فراغتی پرازخلاقیت
یاسین با خوشحالی از پایان امتحانات خردادماه وپایان دوره راهنمایی وارد منزل شد، سحر هم تازه از راه رسیده وبا شادی وشور وشوق بالا و پایین پریدند.
"خداحافظ امتحان ...و...."
آن قدر سرو صدا به راه انداخته بودند که متوجه ی حضورمادر نشدند که با ابروانی گره خورده نگاهشان می‌کرد! – "سلام مامان... "
مادر سری تکان داد:" بچه‌های قدیم بااون همه سختی درس می‌خوندن و پایان سال ناراحت بودن از تمام شدن مدرسه‌ها به به، به بچه‌های حالا؟ زود این برگه هایی که ریختید رو جمع کنین."
اما پس ازگذشت چند هفته از پایان امتحانات وپشت سر نهادن روزهایی بی هدف یاسین وسحر هر دو کلافه شده بودند. تا نیمه‌های شب پای بازی‌های تکراری رایانه ای و برنامه‌های تلویزیونی می نشستند و صبح‌ها تا دیروقت می خوابیدند! همین مسایل باعث برهم خوردن تنظیم خواب، خوراک و سردرگمی و بی هدفی شان شده بود.
آری، پایان امتحانات مدارس، شروع فصل تابستان و فصل اوقات فراغت دانش آموزان آغاز داستانی تکراری است. خردادماه هرساله با بحث اوقات فراغت میلیون‌ها دانش آموز شروع می‌شود و مسئولین را به این فکر وامی دارد که برای سه ماه تعطیلی دانش آموزان چه باید کرد؟
کارشناسان علوم تربیتی بر این باورند که اگر از اوقات فراغت به خوبی استفاده شود، این دوران می‌تواند به دورانی اثرگذار در زندگی حال و حتی آینده کودکان و نوجوانان تبدیل گردد.
اوقات فراغت؛ بخش جدایی ناپذیر زندگی نوجوانان و جوانان امروزی است که چگونگی نحوه گذران آن ممکن است باعث سلامت روح،جسم ودرنهایت کمال شخصیتی فرد شود و بطلان آن سبب کندی، انحراف و انحطاط آدمی می گردد. این دوران به خصوص در نوجوانان بسیارحائزاهمیت است، چرا که فرد از یک سو تمایل به برقراری ارتباط با همسن وسالان را دارد و از سویی دیگراز یکنواختی زندگی خانوادگی گریزان است و در امور خویش تنوع خواه ؛ گرچه که هنوز به پختگی و کمال شخصیتی نرسیده.
به بیان دیگر می‌توان گفت که اگر نوجوان برای گذراندن اوقات فراغت درست راهنمایی نشود، ممکن است به انجام اموری گرایش پیدا کند که آثار نامطلوبی بر او داشته باشد. در این میان نقش والدین و مسئولان آموزش و پرورش به خصوص مربیان تربیتی پررنگ‌تر از دیگران ظاهر می شود ؛ آنها باید برای کمک به این قشر پویا و آینده ساز جامعه اهتمام ورزند. ساختار جمعیتی نشان می‌دهد که کشور ما از جوان ترین کشورهای دنیا ست. این موضوع گذشته از مزایا و معایب آن، لزوم برنامه ریزی‌های دقیق و کارشناسانه را برای نسل جوان جامعه خاطرنشان می نماید.
اوقات فراغت و بیکاری دومقوله جدا از هم است «در اوقات بیکاری اصولاً فرد برنامه ریزی و کاری برای انجام دادن ندارد ولی در اوقات فراغت می‌تواند کارهای بسیاری با برنامه ریزی و اهدافی معین انجام دهد که درنهایت به آرامش، آسایش و تعالی برسد. »
هم چنان که پیامبر اکرم «ص» می‌فرمایند: «دو نعمت است که بسیاری از مردم با آن آزموده می‌شوند، فراغت و تندرستی. »
برنامه ریزی نادرست و غفلت از نحوه گذران اوقات فراغت می‌تواند زمینه ساز بسیاری از بزهکاری ها و پیامدهای ناگوار اجتماعی باشد و باتوجه به اینکه نوجوانان به درستی نمی‌دانند چگونه از اوقات فراغت خود بهره جویند، وظیفه آموزش و پرورش، والدین و دستگاه‌های ذیربط در این مورد سنگین‌تر است.
توجه به این امر و برنامه ریزی برای سرمایه‌های ملی کشور، یکی از دغدغه‌های مهم خانواده‌هاو مسئولین است که نقشی اساسی را ایفا می‌کند ... مدیران مدرسه و به خصوص مربی پرورشی بحث اوقات فراغت را باید به عنوان یکی از مسایل مهم و حایز اهمیت برای دانش آموزان مخصوصا در مناطقی که اماکن گردشگری و تفریحی وجود ندارد بدانند. آنها باید محیطی امن برای بچه‌ها فراهم سازند تا والدین بر مبنای علایق و سلیقه‌ها، با اطمینان خاطر فرزندان خویش را برای شرکت در کلاس‌ها ترغیب و تشویق نمایند.
اگر مدیران مدبر به کمک اداره و مربی پرورشی، مدرسه را همچون مساجد پایگاهی قرار دهند که دانش آموزان با هزینه ای کمتر از کلاس‌های خصوصی بتواننداز این مکان استفاده کنند، هم اوقات فراغت آنها به درستی سپری خواهد شد و هم سهمی از این هزینه ها به مدرسه کمک می‌شود. درنتیجه مهم ترین مسئله در این مقوله خواست و نیاز اصلی دانش آموزان می باشدکه باید از اعمال هرگونه برنامه‌های کلیشه‌ای که مشابه دوران تدریس و برنامه‌های آموزشی است، پرهیز شود تا فراغتی پرازخلاقیت برای بچه ها فراهم آید.
