دوستاران در آغاز، دوستاران در پایان
هم چنان که سال ها از پی یکدیگر می گذرد و شما در نقش خود به عنوان همسر، مادر، فردی حرفه ای و نگهدارنده پدر و مادر هر چه بیشتر و بیشتر مستحکم می شوید، ممکن است به طور کامل فراموش کنید که چرا عاشق همدیگر شده بودید. در آغاز زندگی، شما انحصاراً مردتان را دوست دارید و او را تحسین و تمجید می کنید.
زندگی های ما، به ناگزیر، هر چه بیشتر پیچیده می شود و ما با بسیاری از دیگر افراد سر و کار پیدا می کنیم.
در زندگی بچه ها هستند، دوستان هستند، پیر شدن پدر و مادر هست که این امر خود صرف وقت و نیروی بیشتر ما را می طلبد. نتیجه ما برای ارتباط خودبا همسرمان وقت کمتری صرف می کنیم و شوهرمان برایمان عادی می شود.
آنچه رخ می دهد، نوعاً آن است که با تبدیل روزها به هفته ها و هفته ها به ماه ها و سال ها، ناگهان پی می بریم آن که رو به روی ما در کنار میز نشسته، فردی بیگانه است. این زمانی اتفاق می افتد که ما به همسرمان حتی به چشم یک دوست نگاه نمی کنیم بلکه اورا تنها هم خانه ای می دانیم که سالها باهم زیر یک سقف به عادت عادی زندگی می کنیم .
این موضوع هشدار وپیامد جدی برای زنگیمان است نباید اجازه دهید چنین اتفاقی بیفتد. برای حفظ لطافت و حالت شاعرانه در ارتباط خود، دست کم بعضی وقت ها، باید دوستدار و معشوقه مردتان باشید.
برای بعضی از خانم ها بی اندازه دشوار است که در خانه خودشان به طور کامل نقش دوستدار شوهر را ایفا کنند. در نظر بیشتر ما، خانه معرف کار است. حتی اگر در خانه بچه ای نباشد، باز هم محل کار است. در خانه رختخواب هست که بایستی مرتب شود، خرید برای خانه هست، کف اتاق ها، راهروها و غیره هست که باید تمیز شود. به طور معمول، توقع داشتن از خانم ها برای اینکه در خانه خود راحت دراز بکشند و کارهای خانه را رها کنند، مثل آن است که از مردها توقع داشته باشیم آن قدر آسوده خیال باشند که از عشق در محل کار لذت ببرند. حتی خانم هایی که به طور تمام وقت به کار حرفه ای اشتغال دارند، خانه خود را به چشم محلی برای بی کار ماندن و استراحت کردن می بینند.
هر خانمی، برای آسودگی خیال کامل و آرامش داشتن، نیاز دارد به هتل و یا استراحت گاهی برود. در این باره بسیاری از خانم ها شگفت زده اند از اینکه وقتی خانه را ترک می گفتند و به تعطیلات می رفتند، احساس می کردند آدمی کاملاً متفاوت هستند؛ اما این در واقع راز نیست. دلیلش آن است که آنان هم از لحاظ جسمی و هم احساسی از خانه شان و محل کارشان جدا شده اند.
از سوی دیگر، بیشتر مردان، خانه خود را به مثابه پناه گاه در نظر می آورند، شاید به این دلیل که بیشتر مردان در کارهای روزمره خانه به طور مساوی شریک نیستند.
به هیچ وجه پیشنهاد نمی کنم که شما تعطیلات خانوادگی را فدای تعطیلات تنهایی با شوهرتان بکنید. برعکس، لازم است علاوه بر تعطیلات خانوادگی، تعطیلات شاعرانه خود را با شوهرتان از یاد نبرید و از آن هم استفاده کنید. چرا سعی نکنیم تا در زندگیمان خاطره بسازیم واز آن لذت ببریم وچرا ما نیز چون همسرانمان محیط خانه را پناهگاهی برای ابراز احساسات ،تعامل عشق ومحبت وآرامش بعد از کار ندانیم.
چرا باید منتظر رخدادی منفی باشید تا پس از آن اقدام به استفاده از مرخصی کنید؟ هم اکنون وقت را برای تعطیلاتی شاعرانه، هیجان انگیز و عالی مغتنم شمارید. لطفاً آن قدر معطل نشوید که وقت بگذرد و دیر شود.
بیشتر وقت ها زنان شکایت می کنند از اینکه زندگی هایشان (یا شوهرانشان) کسالت آورند، اما مطلقاً بهانه ای برای هیچ کدام از دو طرف جهت کسل و خسته شدن وجود ندارد- هیچ گاه! چون امور روزمره و عادی، پیش بینی پذیری و بی تحرکی در مرکز کسالت و خستگی قرار دارد، همه کاری که برای از بین بردن کسالت بار بودن زندگی لازم است انجام دهید، تغییر دادن تنها یک چیز است!
اگر چه در زندگی خیلی چیزها هست که بر آن ها اختیار و تسلطی نداریم، همه ما قادریم خاطره ای را پدید آوریم.
فراموش نکنید، وقتی که پیر می شویم و رنگ موهایمان به خاکستری می گراید، و همه کاری کرده و همه چیزی گفته ا یم، تنها خاطره ها برایمان باقی می ماند. و آنچه بیشتر از همه به یاد می آوریم، رخدادهایی است که معنایی استثنایی داشته اند- آن ها که به دیوانه بازی و کارهایی مربوط می شود که به شخصیت ما نمی خورد- نه اینکه آیا سیب زمینی را به صورت بوره بر سر میز آورده اید یا تنوری، خانه چه شکلی بود، یا چه پوشیده بودیم. همان گونه که کسی زمانی گفت: «هرگز امتحانی را که در آن رد شده اید به خاطر نمی آورید، اما همیشه در خاطر دارید شبی که تصمیم گرفتید برای آن امتحان درس نخوانید، چه کسی با شما بود.» حال شروع کنید به خلق خاطره هایی که در سال های بعد شما و خانواده تان آن ها را گرامی بدارند و با خوشی از آن ها یاد کنند.
برنامه ریزی برای شگفت زده کردن شوهرتان، یکی از راه های مستقیم نشان دادن این امر است که شما واقعاً به او اهمیت می دهید، و در ضمن خلق یک خاطره است. کسی که شگفت زده می شود، تنها از آن لذت می برد، در حالی که آن رخداد شگفت انگیز به عنوان خاطره پایدار می ماند، اما شما، به عنوان برنامه ریز و مجری کل رخداد، خرسندی افزون بر رضایت خاطر دیگران خواهید داشت.
شگفتی هایی از نوع «اوه، نه، من نمی تونستم. اون من نیستم.» بیافرینید، زیرا وقتی کاری انجام می دهید که با شخصیت شما جور در نمی آید، تپش قلب تان افزایش می یابد و آدرنالین در بدن تان جریان می یابد. کاری پیش بینی ناپذیر، خودجوش و متفاوت انجام دهید. نگران نباشید که شما از آن نوع آدم ها» نیستید- هر کس قابلیت آن را دارد که خلاق و هیجان آفرین باشد. تنها چیزی که هست، وقت می گیرد، نیرو می خواهد و اشتیاق برای تلاش جهت انجام دادن کاری متفاوت.
هر گاه احساس کسالبت بار بودن و خستگی می کنید، از خودبپرسید چه کار می توانم بکنم که پیش بینی ناپذیر و مفرّح باشد.
فرآوری :فاطمه فردوسی
بخش خانواده ایرانی تبیان
منبع : چراغ قلب شوهرت را روشن کن
مطالب مرتبط:
