کلیدی که همه قفل‌ها با آن باز می‌شود!

به توفیق هم کلام شدن با پروردگار، مناجات و صحبت خودمانی با حضرت حق، خیلی با ارزش تر از پاداش های دنیوی و حتی اخروی است. از این رو در باب اهمیت دعا گفتاری از رهبر انقلاب برگرفته از کتاب "دعا" مرور می شود:

امام سجاد (علیه السلام) عرض می کند: پروردگارا! عادت تو این نیست که مردم را به خواستن امر کنی؛ اما آنچه که آنها خواستند به آنها ندهی. یعنی معنای کرم الهی رحمت الهی و قدرت محیطه ی الهی این است که اگر می گوید بخواهید، اراده فرموده است که آن خواسته را اجابت کند. این همان وعده الهی است که در همین آیه صریح این معنا را بیان می کند:" وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِى عَنِّى فَإِنّى قَرِیبٌ أُجِیبُ دَعْوَةَ الْدَّاعِ إِذَا دَعَانِ"(1)

هر گاه بندگان من درباره من از تو سوال کنند که کجاست، بگو ای پیامبر (صلی الله علیه و آله) من نزدیکم و پاسخ می گویم و دعوت و خواسته آن کسی را که از من می خواهد و مرا می خواند، اجابت می کنم. هر کس خدا را بخواند، پاسخی در مقابلش هست:" لکلّ مسالة منک سمع حاضر و جواب عتید" (2)

هر سوالی از خدا، هر خواسته ای از خدا، یک پاسخ قطعی در مقابل دارد. این خیلی مهم است و باید بندگان مومن خدا آن را خیلی قدر بدانند.

اجازه پروردگار

در وصیت امیرالمومنین (علیه السلام) به امام حسن مجتبی (علیه السلام) این معنا وارد شده است:" اعلم أنّ الذی بیده خزائن ملکوت الدنیا و الاخرة قد أذن لدعائک و تکفل لاجابتک؛ خدای متعال که همه قدرت آسمان و زمین در قبضه توانایی اوست، به تو اجازه داده که با او دعا کنی و حرف بزنی و از او بخواهی. " و أمرک أن تساله لیعطیک" (3) از او مطالبه کنی تا او هم به تو عطا کند.

کلامی از امیرالمومنین (علیه السلام) نقل شده است که ایشان – بنا بر نقل – فرموده اند:" ثمّ جعل فی یدک مفاتیح خزائنه بما أذن فیه من مسالته" خدای متعال به این که به تو اذن داده از او بخواهی، کلید همه گنجینه های خود را در دست تو قرار داد.

پس، اذنی که خداوند متعال داد تا هر چه می خواهی از او بخواهی، کلید همه خزائن الهی است. اگر انسان این کلید را به شکل درست به کار ببرد – از خدا بخواهد – مسلما آن را در اختیار انسان می گذارد." فمن شئت استفتحت بالدّعاء ابواب خزائنه" (4) هر وقت بخواهی به وسیله دعا در خزائن الهی را باز می کنی. ببینید! این مساله بسیار مهمی است. چرا انسان خود را از این وسیله مهم محروم کند؟!

همین که انسان با خدای متعال انس پیدا می کند، با خدا حرف می زند، این لطف الهی است و توفیقی است که خدا به انسان داده است. خود این "یا الله" متضمن اجابت پروردگار است.

اگر کسی توفیق دعا پیدا کند دعای با توجه و باحال، باید بداند مورد لطف پروردگار قرار گرفته است و اجابت در مرحله بعدی است.

پی نوشت ها:

1. سوره بقره، آیه 186

2. بحارالانوار، ج 83، ص 58، الررضا (علیه السلام)

3. بحارالانوار، ج 74، ص 205، امیرالمومنین (علیه السلام)

4. همان

فرآوری: محمدی                

بخش اخلاق و عرفان اسلامی تبیان

منابع:

خبرگزاری شبستان

سایت دارالحدیث