انتظارات قرآن از یك زن مسلمان
قرآن كریم از همه افراد در جامعه یك انتظاراتی داره ؛ سوالی كه در اینجا مطرح می شود این است که انتظارات قرآن كریم از یك زن مسلمان چیست؟
قرآن كریم در آیات متعدد انتظارات خودش رو از یك زن مسلمان بیان كرده است از جمله آیه 34 سوره نساء كه در آن دو وظیفه زنان بیان شده است كه هر كدام را جداگانه توضیح می دهم:
(الرِّجَالُ قَوَّامُونَ عَلَى النِّسَاء بِمَا فَضَّلَ اللّهُ بَعْضَهُمْ عَلَى بَعْضٍ وَبِمَا أَنفَقُواْ مِنْ أَمْوَالِهِمْ فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ حَافِظَاتٌ لِّلْغَیْبِ بِمَا حَفِظَ اللّهُ : مردان سرپرست زنانند به سبب آنكه خداوند برخى را بر برخى دیگر (مردان را بر زنان در نیروى فكرى و روانى و جسمى) برترى بخشیده (و از این رو ولایت امر جامعه را در رتبه نبوّت و امامت و ولایت انتصابى از جانب معصوم، از آن مردان قرار داده است) و نیز مردان سرپرست همسران خویشاند به خاطر آنكه از اموالشان (براى زنان) خرج مىكنند. پس زنان شایسته مطیع و فرمانبرند و به پاس آنكه خداوند (حقوق آنها را) نگه داشته آنها هم (در غیاب شوهر حقوق و اسرار و اموال او را) نگه دارندهاند.
اولین انتظار قرآن از یك زن مسلمان در این عبارت بیان شده است كه(
فَالصَّالِحَاتُ قَانِتَاتٌ)
از آنجا كه هر گروه و هر نهادی از جمله خانواده نیازمند مدیری است كه بتواند به خوبی آن را اداره كند ، و از آنجا كه در ابتدای همین آیه 24 سوره نساء خداوند متعال مدیریت خانواده را بر عهده مرد گذاشته ، از آن طرف هم از زنان خواسته كه در نظام خانوده تابع مدیر زندگی باشند تا بتوانند به بهترین نحو ممكن زندگی خود را رشد دهند.
یك نكته در مورد این وظیفه و این انتظار هم باید تاكید شود و آن اینکه ؛ این تبعیت فقط در مورد مسائل خانوده و تا جایی است كه با دستورات خداوند مخالفت نشود وگرنه این تبعیت به این صورت نیست كه شوهر هر كاری را بگوید ، ولو اینكه كار حرامی باشد ، زن موظف به تبعیت از او است!
نكته دیگر اینكه این انتظار فقط برای رشد و تكامل زندگی بیان شده چرا که اگر در زندگی هر كسی بخواهد حرف خودش را بزند، این زندگی بعد از مدتی حتماً با شكست مواجه می شود.
از زنان خواسته نشده كه این ویژگی خود را سركوب كنند بلكه در مقابل راه مدیریت صحیح را به انها یاد داده است كه زینت های خود را می توانید در مقابل همسر و فرزندان و یا برادران و ....... خود آشكار كنید
آشكار كردن زینت های زنان
یكی دیگر از انتظاراتی كه قرآن مجید از یك زن مسلمان دارد ، جلوه گری و خودنمایی زن است چرا كه این ویژگی در درون ذات او قرار دارد و نمی توان از بروز و ظهور آن كاملاً جلوگیری كرد:
قرآن مجید با توجه به احاطه كامل بر تمام ابعاد وجودی زنان به این غریزه نیز توجه كامل داشته و از زنان خواسته است تا بر این ویژگی مدیریت كامل داشته باشند و آن را در مواقع خاص بروز و ظهور دهند تا هم بتوانند این حس خود را عملی كنند و هم موجبات فساد و گناه دیگران رو به وجود نیاورند ، به همین خاطر از همه اونها خواسته است تا:
