وجود دارد، فرق است بین کسی که خشت خشت یک شرکت بزرگ را ساخته و مدیران «انتصابی» که حتی از کلیات شرکت و مجموعهشان هم چیزی نمیدانند و دانشی ندارند. اگر از دسته اول هستید، بگذارید کارکنانتان بدانند که چقدر برای کارتان اهمیت قائل هستید.
* البته بسیار نیکوتر است که چنین شورهایی با شعور و درک بالا همراه باشند، اما هر کار کنیم، همه شرکتهای نمیتوانند مثل هم باشند و موفق عمل کنند، چیز مهم این است که شما تلاشتان را بکنید و وقتی به عقب نگاه کنید، ببینید، چیزی کم نگذاشتهاید.
بالمر سال 1980 به عنوان سیامین کارمند مایکروسافت به این شرکت پیوسته بود و از سال دو هزار رئیس شده بود، در ماه آگوست هم خبر داده بود که ظرف 12 ماه کنارهگیری خواهد کرد.
در انتها نیز هنگامی که بالمر به شدت احساساتی شده بود و اشک میریخت از تمامی کارمندان مایکروسافت قدردانی نمود و کارمندان نیز با تشویق و بیان جمله "همه ما عاشق تو هستیم"، او را بدرقه نمودند.
البته بالمر هنوز به عنوان مدیرعامل مایکروسافت در این کمپانی مشغول به فعالیت است و وظیفه یافتن فردی لایق و توانا که توانایی رهبری و هدایت این کمپانی بزرگ را داشته باشد نیز بر دوش وی گذاشته شده است.
وی همچنین موظف است بلافاصله پس از پیدا شدن فردی لایق که بتواند بر مسند ریاست این کمپانی بنشیند، که به احتمال زیاد «آلن مولالی» مدیر عامل کمپانی فورد یا «استفان الوپ» مدیرعامل سابق نوکیا میباشد، بازنشسته شود.
فرآوری: فاطمه مجدآبادی
بخش دانش و زندگی تبیان
برگرفته از زومیت، نارنجی، یک پزشک