دیدنی‌ترین جاده‌های ایران کدامند؟

باید بزنی به جاده. از تهران هرچه سریع‌تر بروی بیرون. ولی مگر می‌شود؟ ترافیك نمی‌گذارد بی‌مقدمه برسی به جایی كه دوست داری. اما با خودت فكر می‌‌كنی ‌ می‌ارزد یك ساعت در ترافیك صدر بمانی، ولی سه ساعت را در جاده لواسان، در هوای خوبش، در جاده خلوتش سپری كنی.

جاده‌گردی یكی از تفریحات تهرانی‌های ماشین‌دار است. به سفر كوتاه چند ساعته‌ای می‌روی، فضا عوض می‌شود، آب و هوا عوض می‌شود، مغز استراحت می‌كند. وقتی برای سفر بلندمدت چند‌روزه وقت نیست با رفتن به جاده چالوس، لواسان، فشم و جاده‌های بیرون شهری و خوش‌آب و هوای دیگر جبرانش می‌كنی. می‌شود كنار جاده ایستاد، به منظره شهر پر همهمه‌ای كه از آن دور‌شده‌ای چشم دوخت و نفس عمیق كشید. جاده‌های محبوب تهرانی‌ها جاده چالوس، لواسان، فشم، فرحزاد و كن ـ سولقان هستند. در حالت عادی باید یك ساعت وقت بگذاری تا به این جاده‌ها برسی.

جاده 59

اسم جاده چالوس جاده 59 است، اما چون به چالوس می‌رسد به این نام معروف شده. تهران را به سمت غرب می‌روی‌، از میدان آزادی رد می‌شوی،‌ به اتوبان كرج می‌رسی، همین‌طور می‌روی تا برسی به تابلویی كه سمت جاده چالوس را نشانت می‌دهد. جاده‌ زیبایی كه شامل انبوه درختان، دره و كوه و پیچ‌های تند است و دوطرفش را رستوران،‌ چایخانه‌ها و باغ‌های خانوادگی گرفته‌اند و از كنار باغ‌های خانوادگی هم رودی با آب خیلی سرد روان است. تونل كندوان كه سوت و جیغ در آن به راه است.

در جاده چالوس انواع اكبر جوجه‌ها، حسن‌رشتی‌ها و ... را می‌توانید پیدا كنید. بدون طی كردن راه كامل تا شمال می‌شود در رستوران‌های آنجا قزل‌آلا و ماهی سفید تازه و انواع غذاهای شمالی خورد و البته كبابی كه روی زغال درست می‌شود.

مكان‌های دیگری در كنار جاده كرج ـ چالوس مانند مكان‌های ورزشی از جمله پیست اسكی در دیزین و پیست اسكی خور و روستاهای بسیار زیبا از جمله روستاهای خور، آسارا، گچسر و واریان كه به عنوان روستاهای هدف گردشگری كرج نیز مصوب شده‌اند از دیگر جاذبه‌های گردشگری محور كرج ـ چالوس است كه محدوده آن نیز از بیلقان تا كندوان مسافتی به طول 75‌كیلومتر را در برمی گیرد. سالانه حدود 13میلیون جهانگرد و گردشگر داخلی از این جـاده دیدن می‌كنند.

روستای فرحزاد از بخش‌های خوش‌آب و هوای شمال تهران به حساب می‌آمده است و هنوز نیز درصد بالایی از اهالی این محله را ساكنان قدیمی ده فرحزاد تشكیل می‌دهند

«ف» بگی تا فرحزاد می‌روم

فرحزاد نام دهی است در شمال غربی تهران كه به امامزاده داوود می‌رسد، اما یكی از جاده‌های محبوب تهرانی‌ها هم هست كه برای رفتن به آن لازم نیست به طور كامل از شهر خارج شوی. این محله در منطقه2 تهران واقع شده است. روستای فرحزاد از بخش‌های خوش‌آب و هوای شمال تهران به حساب می‌آمده است و هنوز نیز درصد بالایی از اهالی این محله را ساكنان قدیمی ده فرحزاد تشكیل می‌دهند.