َّ وَقُل لِّلْمُۆْمِنَاتِ یَغْضُضْنَ مِنْ أَبْصَارِهِنَّ وَیَحْفَظْنَ فُرُوجَهُنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا مَا ظَهَرَ مِنْهَا وَلْیَضْرِبْنَ بِخُمُرِهِنَّ عَلَى جُیُوبِهِنَّ وَلَا یُبْدِینَ زِینَتَهُنَّ إِلَّا لِبُعُولَتِهِنَّ أَوْ آبَائِهِنَّ أَوْ آبَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ أَبْنَائِهِنَّ أَوْ أَبْنَاء بُعُولَتِهِنَّ أَوْ إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی إِخْوَانِهِنَّ أَوْ بَنِی أَخَوَاتِهِنَّ أَوْ نِسَائِهِنَّ أَوْ مَا مَلَكَتْ أَیْمَانُهُنَّ أَوِ التَّابِعِینَ غَیْرِ أُوْلِی الْإِرْبَةِ مِنَ الرِّجَالِ أَوِ الطِّفْلِ الَّذِینَ لَمْ یَظْهَرُوا عَلَى عَوْرَاتِ النِّسَاء وَلَا یَضْرِبْنَ بِأَرْجُلِهِنَّ لِیُعْلَمَ مَا یُخْفِینَ مِن زِینَتِهِنَّ وَتُوبُوا إِلَى اللَّهِ جَمِیعًا أَیُّهَا الْمُۆْمِنُونَ لَعَلَّكُمْ تُفْلِحُونَ :
و زنان مۆمن را بگو كه دیدگان خویش را فرو دارند و شرمگاههاى خود را- از دید دیگران- نگاه دارند و [جاهاى] آرایش و زیور خویش را آشكار نكنند مگر آنچه پیداست- مانند چهره و دست و روى پا-، و مقنعههاشان را بر گریبانهاشان بیندازند و زیور و آرایش خود را آشكار نكنند مگر براى شوهرانشان یا پدرانشان یا پدران شوهرانشان یا پسرانشان یا پسران شوهرانشان یا برادرانشان یا پسران برادرانشان یا پسران خواهرانشان یا زنانشان- زنان همكیش خود- یا آنچه مالك شدهاند- كنیزان- یا مردان تابع خانواده- طفیلى و كم خرد كه با آنان زندگى مىكنند- كه به زنان رغبت و نیازى ندارند یا كودكانى كه از شرمگاه زنان آگاه نگشتهاند.- به سن تمیز و بلوغ نرسیدهاند- و پاهاى خود را چنان بر زمین نزنند تا آنچه از زیور خویش پنهان مىدارند دانسته شود- آواز پیرایه خود یعنى خلخال را به گوش مردم نرسانند-. و اى مۆمنان، همگى به خدا باز گردید تا شاید رستگار شوید
.( النور : 31)چنانچه در این آیه آمده است ، از زنان خواسته نشده كه این ویژگی خود را سركوب كنند بلكه در مقابل ، راه مدیریت صحیح را به آنها یاد داده است كه زینت های خود را می توانید در مقابل همسر و فرزندان و یا برادران و ....... خود آشكار كنید.
این تبعیت فقط در مورد مسائل خانوده و تا جای است كه با دستورات خداوند مخالفت نشه وگرنه این تبعیت به این صورت نیست كه شوه هر كاری را بگوید ولو اینكه كار حرامی باشد زن باید از او تبعیت كند
به ناز سخن مگویید
بر خلاف برخی از تفكرات افراطی كه مانع هرگونه ارتباط زنان با جامعه ای كه در آن زندگی می كنند می شود ، قرآن كریم با حضور زنان در جامعه مخالف نبوده ، اما برای حضور آنان شرائطی را بیان كرده است كه می توان با احراز این شرائط از بسیاری از مفاسد و ناهنجاری ها جلوگیری كرد.
قرآن كریم این توصیه را به زنان پیامبر اكرم بیان كرده است اما مسلم است كه این توصیه اختصاص به زنان پیامبر نداشته و شامل همه زنان می شود:
یَا نِسَاء النَّبِیِّ لَسْتُنَّ كَأَحَدٍ مِّنَ النِّسَاء إِنِ اتَّقَیْتُنَّ فَلَا تَخْضَعْنَ بِالْقَوْلِ فَیَطْمَعَ الَّذِی فِی قَلْبِهِ مَرَضٌ وَقُلْنَ قَوْلًا مَّعْرُوفًا: اى همسران پیامبر، شما اگر تقوا پیشه كنید مانند دیگر زنان (عادى) نیستید، پس با گفتارتان ناز و عشوه مریزید تا كسى كه در دل او مرض ( فسق و فجور) است (در شما) طمع ورزد، و گفتارى نیكو (و دور از تحریك و ریبه) بگویید.( الأحزاب : 32)
توضیح آیه اینكه در بعضی از محاورات شاهد ناز و عشوه زنان در گفتگوها هستیم كه قرآن مجید برای جلویگری از مفاسد احتمالی به زنان توصیه می كند كه در گفتگوها و محاوره های روزمره خود ، با وقار و سنگینی حرف زده تا افراد بیمار برای آنها مشكلی ایجاد نكنند.
بخش قرآن تبیان
منبع: وبلاگ رهپویان قرآن