فرحزاد، محله و دهكده‌ای واقع در شمال غرب تهران است كه از بزرگراه یادگار امام، جاده فرحزاد و بلوار فرحزادی شهرك غرب قابل رفت و آمد است. ‌این منطقه خوش آب و هوا ییلاق تهران محسوب می‌شود و در بیشتر اوقات سال هوای خنكی دارد و اصلا به خاطر هوای با طراوت و فرح انگیزش به همین نام معروف است. قبلا رونق فرحزاد بیشتر از حالا بود. شاید چون جاهای تفریحی كمتر بود و به طرف می‌گفتی ف می‌گفت فرحزاد.

بریم جاجرود

جاده لواسان كه جزئی از منطقه شمیرانات محسوب می‌شود ، جاده‌ محبوب دیگری پر از كافه‌ها و رستوران‌ها و استراحتگاه‌هاست. خوش آب و هوا و خوش منظره است. جاده‌ای كه به شهر لواسان می‌رسد. شهر لواسان را از شمال، كوه‌های ورجین، باغدره، كند و افجه، از سمت غرب كوه‌های قصران، از سمت شمال شرقی و شرق كوه‌های ایرا، فیل زمین، لواسان بزرگ (اسم روستایی) و جاجرود و از جنوب كوه‌های تلو، قوچك، زینكوه و ارا كوه در بر می‌گیرند.

بخش لواسان دارای روستاهای زیادی‌ است اما بدنه شهر را محله‌های ترك مزرعه، احمدآباد، شوركاب، جاییج، گَلَندُوَك «مركز»، نجاركلا، ناران، قاضی‌آباد، كلاك، سبو بزرگ و سبو كوچك تشكیل می‌دهند. سد لتیان در این جاده قرار دارد و به همراه رود جاجرود به جاذبه آن افزوده است.

اوشون فشم

فشم هم جاده خوش آب و هوا و محبوبی دارد. این شهر در بخش رودبارقصران شهرستان شمیرانات است و در گفتار عامیانه بیشتر به اوشون ـ فشم مشهور است.

فشم در 25 كیلومتری شمال شرقی شهر تهران و در مسیر جاده لشگرك قرار گرفته. اوشان، فشم، میگون دارای باغ‌های میوه بسیار هستند و هوای آن در بهار و تابستان بسیار دلپذیر است.

روستاهای ایگل، آهار و شكراب در مسیر اوشان و همچنین روستاهای امامه در مسیر فشم و پس از آن در مسیر راست از دوراهی فشم روستاهای زایگان (زاگون)، لالان (لالون)، آبنیك (اونك)، گرمابدر، جانستون و در مسیر چپ از دوراهی فشم روستاهای میگون، شمشك، دربندسر از مناطق تفریحی‌اند.

روستاهای ایگل، باغگل آهار و شكرآب در مسیر بعد از اوشان و همچنین روستاهای امامه در مسیر دو راهی امامه (نرسیده به فشم) ودر مسیر سمت راست میدان فشم به روستای روته و بعد به روستای زایگان (زاگون) می‌رسیم. در طول مسیر از روستاهای خوش آب و هوای بسیاری عبور می‌كنیم كه می‌توانیم ماشین را كنار بزنیم و پای پیاده روستا را طی كنیم و در چایخانه محلی بنشینیم و چای بنوشیم.

برای دیدن «كن» تا فرانسه نرو

اگرچه ممكن است گذرمان نیفتاده باشد، ولی اسم كن و سولقان هم زیاد به گوشمان خورده. كن دره خوش آب و هوایی است خارج از تهران كه می‌توان به عنوان ییلاق چندساعته از آن استفاده كرد.

این دره در شمال غرب شهر تهران قرار دارد و رودخانه‌ كن كه از بلندی‌های شمال البرز سرچشمه می‌گیرد، در مسیر آن جریان دارد. مسیر كن ـ سولقان هوایی بسیار فرحبخش دارد كه محبوب روزهای گرم است.

در طول دره، قهوه‌خانه‌هایی وجود دارد كه روزهای هفته بویژه روزهای تعطیل از مسافران پذیرایی می‌كنند. رودخانه پرآب كن در ماه‌های گرم تابستان جایی برای آب‌تنی كوهنوردانی است كه به ارتفاعات منطقه صعود می‌كنند. در فصل‌های بهار و پاییز می‌‌توان زیباترین چشم‌اندازها را در دره كن ـ سولقان دید.

بخش گردشگری تبیان

برگرفته از چمدان